ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 1183

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1183

อีกด้านหนึ่ง

ฮาร์วีย์พาแมนดี้ออกมา

พวกเขามีหลายสิ่งที่ต้องจัดการภายในรีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์

น่าเสียดายที่พวกตระกูลเยตส์ทำให้แมนดี้อารมณ์หม่นหมอง ทุกอย่างจึงต้องเลื่อนไปจัดการวันพรุ่งนี้

ท่าทีของฮาร์วีย์แสดงออกมาอย่างเย็นชา ในสายตาของเขาทุกอย่างจมสิ้นแล้วสำหรับคนตระกูลเยตส์

เมื่อไหร่ที่เขาไปพบพวกเขา พวกเขาจะถูกฝังเหลือไว้เพียงแค่ชื่อ!

…

ในเวลาเดียวกัน ณ ที่พักของพวกตระกูลเยตส์

ฟินน์กำลังนอนอยู่บนเตียง ใบหน้าของเขากระตุกเป็นระยะ ๆ ใบหน้าเสียโฉมดูน่ากลัว

พวกตระกุลเยตส์ที่เหลือนั่งข้าง ๆ เขา ใบหน้าของพวกเขาก็กระตุกสั่นเช่นกัน

ฟินน์ถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลก่อนหน้านี้แล้ว

แต่ตอนนี้ทั้งครอบครัวไม่มีเงินเหลือแม้แต่ดอลลาร์เดียว พวกเขาจึงไม่สามารถจ่ายค่ารักษาของฟินน์ได้

นั่นคือเหตุผลที่พวกเขาต้องมาบ้าน

พวกเขานั่งมองดูฟินน์ที่ได้รับบาดเจ็บสาหัส บ้านก็ถูกจำนองไปแล้ว

ความโศกเศร้าท่วมท้นในใจพวกเขา

พวกเขายังคงฝากความหวังที่หัวหน้าผู้ฝึกสอนจะมาพบพวกเขาในอีกสามวัน

แต่ด้วยสถานการณ์ปัจจุบันของพวกเขา พวกเขาจะทนอยู่ได้นานถึงขนาดนั้นเลยหรือ?

พวกเขาไม่มีแม้แต่เงินจะซื้ออาหาร!

ยอมแม้กระทั่งคุกเข่าลงที่หน้ารีเจนซี่ เอ็นเทอร์ไพรส์ ความสัมพันธ์ภายในตระกูลแตกหักจบลงแล้ว!

มันเป็นสัญญาณความล้มเหลวของแผนการทั้งหมด

ตอนนี้ตระกูลเยตส์เข้าใจความเปลี่ยนผันที่แท้จริงของธรรมชาติของมนุษย์แล้ว

ผู้ยิ่งใหญ่ที่สูญเสียอำนาจทั้งหมดนั้นจะพบกับความเลวร้ายยิ่งกว่าคนทั่วไป

แต่ถึงอย่างนั้น ตระกูลเยตส์ก็ไม่ยอมรับที่จะกลับตัวกลับใจ

พวกเขายังคงยืนกรานว่าพวกเขาไม่ได้ทำผิดอะไร และแมนดี้เป็นคนไร้ยางอายจริง ๆ

ค่ำคืนนี้ช่างเป็นค่ำคืนที่เงียบสงบ

วันรุ่งขึ้นในช่วงเช้าตรู่ พวกตระกูลเยต์ที่ไม่ได้นอนหลับเลยทั้งคืนดูไม่ต่างไปจากซอมบี้

ฟินน์ดูเหมือนกำลังจะขาดอากาศหายใจ หากเขาไม่ถูกนำตัวส่งตัวไปโรงพยาบาลโดยเร็ว เขาก็คงจะไม่รอด

แต่พวกเยตส์กลับไม่สนใจ

ทำไมพวกเขาถึงต้องสนใจฟินน์ที่กำลังจะตายในเมื่อตัวพวกเขาเองก็กำลังจะพังพินาศเช่นเดียวกัน?

ทันใดนั้น รถเมอร์เซเดส เบนซ์ มายบัคที่มีป้ายทะเบียนต่างประเทศจอดอยู่ด้านนอก

พวกตระกูลเยตส์หันสายตาไปมองยังประตูโดยพร้อม ๆ กัน ไม่มีเสียงใด ๆ เอ่ยขึ้นมา

หรือคนพวกนี้จะมาทวงหนี้ แต่ตระกูลเยตส์ไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว

พวกเขาไม่มีเงิน แถมพวกเขายังไม่มีเงินมากพอสำหรับงานเลี้ยงตอนเย็นของหัวหน้าผู้ฝึกสอนอีกด้วย

คนที่กำลังจะตาย จะไปกลัวอะไรอีก เป็นคำพูดที่พูดกันบ่อย ๆ

กลุ่มชายในชุดสูทเข้ามาในบ้าน

คุณย่าเยตส์มองไปยังตำแหน่งของพวกเขา ดวงตาที่หรี่ลง ผู้ชายพวกนี้ดูคุ้นเคย แต่เธอจำไม่ได้ว่าเธอพบพวกเขาที่ไหน

ชายวัยกลางคนหน้าตาดีเป็นผู้นำในกลุ่มนั้น รูปลักษณ์ภายนอกของเขาดูราวกับว่าเขาเป็นลูกครึ่ง

เขามองสำรวจพวกตระกูลเยตส์ที่เหมือนซากศพแล้วขมวดคิ้ว

“คุณคือตระกูลเยตส์ของบัควู้ดเหรอ? พวกคุณมีกันแค่นี้เหรอ?”

“หนึ่งในพวกคุณเป็นผู้บัญชาการคนอันดับสามของเซาท์ไลท์ไม่ใช่เหรอ? ทำไมคุณถึงมีสภาพแบบนี้กัน?!”

“คุณทำให้ตระกูลเยตส์ในอเมริกาต้องอับอาย!”

“อะไรนะ?!”

“คุณพูดอะไร?!”

พวกตระกูลเยตส์ชะงัก

คุณย่าเยตส์คิดถึงความเป็นไปได้ แล้วก็ก็ยืนขึ้นด้วยอาการตัวสั่นไปทั้งตัว

“คุณผู้ชาย คุณเป็นใคร? คุณมาจากที่ไหน?”

ชายคนนั้นตอบกลับมาว่า “ผมชื่อนอร์ตัน เยตส์ ตระกูลเยตส์จากอเมริกา!”