ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1220
ความเร่งรีบและความคึกคักที่มีอยู่ในบัควู้ดในทุกวันถูกแทนที่ด้วยความเงียบ
คนในแวดวงระดับสูงของบัควู้ดที่โอ้อวดทรัพย์สมบัติของพวกเขาต่างกำลังซ่อนตัวอยู่ในบ้านของพวกเขาด้วยความกลัวอย่างสั่นเทา
ตระกูลเยตส์แห่งอเมริกาเป็นตระกูลที่ทระนงอย่างแท้จริง!
ถึงแม้ว่าคน ๆ ไม่ต้องใช้สิ่งใดมากมายก็สามารถฆ่าคน ๆ หนึ่งได้แล้ว แต่สิ่งที่ตระกูลเยตส์ได้ทำลงไปโดยการบดยขี้กระดูกให้แหลกเป็นชิ้น ๆ มันโหดร้ายเกินไปจนเหยื่อไม่สามารถมีชีวิตหรือตายได้อย่างสงบ
ตระกูลและบริษัทหลาย ๆ แห่งที่เลือกเป็นกลางต่างกำลังรู้สึกผิดกับการตัดสินใจของพวกเขา ทุก ๆ คนมีความกลัวว่าตระกูลเยตส์แห่งอเมริกาจะมาทำร้ายพวกเขา
สิ่งนี้เป็นเรื่องจริงสำหรับตระกูลไนส์เวลล์ แม้พวกเขาจะเป็นตระกูลระดับสูง วันนี้พวกเขากลับไม่มีแรงจูงใจในการทำงาน บอดี้การ์ดของตระกูลต่างยืนคุ้มกันอยู่ทุกตารางเมตรรอบ ๆ คฤหาสน์ของตระกูลไนส์เวลล์และไม่มีใครในตระกูลไนส์เวลล์กล้าที่จะก้าวออกมาข้างนอก
เชนรู้ดีว่าการจู่โจมของนายใหญ่แห่งตระกูลเยตส์เป็นเพียงแค่การเตือนเท่านั้น
เป้าหมายต่อไปต้องเป็นตระกูลไนส์เวลล์แน่
แต่เชนไม่ได้รู้สึกผิดกับการตัดสินใจของเขาเลย แม้ว่าถ้าพวกเขาจะต้องต่อต้านตระกูลเยตส์ แต่พวกเขาก็ยังมีโอกาสเล็ก ๆ ที่ทำให้พวกเขาจะเติบโตขึ้นอีกครั้งได้
แต่ในทางกลับกัน ถ้าพวกเขาหันมาต่อต้าน ‘ชายผู้นั้น’ พวกเขาจะต้องหายไปจากโลกนี้ไปอย่างแน่นอน
ซึ่งตระกูลยอร์ก ตระกูลซิลวา ตระกูลคลาวด์ ตระกูลร็อบบินส์และตระกูลเซอร์เรย์ได้เป็นข้อพิสูจน์สำหรับเรื่องนี้แล้ว
ภายในคฤหาสน์ของตระกูลเยตส์
นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์กำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ของเขาพร้อมกับเล่นลูกวอลนัทสองลูกในมือของเขา การโจมตีของเมื่อทำให้เขาพึงพอใจอย่างมาก
“ประชากรทุกคนของบัควู้ดเป็นขยะ”
“พวกเขาคงไม่รู้ความหมายของความตาย ถ้าหากว่าเราตระกูลเยตส์แห่งอเมริกาไม่ได้แสดงพลังอำนาจที่แท้จริงของเรา!”
“ตอนนี้หนอนพวกนั้นหุบปากแล้ว โลกทั้งใบก็เงียบลงไปด้วย”
นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์พึมพำกับตัวเองอย่างมีความสุข
พ่อบ้านเยตส์เดินเข้ามาและหยุดยืนอยู่ข้างเขา “นายใหญ่ลำดับสามครับ เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน ทำให้ตอนนี้สารเลวพวกนั้นรู้แล้วว่าตระกูลเยตส์แห่งอเมริกายิ่งใหญ่มากแค่ไหน”
“แต่ผมคิดว่าเราควรรีบและส่งคำเตือนไปมากกว่านี้ เราควรจะทำให้คนพวกนั้นที่กล้าต่อต้านพวกเรารู้สึกผิดกับการเกิดมาอยู่ในบนโลกใบนี้!”
นายใหญ่ลำดับสามยิ้มเพราะคำพูดของพ่อบ้านเยตส์ “ยอดเยี่ยมที่สุด! นั่นเป็นความคิดที่ดีเลย แล้วต่อไปเราควรโจมตีกันดี?”
ในตอนนั้น คุณย่าเยตส์ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ “นายใหญ่ลำดับสาม ถ้าคุณกำลังเล็งตระกูลไนส์เวลล์เป็นรายได้ ฉันก็ขอแนะนำให้คุณพุ่งเป้าไปที่คน ๆ หนึ่งก่อน”
นายใหญ่ลำดับสามเยาะเย้ย “ตระกูลไนส์เวลล์เป็นคนกลุ่มแรกที่กล้ายืนหยัดกับสกาย คอร์ปอเรชั่นและโดยปกติผมจะต้องเริ่มที่พวกเขาก่อน!”
“บอกผมมาว่าเราทำอะไรได้? ถ้าผมพอใจ ผมจะตอบแทนคุณอย่างงาม!”
คุณย่าเยตส์ยิ้ม “ฉันได้ยินมาว่ามิสโรซาลีแห่งตระกูลไนส์เวล์กำลังได้รับการฝึกให้เป็นทายาทคนต่อไป”
“อีกอย่าง โรซาลี ไนส์เวลล์มีความสัมพันธ์พิเศษกับฮาร์วีย์ ยอร์กในตอนที่พวกเขาอยู่ที่เมืองนิอัมมี่”
“มีอยู่ช่วงเวลาหนึ่งที่เชน ไนส์เวลล์มองดูเขาและต้องการให้ฮาร์วีย์ ยอร์กมาเป็นลูกเขยเกาะกินของพวกเขา!”
ในขณะที่คุณย่าเยตส์พูด เธอก็ค่อย ๆ วางกองเอกสารข้อมูลลงบนโต๊ะด้วยท่าทีเคารพ
ในฐานะที่เป็นตระกูลระดับสูง เห็นได้ชัดว่าตระกูลเยตส์แห่งบัควู้ดไม่ได้โง่เขลาขนาดนั้น
เมื่อวานพวกเขารีบส่งคนออกไปหาข้อมูลมา
เป้าหมายของพวกเขาคือการช่วยเหลือนายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์โจมตีในครั้งต่อไป
“สาวน้อยตระกูลไนส์เวลล์อาจได้เป็นผู้หญิงของฮาร์วีย์เหรอ? ไอ้คนสกปรกนั่นเหรอ? น่าสนใจดีจริง ๆ …”
หลังจากที่ตรวจดูเอกสายที่วางอยู่บนโต๊ะ นายใหญ่ลำดับสามของตระกูลเยตส์ก็เอ่ยขึ้นอย่างเรียบ ๆ “พ่อบ้าน! ไปเชิญมิสโรซาลีมาที่นี่หน่อย”
“เข้าใจแล้วครับ เราจะอ่อนโยนกับเธอครับ” พ่อบ้านเยตส์เผยรอยยิ้มชั่วร้ายขึ้นบนใบหน้าของเขา
นายใหญ่ลำดับสามจ้องมองคุณย่าเยตส์และกล่าวเสริม “พวกตระกูลเยตส์เยตส์แห่งบัควู้ดอย่างพกวคุณไม่ได้แย่นี่ ถ้าทุกอย่างสำเร็จทรัพย์สินของตระกูลไนส์เวลล์จะตกเป็นของคุณ”
“ขอบคุณที่นึกถึงพวกเรานะคะนายใหญ่ลำดับสาม!”
ผู้คนในตระกูลเยตส์ที่เหลือคุกเข่าลงต่อหน้าเขาทันทีพร้อมกับก้มหัวของพวกเขาลงจนหน้าฟาดก้มต่ำติดกับพื้น
นี่มันเป็นเรื่องที่สุดยอดที่สุด! พวกเขาจะได้รับความมั่งคั่งจากตระกูลไนส์เวลล์มาโดยที่พวกเขาไม่ต้องลงมือทำอะไรมาก!
