ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 128
สำนักงานของซีอีโอ
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ เมื่อจ้องไปที่หน้าจอข้างหลังเขา “เวนดี้ทำงานได้ดี เมื่อถึงเวลาฉันควรจะเลื่อนตำแหน่งให้เธอเป็นผู้จัดการทั่วไป”
อีวอนน์ซึ่งปล่อยผมยาวสลวยของเธอยืนอยู่ข้างหลังเขา จากคำพูดของเขาเธอทัดปอยผมไว้ข้างหูและตอบเบา ๆ ว่า “ใช่ค่ะ งั้นในตอนนี้ฉันควรจะต้องขอบคุณท่านประธานในนามของเวนดี้…”
ฮาร์วีย์ยิ้มและพูดว่า “เตือนเวนดี้ให้ทำหน้าที่ของเธอในฐานะนักแสดงหญิงให้ดีที่สุด ไม่จำเป็นต้องสุภาพมากเพียงเพราะแมนดี้เป็นภรรยาของฉัน ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเราจะอยู่เป็นสามีภรรยากันได้นานแค่ไหน…”
เมื่อพูดแบบนั้นฮาร์วีย์ก็ถอนหายใจ ความรู้สึกของเขาที่มีต่อแมนดี้เป็นความจริง อย่างไรก็ตาม…
เมื่อได้ยินแบบนั้นอีวอนน์ก็ตกใจ ดูเหมือนเธอจะไม่ได้ซึมซับคำพูดของเขาก่อนหน้านี้ “ท่านประธาน…คุณต้องการหย่างั้นหรือ!”
“แปลกเหรอถ้าฉันอยากหย่ากับเธอ?” มองออกไปข้างนอกด้วยสายตาที่ว่างเปล่าฮาร์วีย์ถอนหายใจ “ผมยอมรับว่าผมมีความรู้สึกลึกซึ้งต่อเธออยู่แล้ว แต่เธอ…”
ฮาร์วีย์พูดไม่จบประโยค เขาคิดว่าอย่างน้อยแมนดี้ก็อาจจะมีความรักต่อเขาบ้าง แต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่าความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขานั้นคล้ายกับครอบครัวมากกว่าความรัก มันเหมือนกับการเลี้ยงลูกสุนัขไว้และความรู้สึกที่มีต่อมันก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเวลาผ่านไป
แม้จะพูดอย่างนั้น แต่ฮาร์วีย์ก็รู้สึกว่าเขาคงไม่สามารถตัดใจได้ง่ายขนาดนั้นเมื่อถึงเวลา
เมื่อเห็นว่าเขาทุกข์และเหงาแค่ไหนหัวใจของอีวอนน์ก็เต้นระรัว อย่างไรก็ตามเธอไม่กล้าพูดอะไรมาก หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่งเธอก็ถามว่า “ท่านประธาน ฉันสั่งให้คนมาจัดเฟอร์นิเจอร์สำหรับห้องนอน น่าเสียดายที่ห้องน้ำอาจเสร็จไม่ทันค่ะ อาจใช้เวลาสองสามวัน…ทำไมตอนนี้คุณไม่อยู่ที่บ้านของฉันก่อนล่ะคะ?”
“นั่นไม่ใช่ความคิดที่แย่” ฮาร์วีย์หยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาดู ตอนนี้เขาเป็นเจ้าของโทรศัพท์สองเครื่อง เครื่องหนึ่งมีมูลค่าหนึ่งหมื่นสองพันดอลลาร์สำหรับใช้ในสำนักงาน อีกเครื่องเป็นโทรศัพท์เก่าและเป็นของขวัญชิ้นเดียวที่เขาเคยได้รับจากแมนดี้ เบอร์ที่เขาบันทึกไว้ในโทรศัพท์เครื่องเก่าเป็นเบอร์ส่วนตัวทั้งหมด เธอไม่ได้ส่งข้อความถึงเขาหรือโทรหาเขาเลยนานมากแล้ว
“พาผมไปที่ธนาคาร ผมต้องการเพิ่มวงเงินการถอนเงินในบัตรเอเม็กแบล็กการ์ด เดี๋ยวผมจะไม่สามารถถอนเงินได้เหมือนครั้งที่แล้ว” เขาจำได้ว่าเมื่อคืนมันน่าอึดอัดแค่ไหนเมื่อตอนที่เขาซื้อโทรศัพท์ จะเป็นการดีกว่าที่เขาจะจัดการปัญหานี้โดยเร็วที่สุด
ไม่นานอีวอนน์ก็อยู่ในรถเบนท์ลี่ของเธอ เธอขับรถพาฮาร์วีย์ไปยังทางธนาคารพานิชย์แห่งนิอัมมี่ น่าเสียดายที่ตอนนี้เธอไม่สามารถหาที่จอดรถได้
“รอผมอยู่ที่นี่ ผมจะกลับมาทันทีหลังจากที่จัดการเรียบร้อยแล้ว” ฮาร์วีย์พูดและเขาก็ลงจากรถด้วยตัวเอง
มีผู้มาธนาคารไม่มากนักเนื่องจากเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์และช่องทางเศษสำหรับวีไอพีก็ไม่เปิดเช่นกัน
ด้วยเหตุนี้ฮาร์วีย์จึงตัดสินใจเข้าคิว ไม่นานก็ถึงคิวของเขา
“มีอะไรให้ช่วยไหมคะ” ผู้หญิงที่อยู่หลังแผนกต้อนรับถามพร้อมรอยยิ้มจอมปลอมที่ประดับบนใบหน้าของเธอ
ฮาร์วีย์พูดว่า “มาที่นี่เพื่อปรับวงเงินการถอนบัตร”
รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอหายไปเกือบจะทันทีเมื่อเธอรู้ว่าคำขอของเขาไม่เกี่ยวข้องกับการออมหรือการจัดการด้านการเงิน เธอตอบอย่างเฉยชาว่า “คุณผู้ชายสามารถปรับวงเงินการถอนออนไลน์ได้ด้วยตัวเองแทนที่จะมาที่นี่และขอให้แผนกต้อนรับดำเนินการให้”
ฮาร์วีย์เกาศีรษะด้านหลังเบา ๆ “อืม การถอนที่ฉันตั้งไว้นั้นสูงเกินไปที่จะทำทางออนไลน์ได้…”
ด้านหลังแคชเชียร์ เชอรี วิลสัน ขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาคิดว่าเขาเป็นใคร? วงเงินการถอนสูงสุดที่สามารถกำหนดได้ทางออนไลน์คือหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์ ผู้ชายหน้าตามอมแมมคนนี้ไม่ได้ดูเหมือนคนที่ใช้จ่ายมากกว่าหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์ต่อเดือนด้วยซ้ำ!
เชอรี วิลสันหัวเราะเยาะดวงตาของเธอเย็นชา “ดิฉันขอโทษค่ะ คุณต้องการเพิ่มวงเงินการถอนเงินสดของคุณให้สูงแค่ไหน? เราไม่ให้สามารถทำเรื่องตลกลดวงเงินต่ำกว่าหนึ่งหมื่นห้าพันดอลลาร์ที่นี่ได้นะคะ”
ฮาร์วีย์ตกตะลึง นี่เป็นความคิดที่แย่อะไรแบบนี้ จะทำให้เขารำคาญเพราะเรื่องเล็กน้อยแบบนี้อีกล้วเหรอ? เขาตอบอย่างถมึงทึง “วงเงินสูงสุดที่คุณสามารถเพิ่มได้คือเท่าไหร่?”
“สิบห้าล้านดอลลาร์” เชอรีกล่าวเสริมอย่างประหลาดใจว่า “คุณผู้ชายต้องการมากขนาดนั้นเลยหรือคะ?”
“งั้นเพิ่มวงเงินสิบห้าล้านดอลลาร์” เขาพูดชัดถ้อยชัดคำ
“เฮอะ…” เชอรีไม่สามารถกลั้นเสียงหัวเราะของเธอได้และมองฮาร์วีย์อีกครั้ง “คุณผู้ชายคะ ถ้าคุณกำลังจะไปแสดงละครเวทีล่ะก็ รบกวนออกไปแล้วเลี้ยวซ้ายไปยังสถานีออกอากาศนิอัมมี่ทีวี นี่คือธนาคารไม่ใช่สถานที่ที่จะเล่นบ้า ๆ แถวนี้!”
ฮาร์วีย์เริ่มจะหมดความอดทน เขาล้วงเข้าไปในกระเป๋าของเขาเพื่อหยิบบัตรเอเม็กแบล็กการ์ดออกมาและโยนลงบนเคาน์เตอร์และพูดว่า “ถ้างั้น ช่วยจัดการเรื่องเช็คโอนเงินให้ผม ผมต้องการโอนเงินทั้งหมดในบัตรนี้”
“ฮ่า! ดูยาจกที่น่าสงสารคนนี้ที่กำลังพูดเกี่ยวกับเช็คโอนเงิน คุณ…” เชอรี วิลสันม้วนริมฝีปากของเธออย่างเย้ายวน ขณะที่เธอพูดเธอก็เหลือบไปที่บัตรธนาคาร ทันใดนั้นเธอก็เกิดอาการเนื้อตัวสั่นวิ่งไปร้าวไปตามกระดูกสันหลังของเธอและร่างกายของเธอก็ลดอุณภูมิเย็นลงเฉียบพลัน
