ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1342
ฮาร์วีย์มองไปที่อาจารย์สี่เยตส์ด้วยความสนใจอย่างมาก
“นายท่านลำดับที่สี่ตระกูลเยตส์ ครั้งหนึ่งคุณเคยเป็นผู้บังคับบัญชาของพวกราชาแห่งอาวุธในหน่วยคอบร้า คุณยังเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่สังหารผู้คนนับพันในสนามรบ และเป็นนายพลใหญ่ของจีนเพียงคนเดียวในกองทัพอเมริกันอีกต่างหาก”
“แต่นี่คุณยังกลัวตายอยู่อีกเหรอ?”
ปัง ปัง ปัง!
นายท่านลำดับที่สี่ตระกูลเยตส์คร่ำครวญและขอร้อง “หัวหน้าผู้ฝึกสอน ผมจะเป็นขี้ข้าของคุณ เป็นลูกสมุนที่ซื่อสัตย์ที่สุดของคุณด้วย! ถ้าคุณฆ่าผม มือของคุณสกปรกเปล่า ๆ!”
“ตราบใดที่คุณปล่อยให้ผมมีชีวิตอยู่ ผมจะยอมเป็นทาสของคุณ!”
ฮาร์วีย์ยิ้ม สายตาของเขาจับจ้องไปที่นาธานที่ปวกเปียก “ผู้อาวุโสของคุณคุกเข่าร้องขอความเมตตาจากผมแล้ว”
“และคุณ อ้อนักรบงูเห่าแห่งหน่วยคอบร้า คุณจะทำอะไรดี?”
“จะวอนขอความเมตตาเหมือนเขาไหม? หรือจะสู้กับผมให้ตายกันไปข้างหนึ่ง?”
หลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ สีหน้าของนาธานเริ่มดูหวาดกลัว เหงื่อเย็นชุ่มโชกไปทั้งร่าง
เขาประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อยและได้รับการยกย่องให้เป็นนักรบงูเห่าแห่งหน่วยคอบร้า ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ เขาได้ก่ออาชญากรรมเลวร้ายอย่างลับ ๆ มากมายต่อมหาประเทศ H
เขามักโอ้อวดว่าตัวเองไม่หวั่นเกรงสิ่งใด แต่เมื่อเผชิญหน้ากับชายผู้นี้ เขาก็พูดอะไรไม่ออกสักคำ
เมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของฮาร์วีย์ ดวงตาของนาธานก็พร่ามัว เท้าของเขาอ่อนแรง ความกลัวที่มองไม่เห็นปกคลุมเขาไปทั้งร่าง
“คุกเข่าลงสิ นักรบงูเห่า! ขอร้องท่านหัวหน้าผู้ฝึกสอนไม่ให้ฆ่าพวกเรา!”
“ใช่ คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของท่านหัวหน้าผู้ฝึกสอนหรอก!”
“ทำไมคุณถึงยังไม่คุกเข่า? คุณอยากให้เขาฆ่าพวกเราทุกคนหรือไง?!”
ทหารของหน่วยคอบร้ากระตุ้นนาธานเสียงดัง
พวกเขากลัวจริง ๆ
ชื่อเสียงของฮาร์วีย์นั้นเป็นที่รู้จักกันดี
บันทึกของหัวหน้าผู้ฝึกสอนในสมรภูมิยูโร-อเมริกันสร้างความฮือฮาให้กับทั้งโลก ทหารเหล่านี้จะกล้าต่อกรกับคนเช่นนี้ได้อย่างไร?
“ไอ้โง่เอ๊ย! เร็วเข้า! คุกเข่าอ้อนวอนสิ ถ้าท่านหัวหน้าผู้ฝึกสอนยอมปล่อยเราไป เราจะสรรเสริญเขาเป็นพันครั้ง ไม่สิ หมื่นครั้งเลย!”
นายท่านลำดับที่สี่ตระกูลเยตส์ซึ่งคุกเข่าอยู่บนพื้นดุนาธานอย่างดุเดือด
เขาไม่พอใจที่นาธานมาช่วย เขาเพียงแต่หวังว่านาธานจะคุกเข่าด้วย
หากพวกเขาล่วงเกินหัวหน้าผู้ฝึกสอนคนนี้ไป พวกเขาไม่เหลือลมหายใจ!
นาธานสั่นสะท้าน เขาพยายามหยิบอาวุธของตนบนพื้นหลายครั้ง แต่ก็ไม่อาจรวบรวมความกล้าพอที่จะทำเช่นนั้นได้
เมื่อมองไปเห็นทั้งผู้อาวุโสและผู้ใต้บังคับบัญชาที่คุกเข่าอยู่ ฟางสุดท้ายในใจของเขาและเกียรติและศักดิ์ศรีในฐานะทหารของหน่วยคอบร้าก็พังทลายลงจนสิ้น
พรึ่บ!
นาธานคุกเข่าลงข้างหนึ่ง น้ำตาไหลด้วยความอับอาย “ท่านหัวหน้าผู้ฝึกสอน ผมเข้าใจแล้ว ได้โปรดปล่อยพวกเราไปด้วยเถอะครับ!”
ฮาร์วีย์ตะคอกอย่างเย็นชา “ปล่อยคุณไปงั้นเหรอ? แล้วใครชดใช้ให้กับชีวิตผู้บริสุทธิ์ในมหานคร H ที่ต้องตายเพราะการกระทำอันชั่วร้ายของคุณล่ะ?!”
“นายท่านลำดับสี่ตระกูลเยตส์ไม่สมควรตายด้วยน้ำมือของผมหรอก”
“แต่ถ้าวันนี้ผมไม่ฆ่าคุณ ผมไม่คู่ควรกับตำแหน่งหัวหน้าผู้ฝึกสอน!”
ฮาร์วีย์เตะกริชที่วางอยู่บนพื้น
นาธานตัวสั่น นักรบงูเห่าในตำนานกำลังหืดขึ้นคอ เขาคุกเข่าลงบนพื้นด้วยความเสียใจอย่างที่สุด
ฮาร์วีย์หันกลับมาและกล่าวอย่างเฉยเมยว่า “ผู้อาวุโสเบลค เรียกผู้อาวุโสของกองทัพมา แล้วส่งทหารของอเมริกาพวกนี้ไปที่กองทัพ เขารู้ว่าต้องทำอะไร”
“สำหรับนายท่านลำดับสี่ตระกูลเยตส์ แค่หาที่ฝังเขาดี ๆ หน่อยก็พอ!”
“เรื่องวันนี้ถือเป็นความลับของทางราชการ ไม่อนุญาตให้เผยแพร่เรื่องนี้ออกไป”
“ขายทรัพย์สินทั้งหมดของคนตระกูลเยตส์แห่งอเมริกาและมอบรายได้ทั้งหมดให้กับการกุศลด้วย”
ด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำจากฮาร์วีย์ ชะตากรรมของนายท่านลำดับสี่ตระกูลเยตส์ และคนของเขาก็ถูกปิดตาย
