ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1358
โดมินิกไม่สามารถยอมรับความจริงที่อยู่ตรงหน้าได้
ลูกสมุนของแคมก็รับไม่ได้เช่นกัน!
แม้แต่มาร์คัสที่มากับฮาร์วีย์ก็พบว่าเรื่องทั้งหมดนี้มันเหลือเชื่อ!
แคมตัวสั่นด้วยความโกรธ
เขาต้องการที่จะลงมือเองและสับฮาร์วีย์ให้เละเป็นโจ๊ก แต่เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าฮาร์วีย์จะตบเขารุนแรงอย่างนี้
ศักดิ์ศรีของเขาถูกเหยียบย่ำ!
แคมเป็นทุกข์และอารมณ์เสีย เขาจ้องมองฮาร์วีย์และร้องออกมาอย่างเดือดดาล “แกลอบกัดฉันอีกแล้วเหรอ!”
“หน้าด้าน!”
โดมินิกและคนอื่น ๆ ถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากได้ยินว่าเป็นการลอบโจมตี ทำท่าราวกับว่าพวกเขาเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
‘ไม่แปลกใจเลยที่แคมจะโดนแบบนั้น! ไอ้สารเลวฮาร์วีย์มันลอบกัด!’
ในการต่อสู้จริง ๆ นั้น การโจมตีแบบนั้นช่างไร้ยางอายเสียจริง!
“เพี๊ยะ!”
แต่ก่อนที่พวกเขาจะเริ่มดูถูกฮาร์วีย์อีกหน ฮาร์วีย์ก็เดินหน้าตบหน้าเขาอย่างแรงอีกครั้ง
“เพี๊ยะ!”
รูปลักษณ์ที่เข้มงวดและดุร้ายของแคมหายไปเมื่อเขาถูกตบจนปลิวไปอีกครั้ง เขาทรุดตัวลงบนพื้นห่างออกไปราว 20 ฟุต เขาทิ้งรอยไว้บนพื้นและอยู่ในสภาพที่น่าสังเวช
“ลอบกัดงั้นเหรอ?”
“ทำไมผมต้องทำแบบนั้นกับคนอย่างคุณด้วย”
“คุณสมควรได้รับสิ่งนั้นเหรอ?”
ฮาร์วีย์ยังไม่หยุด เขาตบหน้าแคมอีกครั้ง
แคมพยายามเคลื่อนไหว แต่ทุกอย่างก็ไร้ประโยชน์ ฮาร์วีย์ตบหน้าเขาอีกครั้ง ส่งเขาลอยไปอีกหน
ก่อนที่แคมจะตะเกียกตะกายกลับขึ้นมาได้ เขาก็โดนตบอีกครั้ง
ผัวะ ผัวะ ผัวะ!
แคมกลิ้งไปกับพื้นหลังจากโดนตบอย่างแรง ใบหน้าของเขาบวมขึ้นและดูไม่ต่างไปจากหมูตอน
ถึงตอนนี้แคมไม่คิดจะต่อสู้อีกต่อไป
ฮาร์วีย์ไม่เพียงแค่ตบเขา แต่ยังทำลายศักดิ์ศรีอันเปราะบางของเขาด้วย
“อั่ก!”
แคมที่กำลังดิ้นรนอยู่บนพื้นกระอักเลือดออกมาเต็มปาก
ในช่วงเวลาต่อมา ขาแข็งแรงกระทืบลงบนหลังของเขา
“พรวด!”
เลือดไหลทะลักออกมาอีกหนหนึ่ง แคมพยายามลุกขึ้นยืนอย่างหมดหนทางเหมือนสุนัขที่กำลังจะตาย น่าเสียดาย เขาไม่เหลือเรี่ยวแรงแม้แต่จะต่อสู้
โดมินิกและคนของเขาจ้องมองฮาร์วีย์ด้วยความตกใจและหวาดกลัว
พวกเขารู้ดีว่าแคมแข็งแกร่งแค่ไหน
แต่แคมไม่สามารถฆ่าฮาร์วีย์ได้ ในความเป็นจริง เขาถูกซัดจนปลิวไปมาตลอดเวลา!
สิ่งนี้เป็นไปได้อย่างไร?
สิ่งนี้เกิดขึ้นตรงหน้านี้ช่างไม่มีเหตุผลเอาเสียเลย!
เพี๊ยะ!
โดมินิกตบหน้าตัวเองโดยไม่รู้ตัว
‘มันเจ็บแฮะ! แสดงว่าฉันไม่ได้ฝันไป!’
“หึ.. ผมแอบเล่นงานคุณมามากกว่าสิบครั้งแล้ว! เป็นไปได้ยังไงเนี่ย ท่านรองผู้แทนแคม?”
“คุณเป็นนักเทควันโดสายดำเชียวนะ เข้าใจสถานการณ์ของตัวเองบ้างรึยัง?”
“อย่างน้อยคุณพยายามหลบสักครั้งไม่ได้เหรอ?”
“คุณประมาทเกินไปนะ ฉันล่ะผิดหวังจริง ๆ !”
ฮาร์วีย์ยิ้มขณะที่เขาเหยียบแผ่นหลังของแคม ทำให้แคมกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
ลูกสมุนของแคมต้องการช่วยเขา แต่ก็ไม่กล้า พวกเขากลัวว่าฮาร์วีย์จะฆ่าพวกเขาไปด้วย
“แก…แกเป็นใคร?”
แคมโกรธมาก แต่เขาต้องยอมรับความจริง
เขาไม่คู่ควรกับฮาร์วีย์!
เขาเป็นรองตัวแทนของสตาร์ แชโบล และเขายังเป็นนักเทควันโดสายดำ พูดได้เลยว่าไม่มีใครเทียบเขาได้ในยามที่เขาพิชิตสามมลฑลทางภาคเหนือ
เขาคิดว่าเขาเทียบเท่ากับเจ้าชายในตำนานด้วยซ้ำ
แต่ตอนนี้?
เขาถูกทำร้ายจนสะบักสะบอมด้วยน้ำมือของที่ปรึกษาเพียงคนเดียว!
แคมเกิดความสงสัยในชีวิตของเขาในขณะนี้
ความเป็นจริงของสถานการณ์ บดขยี้แคมอย่างหนักหน่วงและทรงพลัง
“ผมเป็นใครงั้นเหรอ? คุณไม่ได้ตรวจสอบประวัติผมแล้วหรอกเหรอ? ผมก็แค่ที่ปรึกษาของรัฐบาลก็แค่นั้นเอง”
ฮาร์วีย์ส่งยิ้มเย้ยหยันให้แคม
“ความจริงมันก็แค่ คุณไม่มีปัญญาเอาชนะผมก็แค่นั้น”
