ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 136
หลังจากที่ทุกคนออกไปดอว์สัน ร็อบบินส์ ยิ้มอย่างลุแก่โทษและพูดว่า “ท่านประธานยอร์ก ถ้าจำเป็นไล่พวกเขาทั้งหมดได้ภายในเที่ยงวัน”
ฮาร์วีย์ตอบอย่างแผ่วเบาว่า “เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับกิจการภายในของบริษัท มันเกี่ยวอะไรกับผมเหรอ?”
“ใช่ ใช่ ใช่…” ดอว์สันเปลี่ยนเรื่อง “สำหรับเรื่องนี้ ผมยังหวังว่าคุณจะใจกว้างพอที่จะลืมเรื่องการโยกย้ายทรัพย์สินไปที่อื่น”
ใบหน้าของดอว์สันชุ่มไปด้วยเหงื่อเย็น ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ไม่มีเงินในบัญชีมากนักโดยมีเพียงแค่ไมกี่ร้อยล้านเท่านั้น อย่างไรก็ตามฮาร์วีย์แตกต่างออกไป จำนวนเงินที่เขามีอยู่ในบัญชีของเขานั้นน่าประหลาดใจ หากเขาย้ายบัญชีส่วนตัวของเขาออกไป ดอว์สันจะตกอยู่ในสภาพที่เลวร้าย
“ท่านประธาน ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากให้โอกาสคุณ แต่ผมไม่ชอบที่สิ่งเหล่านี้ที่เกิดขึ้นกับผม”
“ไม่ มันจะไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว” ทันใดนั้นดอว์สันก็ลุกขึ้น “ธนาคารของเราจะปรับแต่งทีมงานมืออาชีพเพื่อจัดการธุระต่าง ๆ ที่คุณต้องการ พวกเขาจะมาหาคุณเร็ว ๆ นี้เพื่อแก้ปัญหาทุกปัญหาที่คุณมี ดีหรือไม่”
ฮาร์วีย์นิ่งเงียบไม่พูดจา
ดอว์สันครุ่นคิดถึงสถานการณ์และพูดต่อว่า “โอ้ ใช่แล้ว คืนนี้จะมีการประมูลครั้งใหญ่ในนิอัมมี่ มีข่าวลือว่าสิ้นค้าที่นำมาประมูลเป็นสมบัติที่มีชื่อเสียงมาก แต่การประมูลนี้เป็นเพียงเชิญสมาชิกเท่านั้น คุณไม่สามารถเข้าไปได้หากไม่มีใครพาคุณเข้าไปไม่ว่าคุณจะร่ำรวยแค่ไหนก็ตาม”
“ผมมีการ์ดเชิญ คุณสนใจที่จะมาร่วมในคืนนี้หรือไม่? สินค้าทั้งหมดที่ดึงดูดความสนใจของคุณจะถูกซื้อโดยใช้เงินของผมทั้งหมด”
สิ่งนี้ทำให้ฮาร์วีย์สนใจและเขาหยิบการ์ดเชิญข้นมา หลังจากมองดูแล้วเขาก็พยักหน้าและพูดว่า “ขอบคุณนะครับท่านประธาน อีกอย่างรบกวนเพิ่มวงเงินในบัตรเอเม็กซ์แบล็คการ์ดของผมด้วย”
ดอว์สันพูดไม่ออกจากคำขอของฮาร์วีย์ ฮาร์วีย์มีวงเงินในบัตรมากอยู่แล้ว แต่เขาก็ยังต้องการเพิ่มวงเงินการใช้จ่ายอีก
ดอว์สันยิ้มรับอย่างเชื่อฟัง “ท่านประธานยอร์ก ผมหวังว่าคุณจะเข้าใจ วงเงินการใช้จ่ายในบัตรของคุณได้รับการตัดสินตามกฎของธนาคาร เราเกรงว่าหากบัตรของคุณสูญหายหรือถูกขโมยคุณอาจสูญเสียเงินจำนวนมาก”
“ไม่ต้องกังวลเรื่องนั้น ผมจะติดตามมันเองเป็นการส่วนตัว แม้ว่าจะต้องมีขั้นตอนการตรวจสอบ แต่เราจะจัดการโดยเร็วที่สุด”
“นอกจากนี้นี่คือสมุดเช็ค รวมเป็นเงินหนึ่งแสน ได้โปรดรับไว้ถือว่านี่เป็นสัญญาณเล็กน้อยของความเอื้อเฟื้อจากเราและเป็นของกำนัล หากคุณต้องการซื้อสินค้าใด ๆ ภายในสองสามวันนี้ให้ใช้สมุดเช็คนี้ได้เลย”
ฮาร์วีย์พยักหน้า เขามองเห็นความจริงใจของดอว์สันและความโกรธของเขาก็หายไป ทุกคนอาศัยอยู่ในเมืองนิอัมมี่ ถึงยังไงพวกเขาจะได้พบกันอีกไม่ช้าก็เร็ว เขาตัดสินใจปล่อยให้เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ไป
***
ในช่วงเย็นที่เมาน์เทนท็อปวิลล่า
นี่คือสถานที่ที่มีการจัดประมูลลับ ฮาร์วีย์ไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมแบบนี้มาเป็นเวลานาน เนื่องจากเขาได้รับการ์ดเชิญและไม่มีอะไรจะทำเขาจึงพาอีวอนน์ไปดูด้วย
เมื่อเขาลงจากรถและไปถึงทางเข้าฮาร์วีย์ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย มีบางอย่างที่อยู่ไม่ไกลข้างหน้าดึงดูดความสนใจของเขา
สาวสวยสองคนคล้ายกับเทพธิดาที่หลุดออกมาจากภาพวาดปรากฏตัวต่อหน้าเขา คนที่อยู่ทางซ้ายมีออร่าอย่างมากไม่ใช่ใครอื่นนอกซะจากแมนดี้ ซิมเมอร์ และที่กำลังพูดคุยอยู่ข้าง ๆ พวกเขาคือชายหนุ่มรูปร่างสูงหน้าตาหล่อเหลา
ฮาร์วีย์ขมวดคิ้วและเดินไปตามสัญชาตญาณ
เมื่ออีวอนน์เห็นแมนดี้เธอลังเลและพูดว่า “ท่านประธานยอร์ก ฉันไม่ควรไปด้วยเกรงว่าจะทำให้เกิดความเข้าใจผิดกับมิสซิมเมอร์”
***
แมนดี้อยู่ในอารมณ์ไม่ดี เธอไปที่ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ในช่วงเช้าเพื่อพูดคุยเรื่องสัญญา แต่ไม่คาดคิดว่าเธอจะถูกไล่ออกมา แม้ว่าเวนดี้จะสุภาพกับเธอ แต่คำพูดของเธอก็เต็มไปด้วยการปฏิเสธ
จากนั้นเธอก็พยายามโทรหาเวนดี้หลายครั้ง แต่ครั้งหลังไม่รับสาย เซซิเลียเพื่อนสนิทของเธอเห็นว่าแมนดี้อารมณ์ไม่ดีเธอจึงพาแมนดี้มาที่แห่งนี้ เซซิเลียบอกแมนดี้ว่าว่าเธอรู้จักทายาทคนรวยที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้บริหารระดับสูงของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์
หลังจากนั้นแมนดี้ก็เต็มใจที่จะมาที่เมาน์เทนท็อปวิลล่าเพื่อเข้าร่วมการประมูล เธอเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน หนึ่งจะต้องมีบัตรเชิญเพื่อเข้าร่วมกิจกรรม แม้ว่าตระกูลซิมเมอร์จะมีฐานะค่อนข้างสูงและมีชื่อเสียง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเข้าร่วมการประมูลเช่นนี้
“มิสแซคคารี่ มิสซิมเมอร์ ฉันชื่อเจค เซอร์เรย์” ชายร่างสูงและหล่อเหลาที่ยืนอยู่ต่อหน้าพวกเขามีความสง่างาม “ตระกูลของผมอยู่ในแวดวงธุรกิจสถาปัตยกรรม เราอยู่ในสายงานเดียวกับตระกูลซิมเมอร์”
เซซิเลียดีใจเมื่อเห็นเขา “แมนดี้ มิสเตอร์เซอร์เรย์ไม่ใช่แค่คนทั่วไป ครอบครัวของเขาพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ระดับไฮเอนด์ แม้ว่าเธอจะมีเงิน แต่หากไม่ใช่คนสถานะสูงเธอก็ไม่สามารถซื้อได้เลย ”
แมนดี้รู้สึกกดดันเมื่อเธอฟังคำพูดของเซซิเลีย ตระกูลเซอร์เรย์นี้มีภูมิหลังที่ค่อนข้างผิดปกติ เธอได้ยินมาว่าพวกเขาเป็นสาขาของตระกูลเซอร์เรย์จากเมืองหลวง การเชื่อมต่อกับเมืองหลวงช่วยให้พวกเขาเติบโตอย่างรวดเร็ว นอกจากนั้นพวกเขาไม่ชอบคลุกคลีกับครอบครัวท้องถิ่นในนิอัมมี่ เธอไม่คาดคิดว่าผู้ชายคนนี้คือคนที่เธอจะรู้จัก
“นี่คือมิสเตอร์เซอร์เรย์เหรอ รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้พบคุณ” แมนดี้พยักหน้าเล็กน้อยและยิ้ม ให้ “ฉันได้ยินมาว่าคุณมีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้บริหารระดับสูงของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ รบกวนแนะนำให้ฉันรู้จักเมื่อคุณมีโอกาสด้วยนะคะ”
