ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1362
แสงในโรงฝึกเทควันโดไม่ค่อยมาก สิ่งนี้ทำให้เกร็กไม่สามารถเห็นใบหน้าของฮาร์วีย์ได้อย่างชัดเจน
ชายหนุ่มเอ่ยด้วยเสียงที่ทุ้มน่าเกรงขาม “บุกรุกทรัพย์สิน ทำร้ายร่างกาย… แล้วยังทำร้ายเจ้าพนักงาน! คุณยังมีความเคารพต่อกฎหมายอยู่ไหม!”
“พาเขาออกไป! หากขัดขืนให้ยิงได้ทันที!”
รอยยิ้มของฮาร์วีย์กว้างขึ้น แสดงออกถึงความรู้สึกเหยียดหยามอีกฝ่ายไม่น้อย
เขาจ้องไปที่เกร็ก แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่สงบ “ฟินช์ ผู้ชายที่แขนและขาหักบนพื้นต่างก็เป็นเพื่อนของคุณ แต่จะไม่ถามความจริงหน่อยเหรอว่าเกิดอะไรขึ้น?”
“นายรู้รึเปล่าว่าการทำร้ายเจ้าหน้าที่มันโทษหนักขนาดไหน?”
“ไม่ต้องมาสอนฉัน!”
“แกก่ออาชญากรรมบุกรุกและทำร้ายร่างกาย! ฉันในฐานะรองผู้บังคับบัญชาของสถานีตำรวจบัควู้ด มีหน้าที่รับตัวแกกลับไปสอบสวน!”
“ถ้ายังพูดเรื่องไร้สาระอีก ฉันจะยิงทันที!”
เกร็กย่างสามขุมเข้ามาหา เตรียมโจมตีอีกฝ่าย
ทันทีที่มือของเขากำลังจะแตะพื้น ชายหนุ่มก็เห็นใบหน้าของฮาร์วีย์ชัดเจน
สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างลนลาน และหยุดมือเอาไว้ทันที
เกร็กโชคดีที่ได้เห็นใบหน้าของฮาร์วีย์จากระยะไกล เมื่อตอนที่ยานนิคพาเขาไปเฝ้าด้านนอกวิลล่าของฮาร์วีย์ แม้ว่าจะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้น ๆ
แม้จะเป็นเพียงแว็บเดียว แต่เกร็กก็จำได้แม่น
เขาไม่แน่ใจว่าตัวตนที่แท้จริงของฮาร์วีย์ ทว่าก็รู้ดีว่าฮาร์วีย์มีส่วนเกี่ยวข้องกับชายหนุ่มในตำนานผู้นั้น
เหงื่อเย็น ๆ ค่อย ๆ ไหลอาบร่างของเกร็ก เขาหยุดคนของตัวเองทันที
ก่อนจะหันไปทางริค ก็เห็นว่าสีหน้าของอีกฝ่ายก็แย่มากไม่แพ้กัน
“ซีอีโอริค ผมไม่สามารถรับผิดชอบเรื่องนี้ได้!”
“รับผิดชอบไม่ได้งั้นเหรอ!”
สีหน้าของริคขรึมลงอย่างเห็นได้ชัด
“นายควรรู้นะว่าใครที่อยู่เบื้องบน พวกเขาขอให้นายตรวจสอบความปลอดภัยของเราในบัควู้ด แต่ตอนนี้นายกำลังบอกว่าไม่สามารถรับผิดชอบต่อเหตุการณ์นี้ได้งั้นเหรอ?”
เกร็กยิ้มอย่างขมขื่น คนที่อยู่เบื้องหลังคือสตาร์แชโบล ที่มีอิทธิพลมากมายในกลุ่มตำรวจ
ปัญหาคือชายที่ยืนอยู่ต่อหน้าเขาตอนนี้ ก็เป็นคนที่ไม่มีใครกล้าหาเรื่องด้วยเช่นกัน
เกร็กไม่กล้าอธิบายอะไร เพียงแค่ส่งสัญญาณให้คนของตัวเองเตรียมออกไปจากพื้นที่โดยเร็วที่สุด
แต่ฮาร์วีย์ตัดบทเขาอย่างใจเย็น “ใครบอก ว่าให้นายออกไปได้?”
ดวงตาของเกร็กกระตุก หันขวับกลับมาโดยไม่รู้ตัว
“นายจะทำอะไร?”
“ในฐานะผู้ตรวจสอบและรักษากฎหมาย นายยังไม่ได้แยกแยะระหว่างสิ่งที่ถูกและสิ่งที่ผิด แล้วยังช่วยเหลือให้คนผิดได้มีสิทธิ์กระทำชั่วได้อีกด้วย ความผิดพลาดที่ตัวเองทำนายไม่เคยสนใจเลยสินะ แล้วยังจะพยายามออกไปจากที่นี่อีกงั้นเหรอ?”
ฮาร์วีย์เดินไปตบเกร็ก
“นายเคยเคารพฉันบ้างไหม? นายเคยคิดที่จะเคารพกฎหมายบ้างหรือเปล่า? เคารพเครื่องแบบที่นายใส่น่ะ?”
เพี๊ยะ!
เกร็กถูกส่งตัวไปพร้อมกับที่โดนตบอีกครั้งอย่างแรง ทำให้ใบหน้าที่โดนทำร้ายเริ่มบวม
ภาพที่เห็นทำให้ทุกคนตกตะลึงเป็นอย่างมาก
‘นี่…’
‘แม้แต่รองผู้บังคับการตำรวจบัควู้ด รองผู้ตรวจการเองก็โดนไล่ออกเหมือนกัน?!’
ไม่ว่าแคมจะมีอำนาจเหนือกว่าแค่ไหน ก็ไม่สามารถเทียบกับฮาร์วีย์ได้เลย
เกร็กคลานกลับขึ้นมา ดวงตาของเขากระตุก พลางกัดฟันกรอด
“อย่าคิดว่า…”
เพี๊ยะ!
ฮาร์วีย์เหวี่ยงฝ่ามือไปที่ใบหน้าของเกร็กอีกครั้ง
“กล้าขู่ฉันงั้นเหรอ? นายมีสิทธิ์อะไร? แม้ว่าฉันจะฆ่านายตาย ก็ไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่งหรอกนะ นายเชื่อหรือเปล่าล่ะ?”
ในตอนนี้ใบหน้าอีกด้านของเกร็กก็กำลังบวมพอ ๆ กัน
ร่างกายของเกร็กสั่นสะท้าน เขารู้ดีว่าเบื้องหลังของชายผู้นี้ทรงอิทธิพลมากแค่ไหน!
ถ้าเกร็กกล้าที่จะแตะต้องผู้ชายคนนี้ เขาจะต้องถูกฝังทั้งเป็นเป็นแน่! ตรงกันข้ามมันจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยถ้าผู้ชายคนนี้เป็นฝ่ายฆ่าเกร็กแทน
เกร็กทำได้เพียงก้มหัวและอุทานอย่างอาย ๆ “ผมขอโทษ!”