ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1401
อาเวลกระเด็นถอยหลังไปสองสามก้าว เขาจ้องมองฮาร์วีย์ด้วยความตกใจ
คนอื่นต่างตกใจเล็กน้อย หากแต่ไม่ใช่เพราะพวกเขาคิดว่าฮาร์วีย์มีฝีมือ พวกเขากลับตกใจที่ได้เห็นว่ามีคนโง่ขนาดนี้อยู่ในโลกด้วย
บร็อคสเตซี่และทุกคนต่างหน้าซีดด้วยความตกใจและถอยออกห่าง
แต่มีเพียงแมนดี้เท่านั้นที่ยืนข้างฮาร์วีย์แม้จะเธอจะดูซีดเซียวราวกับกระดาษ
การตบสองครั้งของเขาได้ปิดโอกาสที่จะให้ทั้งสองฝ่ายกลับมาญาติดีกันอีกจนหมดสิ้น
แม้แต่คนธรรมดาก็ไม่อาจแบกรับความอัปยศนี้ไว้ได้ เพราะกลัวว่าพวกเขาจะโกรธจัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีเรื่องกับนายน้อยอาเวลไนส์เวลล์ด้วยแล้ว
ฮาร์วีย์เสร็จแน่ เขาหมดทางรอดแล้ว!
ใช้เวลาอยู่นานกว่าอาเวลจะกลับมามีสติ เขาแตะใบหน้าตัวเองอีกหน และจ้องมองฮาร์วีย์ด้วยแววตาเป็นประกาย “ส*รเลว นายกล้าดียังไงถึงมาตบฉันอีก”
“แล้วยังไง?”
“ถ้าตบอีกรอบจะเป็นยังไง?”
ฮาร์วีย์ไม่ยี่หระ จากนั้นเขาก็ตบหน้าอาเวลอีกครั้ง
เพี๊ยะ!
เสียงตบนั้นดังสนั่น! การตบครั้งนี้ทำให้อาเนลเลือกกำเดาออก
มันทำให้อาเวลหวาดกลัวในทันใดนั้นเอง
เขาคุกเข่าลงบนพื้นในทันที
“นายน้อยไนส์เวลล์ เราไม่รู้จักชายคนนี้จริง ๆ นี่เป็นครั้งแรกที่เราได้เจอเขา!”
“แมนดี้พาเขามา เราไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเขา!”
“คุณอยากจะตบตีเขาหรือจะฆ่าเขาก็ได้แต่เราไม่เกี่ยวนะครับ!”
สเตซี่ยังคงพยักหน้าของเธอ “ใช่ ๆ เราไม่สนิทกับเขา เราก็แทบรอที่จะฆ่าเขาไม่ไหวเช่นกัน!”
“เราจะทำอย่างไรกับคนแบบนี้ดีครับ? นายน้อยไนส์เวลล์ คุณไม่จำเป็นต้องเห็นแก่หน้าเราหรอก แค่ฆ่าเขาไปเลย!”
เคอร์ติส พาร์คซึ่งนอนอยู่บนพื้นใช้แรงทั้งหมดที่มีคลานออกไปด้านข้างด้วยความเจ็บปวดเหลือทนทั้งหมดนี้ก็เพื่อจุดประสงค์เดียวคือเพียงหนีจากฮาร์วีย์ให้พ้น
แม้แต่คนที่จะตายมิตายแหล่ยังเข้าใจว่าการที่ฮาร์วีย์ตบอีกฝ่ายถึงสามครั้งจะทำให้เขาต้องตายอย่างน่าสยดสยองอย่างแน่นอน
ถ้าอาเวลไม่ฆ่าฮาร์วีย์เขาก็ไม่ใช่ลูกผู้ชายแล้ว!
แมนดี้ถอนหายใจ มองไม่เห็นทางออก
แม้ว่าเธอจะดีใจมากที่ฮาร์วีย์ลุกขึ้นมาปกป้องเธอ…
ทว่าฮาร์วีย์ก็หุนหันพลันแล่นเกินไป การตบเขาเพียงครั้งเดียวก็สร้างปัญหามากพอแล้ว แต่เขากลับตบอาเวลถึงสามครั้ง และไม่ทีท่าว่าจะหยุดอยู่แค่นี้ด้วย
แมนดี้มองไปที่บร็อคและคนอื่น ๆ ด้วยความขยะแขยง
ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเขามาหาเรื่อง สามีของเธอจะถูกปลุกปั่นให้ไปหาเรื่องคนอย่างอาเวลได้อย่างไร?
บร็อกสังเกตเห็นสีหน้าไม่พอใจของแมนดี้
แต่เขามันเป็นพวกไร้ยางอาย แถมยังไม่มีศักดิ์ศรี “ซีอีโอซิมเมอร์รีบกำจัดสามีของคุณซะสิ! คุณไม่ควรไปเกี่ยวข้องกับเขา!”
“เขาทำให้นายน้อยไนส์เวลล์ขุ่นเคือง เขามันหาเรื่องใส่ตัว นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับเราสักหน่อย! เรายังไม่อยากตาย!”
อาเวลถูใบหน้าของเขาและดูฉากนี้ด้วยสายตาเย้ยหยัน
แม้ว่าเขาจะโกรธ ทว่าเขาก็ไม่ได้ผลีผลาม เพียงแต่รอดูคนเหล่านั้นพากันแสดงจุดยืน
“คุณคือซีอีโอซิมเมอร์ใช่ไหม? ถ้าคุณทิ้งสามีแมงดาของคุณ ผมจะไม่ทำให้คุณลำบาก”
จู่ ๆ อาเวลก็พูดขึ้นว่า..
“หันหลังกลับและออกไปเดี๋ยวนี้ แล้วคุณจะปลอดภัย แต่ถ้าคุณไม่ทำตามที่ผมบอก ก็ไม่มีใครรับประกันได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น”
แมนดี้ขมวดคิ้วอาเวลและพวกเบี้ยล่างพวกนั้นพยายามกดดันเธอ
แต่เธอไม่ไคิดที่จะถอยหนี เธอกลับพูดว่า “ฉันจะจัดการเรื่องนี้กับสามีของฉันเอง”
“โว้ว! นี่มันคู่สร้างคู่สมอย่างนั้นเหรอ? คุณกำลังแสดงละครรักบันลือโลกอะไรอยู่หรืออย่างไร?”
“ในเมื่อเป็นอย่างนั้น ผมจะปฏิบัติตามความปรารถนาของคุณ”
พูดจบอาเวลก็หยิบที่เขี่ยบุหรี่ขึ้นมา
