ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1409
คำพูดของแมนดี้ทำให้ฮาร์วีย์พูดไม่ออก
‘ใครโกรธ? พ่อแม่ของคุณหรือคุณกันแน่?’
อย่างไรก็ตามฮาร์วีย์ไม่ได้ปฏิเสธคำพูดของแมนดี้ เขากลับยิ้มและพูดว่า “ไม่ต้องห่วง เว้นแต่คุณจะให้ผมเป็นซีอีโอของสกาย คอร์ปอเรชั่น ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันจะไม่ไปอย่างแน่นอน”
“ฟังดูเข้าท่า แต่เนื่องจากสามีของฉันมีความสามารถมากจะได้เป็นซีอีโอหรือไม่ ก็ไม่แตกต่างกันหรอก” แมนดี้หัวเราะเบา ๆ
“เอาล่ะ แล้วคืนนี้ ผม…”ฮาร์วีย์ดูคาดหวัง
“อ้อ ฉันเกือบลืมไปเลย คืนนี้คุณไปนอนที่ห้องทำงานดีกว่า!”
ใบหน้าของแมนดี้เปลี่ยนเป็นเย็นชา
ปัง! จากนั้นเธอก็ปิดประตูดังปังทันที
ฮาร์วีย์พูดไม่ออกอีกครั้ง เวลาผู้หญิงหึงหวงนี่ช่างโหดเหี้ยมจริง ๆ!
***
เก้าโมงเช้าวันต่อมา
ที่ทางเข้าฝ่ายบริหารของบริษัทสตาร์ แชโบลในเซาท์ไลท์…
สตาร์ แชโบลร่ำรวยมาก พวกเขาเปลี่ยนอาคารสไตล์ตะวันตกขนาดเล็กที่มีสวนที่ตั้งอยู่ในย่านธุรกิจซึ่งที่ดินมีราคาสูงให้เป็นสำนักงานของพวกเขา
แม้ว่าอาคารสไตล์ตะวันตกขนาดเล็กหลังนี้จะดูค่อนข้างโบราณ แต่ก็ดูพิเศษกว่าอาคารสูงที่อยู่รายรอบ
ว่ากันว่าเดิมที สถานที่แห่งนี้เคยเป็นสถานกงสุลของชาติตะวันตกในสมัยสงคราม แต่ที่นี่ไม่ได้ใช้งานมาระยะหนึ่งก่อนที่มันจะตกไปอยู่ในมือของบริษัทสตาร์ แชโบล
ที่ทางเข้าของสตาร์ แชโบล ผู้บริหารระดับสูงกว่ายี่สิบคนจากแผนกการจัดการของเซาท์ไลท์มารวมตัวกัน แปดสิบเปอร์เซ็นต์ของคนเหล่านี้มาจากประเทศ J และมีคนในประเทศบางคนที่เคยไปศึกษาในประเทศ J มาก่อน
เมื่อคืนที่ผ่านมา สตีฟ ลีได้รับแจ้งอย่างกะทันหันว่าทรัพย์สินทั้งหมดของฝ่ายบริหารของสตาร์แชโบลจะถูกโอนไปยังบริษัทอื่น
แม้ว่าผู้บริหารเหล่านี้จะสับสน แต่สตีเวนก็มีอิทธิพลมาก พวกเขาจึงไม่กล้าถามคำถามใด ๆ
คนที่ยืนอยู่แถวหน้าท่ามกลางฝูงชนในขณะนี้คือบร็อก พาร์ค สเตซี่ และเรย์ ก็อยู่ที่นั่นด้วย
ส่วนผู้บริหารระดับสูงคนอื่น ๆ ก็ยืนอยู่ทั้งสองฝั่ง
สเตซี่และเรย์ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของสตาร์แชโบล แต่เพราะบร็อกมีความคิดบรรเจิดมากมาย เมื่อเขาได้ยินว่าซีอีโอที่มาซื้อสินทรัพย์ของสตาร์ แชโบลในวันนี้นั้นอายุยังน้อย บร็อกจึงตั้งใจพาผู้หญิงสองคนนี้มาให้เขา
ท้ายที่สุด หลังจากโอนทรัพย์สินแล้วผู้บริหารที่พวกเขาเรียกมาตลอดกำลังจะมีเจ้านายคนใหม่ บร็อคต้องหาทางเอาใจเขาไว้ล่วงหน้า
สำหรับสเตซี่และเรย์ พวกเธอไม่รู้สึกละอายเลยสักนิด แต่กลับภูมิใจในตัวเองแทน การได้รับใช้ซีอีโอของคนทั้งหลายเหล่านี้ ถือเป็นความภาคภูมิใจในฐานะคนในสังคมชั้งสูง
“ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ไม่คิดเลยว่านายท่านลีจะมอบทรัพย์สินทั้งหมดของแผนกการจัดการในเซาท์ไลท์ให้คนอื่นจริง ๆ!”
ผู้บริหารถามด้วยสีหน้าฉงน
“อีกฝ่ายต้องเป็นผู้ยิ่งใหญ่ ที่แข็งแกร่งมากจริง ๆ! บางทีเขาอาจซื้อทรัพย์สินของเราในราคาถูก ผมสงสัยว่าเขาอาจจะเป็นคนใหญ่คนโตจากเมืองโวลซิ่ง เมืองมอร์ดู เดอะ โกลเด้นแซน หรืออาจจะฮ่องกง!”
“นอกเหนือจากสถานที่เหล่านี้แล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนรุ่นใหม่ที่มีสถานะสูงกว่านายท่านลีได้หรอก!”
ผู้บริหารอีกคนพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม
“ที่คุณพูดมานั้นฟังดูไม่เข้าท่าเอาเสียเลย ถ้าเขาไม่มีสถานะสูงส่งและมีเอกลักษณ์ที่โดดเด่น นายท่านลีจะเตรียมสิ่งเหล่านี้ในเวลาเพียงข้ามคืนได้อย่างไร?”
“ผมได้ยินมาว่าทีแรกนายท่านลีมาเพื่อแสดงความสามารถของเขา แต่กลับจบลงด้วยการถูกอีกฝ่ายเหยียบย่ำและต้องเป็นฝ่ายจากไป!”
บรรดาผู้บริหารเหล่านี้กระซิบกระซาบถึงที่มาของเจ้าของคนใหม่
บร็อกเย้ยหยัน “นี่มันข่าวอะไรกัน? เท่าที่ผมรู้ กองทุนการกุศลจะรับผิดชอบทรัพย์สินทั้งหมดของแผนกการจัดการในเซาท์ไลท์”
“เป็นไปได้มากว่าสกาย คอร์ปอเรชั่นจะอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้!”
“อะไร?! เป็นไปได้ไหมว่าเจ้าของคนใหม่ของเราคือเจ้าชายยอร์กในตำนานคนนั้น?!”
