ตอนที่ 429: ซุปเปอร์คาร์?
ตอนนี้ฟางฉีผู้บ้าสมบัติกําลังง่วนอยู่กับการเล่นเกมเซียนกระบี่พิชิตมาร เขากําลังว้าวุ่นกับการหาฤกษ์ในการเปิดหีบสมบัติ เขาเลือกช่วงเวลาที่แสงแดดสอดส่องและให้ความอบอุ่น
หลังจากล้างมือเคลียตัวเองแล้ว เขาก็ดื่มโค้กเพื่อฉลอง .. เขากําลังเปิดมัน
บี้ป! ท่านได้รับรถโอซิริสรุ่นลิมิเต็ด
“วู้วว ” ฟางฉีแทบจะพ่นโค้กออกมา นี่มันรถแข่ง!?
2555
มันเป็นรถที่ GTAV นํามาทําใหม่
รถหลายคันปรากฏขึ้นใน GTAV ซึ่งกําเนิดจากแรงบันดาลของมนุษย์โลกในโลกที่ฟางฉีเคยอยู่เขาเดินทางผ่านช่วงเวลามาเป็นเวลาหากเทียบกับเวลาในโลกแห่งความจริงที่เขาเคยอยู่ก็นานพอควร
ถ้าฟางนี้ได้รถพวกนี้มาก่อนหน้าที่เขาจะเดินทางมาเขาคงจะตื่นเต้นมาก แต่กลับกันในตอนนี้
เขาเหลือบมองไปยังตึกเก่าที่ไม่สูงนัก ถนนที่ทอดยาวออกไปดูกว้างและราบเรียบเต็มไปด้วยผู้ฝึกฝนเดินทางสัญจรไปมาพร้อมด้วยรถม้าสัตว์อสูรที่ใช้ลากเลื่อน เขาย้อนไปมองรถของเขาทันที
เอ่อ มันจะดีนะ เขาคิดในใจพร้อมเกาหัว
อย่างไรก็ตามเขาก็ย้อนนึกไปถึงเกมต่อยที่เขาเคยเล่น หากเกมนี้เปิดตัวที่นี่คนที่นี่คงจะได้เห็นหมัดอันน่าตื่นเต้นแน่ อืม เรือจิตวิญญาณนั่นทําให้เขาคิดถึงหลายๆ อย่าง
เอิ่ม..
เขาคิดว่าหากที่นี่มีหลายอย่างที่แตกต่างทั้งเรื่องรถม้า ผู้คน เรือจิตวิญญาณ รถของเขาก็ไม่น่าแปลกอะไร
ณ โรงแรมไต้หวัง
ทุกอย่างที่นี่ภายในนั้นดูหรูหรากว่าข้างนอกอย่างมาก
ผู้คนส่วนมากที่อาศัยอยู่ที่นี่พวกเขาอยู่บ้านกระท่อมไล่ไปจนถึงบ้านไม้ปูนตึกต่างๆ ตามโครงสร้างของผู้ฝึกฝนตั้งแต่ระดับล่างจนไปถึงระดับสูง
ในความจริงแล้วการสอบเข้าของสํานักสวรรค์นั้นมีข้อกําหนดกฎเกณฑ์ที่จะวัดว่าบุคคลแต่ละบุคคลเหมาะสมแก่การเข้าเรียนหรือไม่ ซึ่งนี่เป็นจุดประสงค์ขั้นพื้นฐานในการสอบ
อย่างไรก็ตามการสอบวัดระดับอาจจะเปลี่ยนไปตามการเวลา อัฉริยะบางคนเริ่มใช้โอกาสในด้านความรู้ความสามารถต่างๆ ของตนเพื่อตรวจสอบฝึกฝนความแข็งแกร่งเพื่อใช้วัดว่าใครแข็งแกร่งกว่ากัน
แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้งัดไม้เด็ดทั้งหมดออกไปต่อสู้ แต่พวกเขาก็เลือกที่จะใช้โอกาสนี้แสดงถึงศักยภาพที่พวกเขามีอยู่เกือบทั้งหมดเพื่อแสดงให้เห็นคุณภาพของตัวเอง แน่นอนว่าการสอบของสํานักสวรรค์ในปีนี้มีความหมายมาก มันแตกต่างไปจากการสอบในครั้งก่อนๆ
การสอบของสํานักสวรรค์ปีนี้ยิ่งใหญ่เป็นพิเศษด้วยเหตุผลหลายประการ
เช่น หนานกงชูวเขามาเพื่อสอบเข้า เขาหวังว่าที่นี่จะสร้างเขาให้ยิ่งใหญ่กว่าเดิมเขาคลั่งไคล้การยอมรับจากผู้คน
อีกมุมหนึ่ง
เจียงเสียวหยูที่นั่งเล่นอยู่ ณ ลานในบ้านส่วนตัวของเธอ
“องค์หญิงกงซีซุน แห่งตระกูลฮุนได้มอบของขวัญให้แก่ท่าน …”
“ทําไมถึงเอาของขวัญมาให้ข้า เขารู้จักข้าหรือ?” เจียงเสี่ยวหยูที่ยุ่งอยู่กับการเล่นหยกสื่อสารพูดด้วยน้ําเสียงหงุดหงิดจากการโดนกวนใจ “เอาคืนไป”
“องค์หญิง ท่านหนานกงจากตระกูลหนานกง”
“อายะ! ข้าบอกให้เจ้าเอาคืนไป”
“องค์หญิง กงซุนแหล่งตระกูลซุนรอพบท่านอยู่ด้านนอก ”
“บอกเขาไปว่าข้าไม่ไป” เธอยังคงงวนกับหยกสื่อสารของเธอต่อไป
เสี่ยวหยูคือผู้ที่โด่งดังและมีชื่อเสียงอย่างมากในเวลานี้
เหตุผลสําคัญที่สุดของสํานักสวรรค์คือการผลิตผู้ฝึกฝนให้แข็งแกร่งและมีชื่อเสียง
ว่ากันว่าจูติงหยุนใช้เทคนิคเฉพาะตัวในการทํานายภัยพิบัติหลายอย่างสําหรับตระกูลและครอบครัวต่างๆ ซึ่งบางตระกูลก็ได้รับคําทํานายว่าจะได้รับสมบัติ ก็ได้รับจริงๆ เขาจึงกลายเป็นหนึ่งในอัฉริยะที่มีชื่อเสียง
ผู้ฝึกฝนมากฝีมือหลายคนที่ไม่เคยออกเดินทางจากบ้านเลยก็เดินทางออกมาสอบวัดระดับเพื่อจุดประสงค์นี้
ณ หน้าทางเข้าร้านอินเตอร์เน็ตคาเฟ
เมื่อหลี่หลันเหลียวและคนอื่นๆ มาถึงร้านพวกเขาเห็นฟางฉีกําลังวุ่นกับการเล่นวัตถุจิตวิญญาณบางอย่างตรงหน้าร้าน
รูปทรงของมันเพรียวบาง ดูเหมือนเรือจิตวิญญาณขนาดเล็กมองไปมาคล้ายหัวงู มันแวววาวเป็นโลหะที่มีเนื้อไม่เหมือนกับสิ่งประดิษฐ์อื่นที่พวกเขาเคยเห็น นอกจากนี้สิ่งประดิษฐ์หลายชิ้นในร้านนี้ยังดูแตกต่างราวกับว่ามาจากโลกอีกใบ
“ท่านหัวหน้าสมาคม สิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณนี้คืออะไรหรือ?” หลี่หลั่นเหลียวถามด้วยความสงสัย “มันดูคล้ายเรือจิตวิญญาณ แต่มองไปมาก็คล้ายหัวงู มันบินได้มั้ย?”
“ไม่” ฟางฉีมองไปที่ถนน “บินหรอ? ที่นี่ห้ามบินในเมืองใช่มั้ย? สิ่งนี้ใช้บนพื้น”
“บนพื้น?” หลี่หรูหยามองดูสิ่งประดิษฐ์ด้วยความอยากรู้อยากเห็น “แล้วทําไมท่านไม่ซื้อสัตว์ชื่ถ้าอยากเดินทางทางพื้นดิน มันไม่ได้มีราคาแพงขนาดนั้นหากเทียบกับสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณ”
สําหรับผู้ฝึกฝนพวกเขาสามารถผลิตสิ่งประดิษฐ์ทางจิตวิญญาณด้านพื้นดินได้แต่มันก็ไม่จําเป็นต้องเสีย้วลาขนาดนั้นหากเพียงเปลี่ยนแนวทางมาใช้สัตว์หรืออสูรแทน
ขณะเดียวกันมีคนบางพวกที่เดินผ่านไปมาชี้นิ้วมาทางพวกเขา “ดูผู้ชายคนนั้นสิ นั่นเรือจิตวิญญาณหรือเปล่า”
“เจ้าต้องล้อเล่นแน่ๆ เรือที่ไหนมีล้อ?”
“มันบินได้หรือเปล่า?”
“ข้าละสงสัยว่าใครเป็นคนออกแบบเรือประหลาดลํานี้ นี่มันอะไรเนี่ย”
ฟางนี้ไม่ได้สนใจคําพูดของพวกเขา เขายังคงหยิบหยกสื่อสารออกมาเล่นต่อไป
“เฮ้! ท่านหัวหน้าสมาคม ทําไมหยกสื่อวารของท่านถึงดูแตกต่างจากของพวกเรา” หลี่หลันเหลียวมองด้วยสายตาสงสัย โดยปกติแล้วหยกสื่อสารจะมีรูปร่างเป็นสี่เหลี่ยมหรือกลมแต่หยกที่อยู่ ในมือเขากลับเป็นแผ่นบางๆ มีลวดลายสลักที่ดูซับซ้อน
เมื่อหยกสว่างขึ้นหน้าจอเสมือนจริงก็ปรากฏขึ้นแสดงให้เห็นภาพเคลื่อนไหว
ขณะเดียวกันเจียงเสี่ยวหยูที่กําลังจะเดินออกจากลานกว้างเธอได้รับข้อความเธอจึงหยิบหยกสื่อสารที่มีรูปร่างคล้ายของฟางฉีออกมาดู
“ผู้ฝึกฝนจากตระกูลขุนกําลังจะจัดงานเลี้ยงในวันนี้ ขอเชิญผู้คนจํานวนมากเยี่ยมชมเมืองหยวนหยาง ทําไมเจ้าไม่ตอบกลับข้อความของเขา เจ้าควรจะแสดงเจตตนาที่ดีกว่านี้แม้ว่าไม่อยากจะรับของขวัญของพวกเขาก็ตาม ..”
ข้อความจากแม่ของเธอ
“ทําไมข้าต้องรับคําเชิญชวนจากพวกเขา? ไม่! วันนี้ฉันจะไปร้านของหัวหน้าเท่านั้น ฉันจะไปเล่นเกมใหม่” เธอรีบพูดใส่หยกสื่อสาร “หัวหน้าท่าจะมารับฉันตอนไหนฉันไม่รู้ทาง!”
ฟางฉีเห็นข้อความเขาคิดในหัวสักครู่ พลางมองไปที่รถแข่งที่อยู่ตรงหน้า ข้าควรขับรถไปรับเจ้าดีมั้ยนะ?
