ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1417
ชายในชุดสีสว่างรีบวิ่งตรงมาทางนี้ เขามีบอดี้การ์ดส่วนตัวหลายคนคอยปกป้องเดินตาม
เขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากชายผู้เรียกตัวเองว่าอัจฉริยะผู้มีพรสวรรค์แห่งประเทศ J สตีฟ ลี นั่นเอง
“ประธานลีครับ! ประธานลี!”
บร็อกที่ยังนอนกองอยู่กับพื้นแทบจะกระโดดเหยง ๆ ขึ้นมาพอเห็นอีกฝ่าย
“ท่านมาจริง ๆ ด้วยครับ ท่านประธานลี!”
“ท่านต้องให้ความยุติธรรมกับผมนะครับ!”
“ไอ้เขยขยะแต่งเข้าบ้านคนนั้นมาสร้างความวุ่นวายที่นี่ตั้งแต่เช้าตรู่แล้ว เขาพูดอะไรสักอย่างว่าท่านย้ายทรัพย์สินทุกอย่างในแผนกธุรกิจของเซาท์ไลท์ให้มันไปแล้ว!”
“ท่านต้องบอกผมนะครับ! มันโกหกใช่ไหม?!”
“สตาร์ แชโบลทรงพลังมากจะตายไป! พวกเราไม่กลัวคนจากประเทศ H หรอก!”
“เร็วสิครับท่านประธานลี! บดขยี้ไอ้ลูกเขยแต่งเข้าบ้านเมียคนนี้ที! หักขามันเลย!”
บร็อกพ่นวาจาอย่างเกรี้ยวกราดขณะชี้นิ้วไปที่ฮาร์วีย์ สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความยิ่งยโส
เขายังปฏิเสธความจริงเรื่องพลังและสถานะของฮาร์วีย์อยู่
เขาหวังว่าเจ้านายของเขา สตีฟ ลี ชายผู้มีสถานะสูงเป็นพิเศษจะเหยียบย่ำฮาร์วีย์ให้ตายได้
แต่สตีฟกลับรีบเดินไปทางฮาร์วีย์ด้วยตัวสั่น ๆ เรียกได้ว่าสั่นมากจนสตีฟแทบจะล้ม เขาเหลือบตามองบร็อก อยากจะบีบคอไอ้โง่นั่นให้ตายใจจะขาด
‘ไอ้โง่นั่นมันพล่ามอะไรอยู่?!’
‘ถ้าฉันทำให้ผู้ชายคนนี้โกรธ ฉันไม่มีที่ฝังศพตัวเองแน่!’
ก่อนที่ฮาร์วีย์จะได้ทันพูดอะไร สตีฟก็รีบรุดเดินไปข้างหน้า กระแทกขาลงกับพื้นต่อหน้าต่อตาสายตาที่ทุกคนมอง
บร็อกตกใจจนค้าง!
สเตซี่ทึ่งจนทำอะไรไม่ถูก!
เรย์ชะงัก ไม่อยากเชื่อสิ่งที่ตัวเองเห็น!
เรียกง่าย ๆ ก็คือ ทุกคนตกใจจนนิ่งไปตาม ๆ กัน!
ลูกชายของตัวแทนสตาร์ แชโบลในประเทศ H ชายผู้มีสถานะและพลังอำนาจสูงส่งอย่างสตีฟ ลี กลับก้มลงคุกเข่าอย่างนั้นเหรอ?!
เขาคุกเข่าได้ง่ายดายขนาดนั้นเลย?!
คนตำแหน่งสูงและเจ้าหน้าที่ตรงนั้นก็จำสตีฟได้ในทันที ใบหน้าของพวกเขาบิดเบี้ยว ดูเหมือนพวกเขาจะไม่รับรู้หรือเข้าใจอะไรอีกแล้ว
บร็อกตัวสั่นเล็ก ๆ เมื่อได้เห็นภาพ จากนั้นก็กรีดร้องและจ้องเขม็งไปที่ฮาร์วีย์ราวกับเป็นหมาปกป้องเจ้าของ
“แกทำอะไรลงไป?! แกทำอะไรกับประธานลี?! ไอ้ชาติชั่ว!”
สำหรับบร็อกแล้ว ฮาร์วีย์ไม่มีทางอยู่ในระดับเดียวกันกับสตาร์ แชโบลได้ ต่อให้เขาจะเป็นคนที่มีสถานะและพลังอำนาจมากก็ตาม
การที่สตีฟคุกเข่าลงในทันทีหลังจากปรากฏตัวเป็นการพิสูจน์ว่าฮาร์วีย์กำลังเล่นลูกไม้อะไรบางอย่างอยู่หลังฉาก
พอสตีฟปรากฏตัว ฮาร์วีย์ก็เดินทอดน่องไปทางบร็อก
แต่ฮาร์วีย์ยังไม่ทันเดินถึง สตีฟก็ตัวสั่นหงึก ๆ แล้ว
สตีฟอยากจะกระโดดไปกระทืบบร็อกที่ยังโง่พ่นเรื่องไร้สาระออกมาไม่หยุด แต่ถ้าฮาร์วีย์ไม่อนุญาต เขาไม่กล้าอ้าปากด้วยซ้ำ
บร็อกไม่เห็นว่าเจ้านายที่สูงส่งทรงพลังของเขานั้นเทียบกับฮาร์วีย์ไม่ได้ตรงไหน
บร็อกถลึงตามองฮาร์วีย์ที่เดินเข้ามาใกล้เขาเรื่อย ๆ ความโกรธของบร็อกปรากฏชัดเจนบนใบหน้า เขากรีดร้องขึ้นมา “ฮาร์วีย์ ยอร์ก! สตาร์ แชโบลไม่ใช่สิ่งที่แกจะมาเหยียบย่ำได้ง่าย ๆ ตามใจต้องการหรอกนะ!”
“ฉันไม่สนว่าแกจะมีสถานะหรือมีพลังอะไร! ตอนที่แกยอมให้ประธานลีคุกเข่าให้ แกก็ซี้แหงแก๋แล้ว!”
“แกกำลังเป็นศัตรูกับสตาร์ แชโบล! แกกำลังเป็นศัตรูกับประเทศ J”
“หุบปากได้แล้ว” ฮาร์วีย์เอ่ยด้วยเสียงนิ่ง ๆ
เพียะ!
ตอนนั้นเอง บร็อกก็มีรอยฟกช้ำน่ากลัว จมูกและปากของเขาเลือดไหลไม่หยุด
“แกกล้าตบฉันเหรอ? แกกล้าตบฉันต่อหน้าประธานลีอย่างนั้นเหรอ?! ประธานลีต้องไม่ปล่อยให้แกรอดไปได้ง่าย ๆ แน่!”
บร็อกเอามือปิดหน้า สติสัมปชัญญะดูจะค่อย ๆ เลือนหายไปทุกที
ตึง!
ยังพูดไม่ทันจบ ฮาร์วีย์ก็เตะเขาลงไปกลิ้งกับพื้นในทันที
บร็อกดูหมดสภาพอย่างแท้จริง ใบหน้าของเขาเปื้อนเลือดตัวเอง เขามองไปทางสตีฟด้วยความสิ้นหวังอย่างเต็มรูปแบบ
“ประธานลีครับ ทำไมท่านไม่พูดอะไรเลยล่ะครับ? ทำไมท่านต้องคุกเข่าด้วย? พวกเราสตาร์ แชโบลกลายเป็นพวกไร้ประโยชน์ตั้งแต่เมื่อไหร่?”