ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1473
ซีนเธียร์มองฮาร์วีย์ด้วยใบหน้าอ้อนวอน
“อีกอย่าง นี่เป็นวันแรกที่ฉันได้เข้าร่วมสภานักเรียน ถ้าฉันไม่ไปร่วมงาน ก็คงหยาบคายมาก”
“และถ้าไปคนเดียวฉันคงกลัวมาก ฉันไม่รู้จักใครมากเท่าไหร่ นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันจะพาพี่ไปกับฉันด้วย!”
“ที่สำคัญ งานสังสรรค์นี้กำหนดว่าต้องพาคู่หูไปด้วย”
“นอกจากนี้ยังมีอาหารและเครื่องดื่มมากมาย! ฉันแน่ใจว่าพี่จะชอบที่นั่น พี่เขย!”
ซีนเธียร์ส่งสายตาเย้ายวนให้ฮาร์วีย์ราวกับว่าคำสัญญาเรื่องอาหารอร่อยจะดึงดูดความสนใจของฮาร์วีย์ได้
ฮาร์วีย์ตอบอย่างบึ้งตึง “ไม่ว่ายังไง ไม่ว่าฉันจะไปด้วยหรือไม่ คุณก็จะไปอยู่ดีใช่ไหม?”
ซีนเธียร์พยักหน้า
“พี่ฉลาดมาก พี่เขย! เพราะไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องไป พี่ต้องไปกับฉันแน่นอน!”
“ถ้าไม่อย่างนั้น พี่จะบอกพี่สาวฉันว่าอย่างไรถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับฉัน”
“เอาล่ะ พอทีห้ามให้พี่สาวของคุณรู้เรื่องนี้ พ่อกับแม่คุณด้วย!”
“และไม่ว่าจะยังไงก็ตาม คุณต้องกลับบ้านภายในเวลาเที่ยงคืน! ฉันจะจับตาดูคุณตลอดเวลา และห้ามดื่มด้วย!”
ซีนเธียร์กระโดดด้วยความดีใจ
“พี่ว่ายังไง ฉันก็ว่าอย่างนั้น พี่เขย!”
ซีนเธียร์รู้สึกเบิกบานใจกับชีวิตในมหาวิทยาลัยของเธอ เธอรู้สึกตื่นเต้นกับงานสังสรรค์เช่นกัน
ฮาร์วีย์รู้สึกเหมือนกำลังไปโรงเรียนกับเจ้าหญิง เขายังต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าภายใต้สายตาที่จับจ่องมาของซีนเธียร์
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ฮาร์วีย์และซีนเธียร์ก็ลงไปข้างล่าง
เกือบจะพร้อมกัน รถปอร์เช่ พาลาเมลาก็ขับเข้ามา
มันจอดอยู่ไม่ไกลจากฮาร์วีย์และซีนเธียร์
ประตูรถเปิดออก เผยให้เห็นหญิงสาวรูปร่างผอมสูงสวมแว่นกันแดดที่มีออร่าอันสง่างาม
เธอยังสวมชุดสีดำ แต่วัสดุที่ปกคลุมร่างกายของเธอค่อนข้างโปร่ง หน้าท้องและร่องอกของเธอถูกเปิดออก ทำให้ดูมีเสน่ห์ทีเดียว
ร่างกายที่ยั่วยวนและใบหน้าราวมสวรรค์สร้างของเธอดึงดูดสายตามากมายบนท้องถนน
แต่ทว่าการแสดงออกที่เย็นชาของเธอทำให้ผู้ชายหลายคนนึกละอายใจ
ซีนเธียร์ลากฮาร์วีย์มาหาเธอและยิ้ม
“รุ่นพี่ไคลน์ นี่ฮาร์วีย์ค่ะ”
“พี่ฮาร์วีย์นี่คือเอวา ไคลน์ รุ่นพี่ของฉัน เธอเป็นคนสวย!”
ซีนเธียร์จงใจปกปิดตัวตนของฮาร์วีย์ในฐานะพี่เขยของเธอ
สิ่งนี้ทำให้ฮาร์วีย์หรี่ตาลง ในเวลาเดียวกัน เขาศึกษาผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา
เธอดูค่อนข้างเป็นผู้หญิงที่หยิ่งทะนง เธอถึงขนาดขับรถมาที่นี่เพียงเพื่อมาหาซีนเธียร์ ราวกับว่าเธอกลัวว่าซีนเธียร์จะไม่เข้าร่วมงานสังสรรค์นี้
รอยยิ้มของฮาร์วีย์แปรเปลี่ยนเป็นขี้เล่นมากขึ้น
“ซีนเธียร์ เธอกำลังทำอะไรอยู่?”
“ฉันบอกเธอแล้วไม่ใช่เหรอ? งานสังสรรค์คืนนี้สำคัญมาก!”
“นายน้อยเบเกอร์ไม่ชอบให้มีผู้ชายแปลกหน้ามาเข้าร่วมงานสังสรรค์ของเขา!”
เอวาจ้องที่ฮาร์วีย์อย่างดูแคลนเล็กน้อย
‘นายน้อยเบเกอร์?’
ฮาร์วีย์เงยหน้าขึ้นด้วยความสนใจ ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมซีนเธียร์ถึงขอให้เขาปรากฏตัว
แต่เขาไม่โกรธเลย น้องภรรยาของเขาเพิ่งเข้าเรียนมหาวิทยาลัย แน่นอนว่าใครก็ตามที่อยากได้อะไรจากเรื่อนร่างเธอจะต้องถูกซ้อมจนตาย
การตกหลุมรักรวดเร็วเช่นนี้ ไม่ใช่เรื่องดี เพราะความรักของเด็ก ๆ จะส่งผลเสียต่อการเรียน
ซีนเธียร์ตอบด้วยรอยยิ้ม “รุ่นพี่ไคลน์ ฉันจำได้ว่าเราสามารถนำคู่ชายของเราไปร่วมชุมนุมได้ พี่คงจะไม่บอกฉันว่าตอนนี้กฎเปลี่ยนไปแล้วหรอกใช่ไหม?”
“ถ้าอย่างนั้นฉันไม่ไป!”
เอวาตัวแข็งเล็กน้อยหลังจากได้ยินคำพูดของซีนเธียร์ ใบหน้าที่สวยงามของเธอเปลี่ยนเป็นน่าสมเพช
เธอจ้องมองฮาร์วีย์ราวกับว่าเขาทำลายทุกอย่างของเธอ
“ซีนเธียร์ ถ้าพวกเขาไม่ต้อนรับฉัน ฉันก็ไม่ไปดีกว่า”
ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น สถานการณ์ทั้งหมดให้ความรู้สึกราวกับกำลังถูกลอบสังหาร ดังนั้นจะเป็นการดีที่สุดหากเขามีข้ออ้างที่จะไม่ไป
อยู่บ้านดูทีวีไม่ดีกว่าเหรอ?
ซีนเธียร์กระพริบตาสองสามครั้ง
“ฮาร์วีย์ถ้าพี่ไม่ไป ฉันก็ไม่ไปด้วย”
