ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 150
สีหน้าของแมนดี้บ่งบอกถึงความเบื่อหน่าย ในตอนแรกเธอรู้สึประทับใจที่เจคมีเงินมากมายและสามารถทำเพื่อเธอได้ แต่ตอนนี้เธอรู้สึกไม่พอใจและรู้สึกรำคาญใจอย่างมากเพราะ เจคล้อเลียนฮาร์วีย์ตลอดเวลา
แม้ว่าฮาร์วีย์จะยากจนและเขาก็เป็นลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ แต่เขาก็ทำงานบ้านทุกอย่างในช่วงสามปีที่ผ่าน เขาสละตัวเองให้กับความยากลำบากนั้นมาตลอด แม้ว่าแมนดี้จะไม่สามารถยอมรับเขาได้ในตอนแรก แต่ตอนนี้เธอก็เริ่มรับรู้ถึงสิ่งที่ดีในตัวเขา
นอกจากนี้เธอจะรู้สึกอับอายมากถ้าสามีของเธอถูกประณามในที่สาธารณะไม่ว่าสามีของเธอจะเป็นคนที่แย่แค่ไหนก็ตาม
ในขณะนั้นแมนดี้ขมวดคิ้วมุ่นและพูดว่า “มิสเตอร์เซอร์เรย์ ฉันหวังว่าคุณไม่ตั้งใจที่จะพูดแบบนั้น ขอโทษฮาร์วีย์ด้วยนะคะ”
“คุณต้องการให้ผมขอโทษเขางั้นหรือ?” เจคระเบิดเสียงหัวเราะ “ที่จริงผมทำเพื่อประโยชน์ของคุณเอง แมนดี้ ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนมุมานะ เขาอาจจะนำพาปัญหามาให้คุณไม่ช้าก็เร็ว ผมเป็นคนใจกว้างพอดังนั้นผมจะไม่คิดโกรธแค้นเขาเพราะเรื่องนี้ ผมเพียงแค่จะให้คำแนะนำแก่เขาเท่านั้น ถ้าเป็นคนอื่นพวกเขาอาจจะจัดการเขาไปแล้วก็ได้!”
ไวแอตต์สนับสนุนในสิ่งที่เจคพูด “ใช่ แมนดี้ คุณไร้เดียงสาเกินไปและคุณไม่มีทางรู้คนพวกนี้นั้นเจ้าเล่ห์และเลวทรามได้ขนาดไหน ไม่เป็นไรถ้าพวกเขาจะพูดตรง ๆ กับคุณ เราแค่กลัวว่าเขาจะมีปัญหาและคนอื่น ๆ ก็ไม่พอใจ คนที่เดือดร้อนอาจไม่ใช่แค่เขา มันอาจรวมถึงทุกคนในครอบครัว แมนดี้ อย่าไปทนทุกข์กับคนอย่างเขาเลย ถ้าผมไม่ใช่เพื่อนร่วมชั้นของคุณ ผมจะไม่พูดเตือนคุณหรอก”
ไวแอตต์พูดอย่างจริงจัง
โรซาลีที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เหลือบมองเขา ตอนนี้เธอรู้สึกดีกับเขามากขึ้น ‘ผู้ชายคนนี้ไม่เลวเลย ไม่เพียงแต่เขาเป็นสุภาพบุรุษที่สุภาพเท่านั้น สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขาค่อนข้างใส่ใจเพื่อนร่วมชั้นของเขาด้วย ‘
‘เมื่อเทียบกันแล้วฮาร์วีย์ค่อนข้างน่าขยะแขยง ไม่เป็นไรถ้าเขาจะเป็นลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ แต่เขาจะไม่มีความตระหนักรู้ในตนเองเลยได้อย่างไร? เขาไปรุกรานวุ่นวายกับเจคได้อย่างไร? เขาไม่รู้เลยหรือไงว่าลูกเขยอย่างเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะทำให้เขาขุ่นเคืองได้?’
ฮาร์วีย์มองไปที่แมนดี้ในขณะที่เธอดูเหมือนจะตกที่นั่งลำบาก เขาทำได้เพียงยิ้มอย่างเย็นชาแล้วหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาส่งข้อความถึงอีวอนน์
เมื่อมองไปที่โทรศัพท์ของฮาร์วีย์ โรซาลีก็ยิ่งพูดไม่ออก ‘เดี๋ยวนี้จะมีใครใช้โทรศัพท์โบราณรุ่นเมื่อสามปีก่อนไอีกบ้าง? เขาช่างเป็นขยะไร้ค่าจริง ๆ ! ’
เมื่อไวแอตต์และเจคเห็นแบบนั้นพวกเขาก็หัวเราะเบา ๆ ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้พวกเขาไม่คิดจะสนใจฮาร์วีย์ หากพวกเขาไปวุ่นวายกับขยะไร้ค่านี้ พวกเขาอาจจะกลายเป็นคนต่ำ ๆ เหมือนฮาร์วีย์
ในขณะนั้นผู้ประมูลบนเวทีกำลังจะทุบค้อน เธอพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีที่นี้มีใครต้องการประมูลสินค้ารอบนี้อีกหรือไม่? หากไม่มี มิสไนส์เวลล์ จะเป็นผู้เสนอราคาสูงสุดในรอบนี้ 13.6 ล้านดอลลาร์ครั้งที่หนึ่ง … ครั้งที่สอง … ”
“ครั้งที่สาม…”
“15 ล้านดอลลาร์!”
เมื่อผู้ประมูลหญิงกำลังจะเคาะค้อนเพื่อยุติเสนอราคา พวกเขาก็ได้ยินเสียงผู้หญิงที่ไพเราะและแผ่วเบาจากห้องวีไอพีห้องหนึ่ง
ฟู่ –
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเย็น ๆ เข้าปอดลึก ๆ
หากมีผู้เสนอราคาให้ราคาสูงกว่า มันจะไม่เกี่ยวกับเงินอีกต่อไป แต่เขาหรือเธออาจทำให้โรซาลีขุ่นเคือง
ผู้หญิงคนนั้นคงเสียสติไปแล้ว พวกเขาไม่เพียงแต่ร่ำรวย แต่พวกเขาสู้ราคากันอย่างรุนแรงเพื่อของสิ่งนั้น
ในขณะนั้นอีวอนน์สั่งให้ใครบางคนเปิดประตูห้องวีไอพี
วินาทีต่อมาผู้คนส่วนมากจดจำเธอได้
“นั่นคือเธอ! อีวอนน์ เลขาของท่านประธานของ ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์!”
“เธอมาจาก ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอกล้าเสนอราคาที่สูงเช่นนี้!”
“คนของตระกูลยอร์กจาก เมืองเซาท์ไลท์ ไม่กลัวไนส์เวลล์แน่นอน!”
เห็นได้ชัดว่าอีวอนน์แสดงตัวเพื่อด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอแค่ต้องการแสดงตัวตนของเธอเพื่อให้คนอื่นเข้าใจว่า ยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ต้องการของชิ้นนั้น
หลังจากที่โรซาลีได้รู้ตัวตนของอีวอนน์เธอก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไร เธอไม่ต้องการทำให้คนของตระกูลยอร์กขุ่นเคืองเพราะเรื่องเล็ก ๆ แบบนี้ นั้นก็เหมือนกับการที่คนอื่นไม่ต้องการที่จะทำให้เธอขุ่นเคือง
“15 ล้านดอลลาร์ ครั้งที่หนึ่ง! ครั้งที่สอง! ครั้งที่สาม!” ในขณะนั้นผู้ประมูลบนเวทีได้ทุบค้อนและรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากที่จะประกาศว่า “ยินดีด้วยกับมิสซาเวียร์ คุณประมูล รักนิรันตร์ ได้สำเร็จ!”
เสียงปรบมือจากฝูงชนโดยรอบดังกึกก้อง
โรซาลีถอนหายใจเพราะเธอรู้ดีว่าตอนนี้เธอไม่มีโอกาสได้เป็นเจ้าของ รักนิรันตร์ ไปตลอดชีวิต
แมนดี้ดูหม่นเศร้า แน่นอนว่าผู้หญิงทุกคนต้องจินตนาการว่าสามีของเธอจะสวมแหวนแบบนี้บนนิ้วนางข้างซ้ายของเธอ แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอไม่มีแม้แต่จะได้รับโอกาสนั้น
เมื่อคิดแบบนั้นแมนดี้ก็หัวเราะเยาะตัวเองอีกครั้ง ‘ไม่ต้องพูดถึง 15 ล้านดอลลาร์นั้นเลย ฉันแน่ใจว่าฮาร์วีย์ไม่สามารถหาเงินได้ถึง 1.5 ล้านดอลลาร์ด้วยซ้ำ แม้ว่าเขาจะได้เงินแปดแสนดอลลาร์มาก่อนหน้านี้ แต่นั้นคือเงินที่เขาก็ยืมมาจากใครบางคน แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้เลยที่เพื่อนร่วมชั้นของเขาจะให้เขายืมเงินมากมายเพื่อซื้อแหวน’
“แมนดี้ คุณชอบมันไหม” ฮาร์วีย์ถามออกมาอย่างไม่ให้สุ่มให้เสียง
