ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1559
“แก!”
มิเชลตัวสั่นด้วยความโกรธ เธอไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์ ยอร์กจะกล้าดูถูกเธอเช่นนี้
เด็กส*รเลวคนนี้ปฏิบัติกับเธอเหมือนคนโง่งั้นรึ?
หมื่นล้าน?
ไอ้เ*ร!
“จัดการเขาซะ!”
ใบหน้าของมิเชลเย็นชา และเธอไม่ต้องการจะต่อความอีกต่อไป
“พ่อหนุ่ม คุณผู้หญิงพูดจากับนายดีมากแล้ว แต่นายไม่เห็นคุณค่าของมันเลย ถ้าเกิดอะไรขึ้นก็อย่าโทษฉันเลย!”
ในตอนนี้เองชายชราในชุดสูทซึ่งยืนอยู่ข้างหลังมิเชลก้าวไปข้างหน้าและเสมองฮาร์วีย์
“ถ้าฉันฆ่านายทิ้ง เกิดชาติหน้าก็อย่าไปหาเรื่องใครเขาล่ะ!”
ชายชราผายมือไปทางฮาร์วีย์หลังจากที่เขาพูดจบ
ตู้ม!
ฝ่ามือของเขาส่งเสียงที่ทรงพลังราวกับพายุฝนฟ้าคะนอง
อีวอนน์ ซาเวียร์อุทานออกมาโดยไม่รู้ตัว “ฮันเดล อย่า!”
มิเชลรวดเร็ว เธอคว้าลูกสาวและหวังจะดูฮาร์วีย์เสียชีวิตตรงหน้าอย่างเย็นชา
ตู้ม!
ฮาร์วีย์ดูเฉยเมย จากนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้าและตบออกไป
มันรวดเร็วและรุนแรง ฝ่ามือของเขาเอื้อมไปถึงก่อน แม้จะเริ่มลงมือทีหลังก็ตาม
เพี๊ยะ!
ฮันเดลซึ่งกำลังจะออกหมัด เบี่ยงใบหน้าเมื่อเห็นฝ่ามือของฮาร์วีย์พุ่งเข้ามา เขาไม่มีเวลาที่จะหลีกหนีการเคลื่อนไหวนั้น ฮาร์วีย์ก็ตบหน้าเขาในทันที
ปัง!
ด้วยเสียงอันดังนั้น ฮันเดลถูกส่งตัวให้ลอยออกไปกระแทกผนังทางเดิน ใยแมงมุมของผนังหลุดร่วงออกมาจนหมด
รอยฝ่ามือสีแดงประทับบนใบหน้าของชายชรา
เขากุมใบหน้าที่แดงและบวมด้วยมือขวา หัวใจของฮันเดลเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
เป็นไปได้อย่างไร?
ถึงตอนนี้เขาจะใช้พละกำลังเพียงในการโจมตีเพียงครึ่ง…
แต่ความเร็วและความแข็งแกร่งของเขาก็ไม่น่าใช่สิ่งที่เด็กเหลือขอคนนี้จะต่อกรได้
แต่ผลลัพธ์ที่ได้เห็นนี้ทำให้ทุกคนพูดไม่ออก
ฝ่ายตรงข้ามเพิ่งส่งเขาลอยออกไปด้วยการตบเพียงครั้งเดียว!
เขาพูดได้คำเดียวว่าเจ้าเด็กนี่เป็นคู่ปรับที่แข็งแกร่งมาก!
ในตอนนี้สายตาของฮันเดลที่มองฮาร์วีย์ไม่ได้ดูแคลนดังเดิมแต่กลับขึงขังแทน
ชายและหญิงในชุดจีนต่างตกตะลึงขณะมองดูภาพเบื้องหน้า
พวกเขาไม่เคยคาดคิดว่าฮาร์วีย์จะส่งฮันเดลออกไปได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียว
และต้องเข้าใจว่าตระกูลสมิธนับถือฮันเดล!
เขาเป็นคนที่โหดเหี้ยมอย่างมากด้วยพละกำลังที่ยอดเยี่ยมและความสามารถในการฆ่าคนด้วยมือเพียงเท่านั้น
ว่ากันว่าครั้งหนึ่ง ปรมาจารย์คาราเต้จากประเทศหมู่เกาะมาท้าทายฮันเดล แต่เขาถูกฮันเดลทุบลงไปกองกับพื้นด้วยมือเพียงข้างเดียว
ทว่าตอนนี้เขากำลังพ่ายแพ้ต่อเงื้อมมือของไอ้ส*รเลวนี่งั้นหรือ?
มิเชลก็ตกใจเช่นกัน เธอรู้สึกประหลาดใจที่ฮันเดลถูกตบจนกระเด็น
เธอมีสีหน้าแย่ลงในขณะนี้ เธอจ้องมองฮาร์วีย์และพูดว่า “ดีจริง ไม่แปลกใจเลยที่แกหยิ่งยโสได้ขนาดนี้ ดูเหมือนว่าแกจะมีความสามารถอยู่บ้าง!”
“แต่ใครใช้ให้แกสู้กลับ? แกเอาความกล้ามากจากไหน?”
อีวอนน์รีบก้าวไปข้างหน้าและพูดแทรกขึ้นมา “แม่ ฮาร์วีย์ไม่ได้ตั้งใจ เขาแค่อยากปกป้องหนู!”
“ปกป้องแก?!”
มิเชลดูแคลน “แกคิดว่าหมอนี่จะปกป้องแกได้ เพราะแค่มีทักษะเล็ก ๆ น้อย ๆ แบบนี้ได้จริง ๆ เหรอ?”
“ในช่วงหลายปีมานี้ ทักษะเหล่านี้ไม่พอที่จะแสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของผู้ชายหรอก ภูมิหลัง อำนาจ ความมั่งคั่ง สถานะ ก็ล้วนมีความสำคัญมากเหมือนกัน!”
“ใครหน้าไหนที่ต่อสู้ได้เก่งก็จะปกป้องแกได้งั้นเหรอ? ต่อให้อันธพาลจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็เป็นแค่อันธพาล!”
“อีกอย่าง เขาทำร้ายฮันเดลได้ก็เพราะเขาแอบโจมตีฮันเดลตอนเขาเผลอก็เท่านั้น และตอนนี้แกยังคิดว่าเขาจะยืนหยัดอยู่ในโลกใบนี้ได้ตลอดไปเหรอ?”
“น่าขำ ถ้าฮันเดลตั้งใจต่อสู้เต็มแรงล่ะก็ ต่อให้มีฮาร์วีย์เป็นร้อยคนก็ไม่มีประโยชน์!”
เห็นได้ชัดว่ามิเชลรู้จักฮันเดลเป็นอย่างดี
ฮันเดลแข็งแกร่งมาก ย่อมต้องประมาทเลินเล่อเมื่อเผชิญหน้ากับใครสักคน
ไม่แปลกเลยที่เขาจะถูกเล่นงานเช่นนี้
แต่หากฮันเดลคิดจะเอาจริงขึ้นมาล่ะก็ การฆ่าฮาร์วีย์ก็ง่ายเหมือนปลอกกล้วยเข้าปาก
