ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1596
ในช่วงเวลาที่ตระกูลวอร์ดกลับมาที่มอร์ดู พวกเขาเคยเห็นคนที่หยิ่งยโสมาบ้าง แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ไม่เคยเห็นใครหยิ่งยโสถึงขนาดนี้มาก่อน!
“เขานี่ช่างไม่มีใครเหมือน! เขาไม่สนใจกฎหมายด้วยซ้ำ!”
“แม้แต่เชลดอน ซาเวียร์ก็ไม่หยิ่งผยองเท่าเขา!”
“ดูเหมือนว่าวันนี้เขาจะไม่ได้มาที่นี่เพื่อขอโทษ แต่เขามาที่นี่เพราะสู้กับเราให้ตายกันไปข้างหนึ่ง!”
“เราต้องขอให้นายท่านแห่งหลงเหมินทวงความยุติธรรมใก้เรา!”
“เราควรทำให้คนอย่างเขาเสียใจที่ต้องเกิดมา!”
ไวเลอร์ยิ้มอย่างมีเลศนัยในขณะที่เขาฟังฝูงชนด่าทอฮาร์วีย์อย่างต่อเนื่อง
“ฮาร์วีย์ ยอร์ก นายมันอ่อนเกินกว่าจะทดสอบฉัน!”
ฮาร์วีย์ยังคงเฉยเมย เขาไม่เคยให้มีท่าทีที่ชัดเจน ไทสันต้องการตอกกลับอีกฝ่ายแทน แต่เขาทำเพียงแค่ยิ้มและปิดปากเงียบ ราวกับว่าเขากำลังเพลิดเพลินอยู่กับละครลิง
ไวเลอร์รู้สึกเสียวสันหลังวาบเมื่อเห็นรอยยิ้มจาง ๆ ของฮาร์วีย์ ความเยือกเย็นกระโชกเข้าหาจนขนหัวลุกในทันที
ท่าทีที่สงบและน่าโมโหของฮาร์วีย์ทำให้โจซีไม่อาจระงับความรู้สึกของเธอได้อีกต่อไป เธอชี้ไปที่ฮาร์วีย์แล้วตะโกนว่า “ฮาร์วีย์ ยอร์ก!”
“แกคิดว่าแกมีสิทธิ์ทำตัวหยิ่งผยองต่อหน้าตระกูลวอร์ด เพียงเพราะแกเป็นซีอีโอของบริษัทจดทะเบียนเข้าตลาดหลักทรัพย์น่ะเหรอ?!”
“เมื่อวานนี้แกทำร้ายลูกชายฉัน! แถมตอนนี้แกยังกล้ามันทำตัวถือดีในลานบ้านหลงเหมินอีกงั้นหรือ?!”
“แกคิดจริง ๆ เหรอว่าตระกูลวอร์ดจะไม่มีใครคอยหนุนหลัง!”
“หรือแกคิดว่าเราอ่อนแอและตกเป็นทาสของทรราชอย่างแกได้ง่าย ๆ!”
“เอาเลย เล่นงานเขาซะ! ถ้าเขาขัดขืน ก็ฆ่าทิ้งได้เลย!”
โจซีมีอำนาจเหนือกว่ามากและเธอโบกมือขณะสั่งการลูกน้องของตระกูลวอร์ด
สมุนของตระกูลวอร์ดยิ้มและเอ่ยคำสั่งต่อ “ใช่! จัดการเขาซะ! หักขาเขาก่อนเป็นอันดับแรกเลย!”
“ถ้าเขากล้าขัดขืนก็ฆ่าเขาซะ! ฆ่าก่อนค่อยรายงาน!”
มีข่าวลือภายในหลงเหมินสาขามอร์ดูที่ระบุว่าใครก็ตามที่ฆ่าฮาร์วีย์จะได้เป็นหัวหน้าสาขาคนต่อไป
ตระกูลวอร์ดต้องการเลื่อนตำแหน่ง และด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงไม่รังเกียจเลยที่จะฆ่าฮาร์วีย์ที่นี่เดี๋ยวนี้
แม้ว่าพวกเขาจะบังเอิญฆ่าฮาร์วีย์เข้าในวันนี้ แต่ตระกูลวอร์ดของพวกเขาก็จะได้รับประโยน์สำหรับความสำเร็จนี้ด้วย!
ที่สำคัญที่สุด ที่นี่คือลานบ้านของหลงเหมิน โดยมีซามูเอลเป็นเจ้าของ
ไม่ว่าฮาร์วีย์จะทรงพลังและมีความสามารถเพียงใด เขาก็คงไม่กล้าสร้างปัญหาในสถานที่เช่นนี้!
หากเขาทำอย่างนั้น ก็หมายความว่าเขากำลังเหยียบย่ำเกียรติของซามูเอล
ตระกูลวอร์ดหลายคนรู้ว่าการร้องขอความช่วยเหลือของไวเลอร์เป็นการแสดง แต่พวกเขาก็ยังแสร้งทำเป็นโกรธ
เพราะอย่างไรเสียนี่เป็นโอกาสหายาก
“ไป!”
ตามคำสั่งของโจซี สมาชิกตระกูลวอร์ดหลายคนหยิบอาวุธออกมาและจับกลุ่มต่อสู้กับฮาร์วีย์
“หยุด!”
ไทสันไม่อาจระงับความโกรธได้อีกต่อไป
เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญและจ้องตรงไปที่โจซี “นายหญิงโลเปซ ท่านแห่งหลงเหมินเป็นคนเชิญให้เรามาที่นี่ด้วยตัวเอง”
“ซีอีโอยอร์ก รู้จักมารยาททั่วไป ไม่ว่าเขาจะถือดีเพียงใด เราจะไม่ก่อความวุ่นวายใหญ่โตเช่นนี้!”
“ไวเลอร์เป็นคนสร้างบาดแผลให้กับตัวเอง!”
“เขาเป็นคนพังกล้องวงจรปิดแถวนี้!”
“เขากำลังวางแผนที่จะใส่ร้ายซีอีโอยอร์ก!”
“เขาพยายามทำให้เรื่องยิ่งแย่ลงไปอีก!”
“นายหญิงโลเปซ ผมมั่นใจว่าคุณเป็นผู้หญิงที่มีไหวพริบและความเฉลียวฉลาด คุณควรรู้ว่าการปะทะกันของเรานั้นไม่มีข้อดีอะไรสักข้อ”
โจซีหัวเราะอย่างเย็นชา “คุณคงเป็นไทสัน วูดส์ ฉันได้ยินมาว่าคุณเป็นราชาแห่งท้องถนนในเซาท์ไลท์”
“หากไม่มีสาขาของหลงเหมินในเซาท์ไลท์ คนอย่างนายจะได้นั่งแท่นงั้นเหรอ? ช่างน่าขัน!”
“นายคิดว่าตำแหน่งราชาอย่างนายมีสิทธิ์ที่จะต่อรองอะไรกับฉัน?”
“นายคิดจริง ๆ เหรอว่าคนพูดที่คุณพ่นออกมามีค่ามากมาย? นายคิดว่าพวกเราจะเชื่อนายจริงหรือ?”
สมาชิกตระกูลวอร์ดเสียงหัวเราะตามโจซี ขณะที่พวกเขาจ้องมองไปที่ไทสันอย่างไม่เป็นมิตร เห็นได้ชัดว่าราชาแห่งถนนผู้นี้ช่างไร้เกียรติ!
