ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1597
ตระกูลวอร์ดได้วางแผนในสิ่งที่จะเกิดขึ้นไว้แล้ว
เหตุใดพวกเขาจึงยอมให้คำพูดของไทสันซึ่งไม่มีน้ำหนักมากระทบ
“ก็ได้! มาจบเรื่องไร้สาระนี้กัน!”
โจซีจ้องไปที่ฮาร์วีย์และคำรามว่า “ฮาร์วีย์ ยอร์ก! แกต้องชดใช้ที่กล้ามายุ่งกับลูกชายสุดที่รักของฉัน แกไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับในสิ่งที่แกทำ ต่อให้แกจะปฏิเสธก็ตาม!”
“ผมไม่มีทางเลือกอื่นแล้วเหรอ?”
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ
“นายหญิงโลเปซ ตระกูลของคุณสุขสบายดีไหม? คุณพาคนมากมายมาสร้างฉากใหญ่โตที่นี่แค่เพราะจะใส่ร้ายว่าผมตบตีไวเลอร์และดูถูกตระกูลวอร์ดของคุณ?”
“พวกคุณไม่มองโลกแคบไปหน่อยหรือ?”
ทุกคนตัวแข็งทื่อ พวกเขาไม่เข้าใจความหมายของคำพูดของฮาร์วีย์
“ให้ผมช่วยคุณดีไหม? มาสร้างเรื่องราวที่ใหญ่โตกว่ากันเถอะ! แล้วคุณจะได้เห็นภาพรวมที่ชัดยิ่งกว่านี้!”
“ฟังนะ ไทสัน วันนี้ผมจะให้บทเรียนอีกบทให้คุณ กับคนนอกรีตอย่างพวกเขา ใช้เหตุผลไปก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรหรอก”
หลังจากที่ฮาร์วีย์พูดจบ เขาก็ขยับร่างกายและพุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วดุจสายฟ้า
ใบหน้าของโจซี และคนอื่น ๆ จากตระกูลวอร์ดตกอยู่ในความตะลึงงัน
เหล่าลิ่วล้อของตระกูลวอร์ดกระโจนเข้าใส่ฮาร์วีย์ตามสัญชาตญาณ แต่พวกเขากลับพลาด
ใบหน้าน่าสมเพชของไวเลอร์เหือดหายไปนานแล้ว เขาตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “เขาพยายามจะหนี! อย่าปล่อยให้เขาหนีไปได้!”
“จับเขาไว้!”
“ไม่สิ ฆ่าเขาเลย!”
ก่อนที่ไวเลอร์จะพูดจบคำสั่ง เสียงของเขาก็หยุดลงทันที
ไม่มีใครรู้ว่าสิ่งนั้นเกิดเมื่อไหร่หรืออย่างไร แต่ในตอนที่พวกเขาสังเกตเห็น ขาซ้ายของฮาร์วีย์ก็ประทับอยู่บนหน้าอกของไวเลอร์แล้ว
ฮาร์วีย์เร็วเกินไป เขาไม่ได้หนีแต่กลับเป็นฝ่ายรุกเข้าหา และไม่มีใครสามารถขวางเขาไว้ได้ทันท่วงที
ความมึนงงแล่นในหัวไวเลอร์ ร่างกายของเขาเย็นชืดราวกับน้ำแข็ง
“ฮาร์วีย์แก…!”
โจซีจ้องมองฮาร์วีย์อย่างโกรธจัด ดวงตาของเธอยังดูแคลนเขา
“ฮาร์วีย์ ยอร์ก! แกจะทำอะไร?”
“แกเคยคิดไหมว่าถ้าแกทำให้ลูกฉันเจ็บแล้ว แกจะต้องเจอกับอะไร?”
“ปลาซิวปลาสร้อยอย่างแกรับกับผลที่ตามมาไม่ไหวแน่!”
“ปล่อยเขาเดี๋ยวนี้! ไม่อย่างนั้น ฉันจะฉีกแกเป็นชิ้น ๆ!”
“นี่ลานเขาซิลเวอร์นิมบัส! หากแกกล้าก่อความวุ่นวายที่นี่ หลงเหมินจะกวาดล้างตระกูลของแกให้ราบเป็นหน้ากลอง!”
ตระกูลวอร์ดพวกเขาขู่ฮาร์วีย์ด้วยความไม่พอใจ พวกเขาคิดว่าฮาร์วีย์คงไม่กล้าทำอะไรบ้าบิ่น เว้นก็แต่เขาอยากขุดหลุมฝังตัวเอง!
ไวเลอร์รีบดึงสติกลับมา เขาพินิจน์ฮาร์วีย์และหัวเราะอย่างหยิ่งผยอง
“ฮาร์วีย์ ยอร์ก นายกล้าแตะต้องฉันเหรอ? ถ้าแกทำอะไรฉัน ฉันจะรับประกันได้เลยว่าตระกูลของแกจะถูกฝังไปกับดินแน่นอน…”
กร๊อบ!
แต่ไวเลอร์ไม่ทันได้พูดให้จบ ฮาร์วีย์ก็กระทืบคอเขา
ร่างกายของไวเลอร์กระตุก เขาเบิกตากว้างเพราะไม่อยากจะเชื่อ
“แก…นี่แกกล้า…!”
เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าฮาร์วีย์จะกล้าเหยียบคอเขาต่อหน้าแม่และตระกูลวอร์ดเช่นนี้!
แน่นอนว่าไวเลอร์ถูกกระทืบตายอย่างง่ายดาย!
ราวกับว่านายน้อยแห่งตระกูลวอร์ดอย่างเขา เป็นเพียงผักปลา…
ซึ่งสมควรที่จะถูกกระทืบแค่ครั้งเดียวให้ตายเท่านั้น
ฮาร์วีย์เตะร่างไร้ลมหายใจของไวเลอร์ไปหาโจซี และพูดอย่างใจเย็นว่า “เห็นไหม? ตอนนี้ตระกูลของคุณมีเหตุผลที่มากพอจะฆ่าผมแล้ว”
“นี่แหละภาพรวมที่ยิ่งใหญ่กว่าเดิม ทีนี้เข้าใจรึยัง?”
ฝูงชนเงียบกริบ!
ทุกคนรู้สึกเสียวสันหลังวาบ พวกเขาเฝ้าดูไวเลอร์กระตุกบนพื้นในตอนที่สิ้นชีพ พวกเขาต่างรู้สึกหายใจไม่ออกจนเกือบขาดอากาศหายใจ
นี่…ฮาร์วีย์ตั้งใจที่จะทำให้มันบานปลาย!
ภาพดังกล่าวส่งขนลุกไปทั้งตัว พวกเขาสั่นเสียจนเกือบล้มลงกับพื้นราวกับเป็นอัมพาต
ในสายตาของพวกเขา ฮาร์วีย์ก็ไม่ต่างจากปีศาจ
ไวเลอร์อ้าปากค้าง และในไม่ช้า เขาก็หยุดหายใจ และตายลง
