ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1604
ชวิ้ง!
เป็นวิชาเคนโดของประเทศหมู่เกาะอีกครั้ง!
ไคโตะไม่ได้พุ่งโจมตีไปข้างหน้า แต่กลับหมุนวนเป็นวงกลมรอบตัวแทน
ทันใดนั้นรัศมีอันเป็นประกายก็ล้อมรอบร่างของเขา
ปัง!
พวกสาวกไม่สามารถทานทนต่อการโจมตีของเขาได้ พวกเขาล้วนกระเด็นออกไป เลือดกระฉูดออกจากอกของพวกเขา
ผู้ชายคนนี้ทรงพลัง!
ทรงพลังเกินไป!
ไคโตะที่ถือดาบสั้นนั้นแข็งแกร่งกว่าตอนที่ถือดาบยาวถึงสามเท่า!
การฟาดฟันเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะฆ่าคนได้สองโหล!
ไคโตะเดินไปข้างหน้า เขาฟันทุกคนที่ขวางทางเขา ในชั่วพริบตา สาวกมากกว่าห้าสิบคนก็นอนสิ้นสติอยู่บนพื้น สาวกที่ปกป้องซามูเอลกำลังลดจำนวนลงอย่างช้า ๆ
พวกระดับสูงของหลงเหมิน และผู้ยิ่งใหญ่จากโลกใต้ดินคอแห้งผากเมื่อเห็นภาพที่น่าสะพรึงกลัว
‘เขาแข็งแกร่งมาก!’
‘นักดาบประเทศหมู่เกาะคนนี้แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!’
ด้วยท่วงท่าของนักฆ่าที่ดูดุดัน จึงไม่มีใครสามารถต้านทานมันได้
ไทสันกดดาบของเขา ดวงตากระตุกอย่างรุนแรง
เขาถามตัวเองว่าเขาจะต่อกรกับไคโตะได้นานแค่ไหน แต่เพราะฮาร์วีย์ไม่ได้ออกคำสั่ง เขาจึงไม่กล้าก้าวไปข้างหน้า
ทันใดนั้นถ้วยชาในมือของฮาร์วีย์ก็กระเด็นออกไปทาง ไคโตะ
แกร๊ง!
ไคโตะเฉือนถ้วยชาด้วยใบมีด และผ่าครึ่งถ้วยชานั้นออกทันที
แต่รัศมีแสนแข็งแกร่งของเขากลับสลายไป รัศมีที่น่าสะพรึงกลัวที่เคยปกคลุมไปไปทั่วได้หายไปราวกับลูกโป่งที่แตกออก
ดวงตาของไคโตะกระตุกเล็กน้อย แต่เขาไม่ได้พูดอะไร
ฮาร์วีย์หรี่ตาและจ้องไปที่ไคโตะ “คุณค่อนข้างมีฝีมือทีเดียว แต่น่าเสียดายที่คุณฆ่าผมไม่ได้ แต่ถ้าคุณต้องการมีโอกาสนั้น ก็โทรหาอาจารย์ของคุณที่นี่เสียจะดีกว่า”
ฮาร์วีย์กำลังพูดความจริง หากนักดาบจากประเทศหมู่เกาะอยู่ที่นี่ มันอาจจะเป็นเรื่องที่ท้าทายสำหรับเขา
ไคโตะดูมีพลังมาก แต่ถ้าฮาร์วีย์ต้องการเอาชนะจริง ๆ เขาคงเคลื่อนไหวได้ไม่ถึงสามกระบวนท่า
ไคโตะจ้องมองฮาร์วีย์ก่อนที่จะหัวเราะออกมาด้วยความสมเพช
“เหมือนที่คุณจอชพูดไว้เลย แกนี่เก่งแต่ยั่วโมโหคนอื่นเท่านั้น!”
“ถ้าไม่ใช่เพราะลิ่วล้อพวกนี้ปกป้องแก แกคงตายไปเป็นร้อยครั้งแล้ว!”
“อ้อ ฉันจะบอกแกเอาไว้ล่วงหน้าเลยว่า หลังจากที่ฉันฆ่าแกเสร็จแล้ว ฉันจะฆ่าทั้งครอบครัวของแกและจะตอบแทนน้ำใจของคุณจอช ด้วยหัวของพวกแกทุกคน!”
“คุณเป็นหนี้บุญคุณอะไรต่อเขา ขอผมถามได้ไหม?” ฮาร์วีย์ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
ไคโตะตอบอย่างเย็นชาว่า “หากไม่มีคุณจอช ก็จะไม่มีศูนย์ฝึกเคนโดในมอร์ดู”
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ แล้วมองไปที่ซามูเอลอย่างดูแคลน
ในฐานะองค์กรของรัฐบาลในโลกใต้ดิน หลงเหมินควรจะจัดการกับศัตรูจากเงามืดพวกนี้ แต่กลับกลายเป็นว่าหลงเหมินเลือกที่จะชี้โพรงให้กระรอกแทนเสียอย่างนั้น
ช่างน่าขัน!
ซามูเอลที่สงบและเยือกเย็นตามปกติขมวดคิ้วอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เขาจ้องไปที่ไคโตะ
“คุณหมายความว่าใบอนุญาตจัดตั้งศูนย์ฝึกเคนโดของคุณ เป็นฝีมือของจอชงั้นเหรอ?”
“ถูกต้อง! คุณจอชรู้ว่าฝีมือเพลงดาบจากประเทศของฉันจะเจริญรุ่งเรืองในประเทศ H อย่างแน่นอน ดังนั้นเขาจึงเปิดทางให้ฉันและช่วยให้ฉันได้รับใบอนุญาตนั่นมา”
ไคโตะหัวเราะอีกครั้ง
“เราจากประเทศหมู่เกาะจะตอบแทนบุญคุณคนที่เอื้อเฟื้อต่อเราเสมอ บุญคุณต้องทดแทน!”
ซามูเอลถอนหายใจอย่างโศกเศร้า
ช่างเป็นเรื่องน่าอายของวงศ์ตระกูลเสียจริง ๆ ผมขอโทษจริง ๆ ที่คุณต้องมาเจอเรื่องนี้ ซีอีโอยอร์ก”
“วันนี้ผมจะลงมือเอง ถือว่าเป็นคำชี้แจงที่สมเหตุสมผลแก่คุณด้วย คุณคิดว่าดีไหม?”
“ทำตามที่คุณต้องการได้เลย”
ฮาร์วีย์ตอบผ่าน ๆ เขาอยากดูว่าซามูเอลจะจัดการกับสถานการณ์นี้อย่างไร
ซามูเอลพยักหน้าห้วน ๆ จากนั้นเขาก็ยืนขึ้นและจ้องมองไปที่ไคโตะซึ่งยืนอยู่กลางลานอย่างไม่แยแส
