ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1675
ขณะที่ฮาร์วีย์ ยอร์กหรี่ตา นายหญิงลินช์ที่เห็นฮาร์วีย์เข้าก็ทำท่าราวกับสัตว์ร้ายที่ดูหวาดกลัว จากนั้นเธอก็คว่ำผู้คุ้มกันทุกคนที่ล้อมรอบเธอลงกับพื้นทันที
จากนั้นเธอก็เดินตรงไปหาูผู้คุ้มกันคนหนึ่ง เธอเหวี่ยงหมัดไปทุบเขา
“อ๊า!”
ผู้คุ้มกันลอยออกไป เขากระอักเลือดออกมาก่อนจะเป็นลมไป ไม่รู้ว่าซี่โครงหักไปกี่ซี่
ปัง ปัง ปัง!
ในวินาทีหลังจากนั้น ผู้คุ้มกันบางคนก็ลอยออกไปทีละคน และพวกเขาทำได้เพียงหายใจอย่างโรยริน พวกเขาร่วงลงสู่พื้น
“เจ้าปีศาจร้าย ฉันขับไล่แกออกไปแล้วนี่ แต่แกยังดื้อดึงไม่ยอมออกจากร่างของนายหญิงลินช์!”
“พวกที่รับผิดชอบด้านอาวุธและการต่อสู้ เรียงแถวเป็นแนวหน้าและเป็นทัพหน้าให้ผม!”
“โค่นเธอลง!”
ในวินาทีต่อมา ท่านอาจารย์ซิกเลอร์ก็รีบวิ่งออกมาจากด้านข้างโดยถือดาบไม้ท้อและกระดาษสีเหลืองที่ถูกเผาไหม้อย่างต่อเนื่องหลายแผ่น
นายหญิงลินช์รู้สึกราวกับถูกสะกดไว้เล็กน้อยขณะที่ดาบถูกกวัดแกว่ง
ผู้หญิงสองสามคนของคฤหาสน์ลินช์กำลังดูความสนุกจากข้างสนาม พวกเธอต่างพากันโห่ร้องเมื่อเห็นท่านอาจารย์ซิกเลอร์ทำท่าทางราวกับเป็นผู้เชี่ยวชาญจากจักรวาลและดูทรงพลังมาก
“ท่านอาจารย์ซิกเลอร์ไม่มีวันพ่ายแพ้!”
“ท่านอาจารย์ซิกเลอร์คือผู้ที่หาตัวจับได้ยากในโลกนี้!”
“เวทมนต์คาถาแบบนี้น่าตื่นเต้นยิ่งกว่ารายการทีวีเสียอีก!”
“เร็วเข้า รีบขับไล่เจ้าปีศาจตัวนี้เลย ท่านอาจารย์ซิกเลอร์!”
เบนจามิน ลินช์ยังมีความคาดหวังต่อท่านอาจารย์ซิกเลอร์ในเรื่องเขาคุยโวโอ้อวดเอาไว้
น่าเสียดายที่นายหญิงลินช์ที่เพิ่งถูกควบคุมไว้เมื่อครู่โบกมือและเหวี่ยงกำปั้นออกไปโดยไม่เกรงกลัวเลยสักนิด
“เจ้าปีศาจร้าย กล้าดียังไงมาทำร้ายฉัน? เริ่มล่ะนะ!”
ท่านอาจารย์ซิกเลอร์ตะโกน และดาบไม้ท้อในมือก็พุ่งไปข้างหน้า
แกร๊ก!
นายหญิงลินช์คว้าดาบไม้ท้อไว้ในทันทีและออกแรงบีบมัน จากนั้นดาบไม้ท้อก็หักเป็นเศษเล็กเศษน้อย
จากนั้น นายหญิงลินช์ก็ไม่ได้ถอยหนีไปไหน เธอเดินหน้าเหวี่ยงหมัดแทน หมัดของเธอเหวี่ยงเข้าหาหน้าอกและช่องท้องของท่านอาจารย์ซิกเลอร์
“อุก”
ท่านอาจารย์ซิกเลอร์มีเลือดกระฉูดออกมาจากปาก และร่างของเขาก็กระเด็นออกไป ก่อนที่จะร่วงลงสู่พื้น มือซ้ายของเขาก็ถูกนายหญิงลินช์คว้าไว้ได้อีกครั้ง และถูกทุ่มลงไปกับพื้นในทันที
ปัง!
ขณะที่เกิดเสียงดังสนั่นก็มีหลุมปรากฏขึ้นบนพื้น ท่านอาจารย์ซิกเลอร์ได้แต่กระอักเลือดออกมา แต่สัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดของเขาทำให้เขาลุกขึ้นสู้และถอยห่างออกไปทันที
“ผมไม่สามารถเอาชนะมันได้ ผมทำไม่ได้ ปีศาจร้ายตนนี้แข็งแกร่งเกินไป ผมไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมัน…”
หลังจากการต่อสู้ ท่านอาจารย์ซิกเลอร์ดูทุกข์ทรมานใจ ในขณะนี้เขาไม่กล้าที่จะเดินหน้าต่ออีกแล้ว ได้แต่กลิ้งไปกับพื้น หายใจหนัก ๆ และมีสีหน้าที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
เมื่อเห็นจุดจบอันน่าสมเพชของท่านอาจารย์ซิกเลอร์ สาว ๆ ในคฤหาสน์ลินช์ต่างมีสีหน้าตื่นตระหนกเช่นกัน
“ผี! มีผีจริง ๆ!”
ความหวังสุดท้ายของเบนจามินที่มีต่อท่านอาจารย์ซิกเลอร์หายไปเมื่อเขาเห็นฉากนี้
โยนา ลินช์ดึงเขาและกระซิบ “พ่อบุญธรรม ไปกันเถอะ! ให้นายน้อยยอร์กแก้ปัญหา!”
ทันใดนั้นแม่บุญธรรมก็แข็งแกร่งขึ้นจนพวกเขาไม่อาจต่อกรกับเธอได้เลย
ความจริงแล้ว เธอเองก็กังวลว่าฮาร์วีย์จะไม่สามารถยุติเรื่องนี้ได้
“ทำไมเราต้องหนี? เรื่องนี้ควรจะจบลงเสียที”
ฮาร์วีย์เดินออกไปอย่างเฉยเมยในขณะที่ควงมีดในมือ
“นายนี่เอง! นายนี่เอง! กล้าดียังไงมาที่บ้านของเรา?!”
ที่ด้านนอกของประตูสวนหลังบ้าน ทิโมธี เฟจนั่งอยู่บนรถเข็น
“นายหักแขนหักขาของฉัน ฉันยังไม่ได้ให้พี่เขยฆ่านายเลย!
“กล้าดียังไงถึงมาสร้างเรื่องที่คฤหาสน์ตระกูลลินช์?!
“ฉันจะบอกนายให้ นายตายแน่!
“อีกอย่าง แม้แต่ท่านอาจารย์ซิกเลอร์ที่ฉันเชิญมาก็ยังไม่สามารถแก้ปัญหานี้ได้!”
“แล้วนายจะทำอะไรได้?
“นายคิดว่าตัวเองเป็นใคร?
“นายก็แค่กุเรื่องเรื่องขึ้นมา เพราะพยายามจะเรียกร้องความสนใจจากพี่เขยของฉันก็เท่านั้น!
“ฉันบอกนายได้เลยว่านายไม่สมควรจะได้รับอะไรทั้งนั้น!”
