ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1681
“น้องยอร์ก นี่มันอะไรกัน…?”
สีหน้าของเบนจามิน ลินช์แย่ลงอีก เขารู้สึกได้ด้วยจิตใต้สำนึกเลยว่าว่ามีบางอย่างผิดปกติกับดาบเล่มนั้น แต่เขาไม่อาจบอกได้ว่าเพราะอะไร
ฮาร์วีย์ ยอร์กขมวดคิ้ว จากนั้นก็เหล่ตาไปชั่วขณะ จากนั้น เขาพูดอย่างใจเย็นว่า “ถ้าผมเดาไม่ผิด นี่ต้องเป็นศิลปวัตถุของตระกูลสึจิมิคาโดะที่สูญหายไปเป็นเวลานาน อย่างดาบปีศาจที่เรียกว่ามุรามาสะ”
“แต่ตัวดาบนั้นก็สูญหายไปนานแล้ว มันไม่ควรจะอยู่ที่นี่”
“นั่นหมายความว่าตระกูลสึจิมิคาโดะในตอนนั้นกำลังทำการทดลองสร้างดาบมุรามาสะเล่มใหม่โดยใช้เลือดและความกระหายสงคราม
“แต่วิธีการหลอมดาบนี้ต้องล้มเหลวเป็นแน่ ไม่อย่างนั้นดาบเล่มนี้คงถูกพรากไปแล้ว ไม่มีทางที่มันจะยังอยู่ที่นี่”
“เมื่อเร็ว ๆ นี้มีผู้คนจำนวนมากพากันเข้าหาตระกูลลินช์ มีโอกาสสูงที่พวกเขาพยายามจะมาชิงดาบไป”
เบนจามินและคนอื่น ๆ ต่างตกตะลึง หากไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเองแล้วล่ะก็ไม่มีทางที่พวกเขาจะเชื่อเรื่องปรัมปราเช่นนี้
ดวงตาของเบนจามินกระตุกอย่างต่อเนื่อง เขาอุทานเบา ๆ ว่า “น้องยอร์ก เราจะจัดการกับสิ่งนี้อย่างไรดี?”
ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็นว่า “ถ้าคนจากประเทศหมู่เกาะรู้เรื่องนี้ ไม่รู้เลยว่าพวกเขาจะก่อความวุ่นวายแบบไหน ทำลายมันทิ้งซะน่าจะดีที่สุด”
ฮาร์วีย์ดึงดาบที่โยนา ลินช์ยื่นให้เขาออกมาอย่างช้า ๆ ระหว่างที่เขากำลังพูด
ดาบยาวของประเทศหมู่เกาะที่ดูเหมือนดาบมุรามาสะถูกหักครึ่งเมื่อฮาร์วีย์เหวี่ยงดาบออกไป
ของเหลวสีแดงที่มีกลิ่นเหม็นไหลออกมาจากด้ามไม้ของดาบเล่มดังกล่าว
ฮาร์วีย์คว้าคบเพลิงมาแล้วขว้างใส่ดาบมุรามาสะ
ในชั่วพริบตา ควันดำเริ่มหมุนวนไปทั่ว
ในเวลาเดียวกัน ป้ายไม้ภายในศาลเจ้าบนภูเขาฟูจิในประเทศหมู่เกาะก็แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
องเมียวจิที่นั่งอยู่กลางศาลเจ้าลืมตาขึ้น ดวงตาของเขากลายเป็นสีแดงก่ำ
เลือดสีทมิฬดุจรัตติกาลพุ่งออกจากทวารทั้งเก้าของเขา เขาอยากจะส่งข่าวออกไป แต่ก็สายไปเสียแล้ว…
***
หลังจากจัดการกับเหตุการณ์ของตระกูลลินช์เรียบร้อยแล้วแล้ว ฮาร์วีย์ขอให้โยนาส่งเขากลับไปพักผ่อน
แต่โยนาไม่ได้ส่งฮาร์วีย์กลับโรงแรมปรากในครั้งนี้ เธอพาฮาร์วีย์ไปที่ย่านเฟรเกรนท์ ฮิลล์ วิลล่าแทน
วิลล่าตั้งอยู่ข้างแม่น้ำหวงผู่ของมอร์ดู ทิวทัศน์นั้นงดงามและบริเวณโดยรอบก็ค่อนข้างโล่ง สถานที่นี้ยังตั้งอยู่ใกล้กับย่านช้อปปิ้งระดับไฮเอนด์อีกด้วย
มีวิลล่าเพียงสิบหลังในละแวกนี้ วิลล่าหลังที่สี่ที่ถูกข้ามไปเพราะตัวเลขนั้นถือว่าเป็นเลขที่ไม่มงคล วิลล่าที่มีราคาสูงที่สุดคือวิลล่าที่เบนจามินมอบให้กับฮาร์วีย์
และวิลล่าที่มีราคาถูกที่สุดคือหลังที่ 11
แน่นอน แม้ว่าราคาของวิลล่าหลังที่ดีที่สุดจะสูงกว่าวิลล่าหลังที่แย่ที่สุดถึงสิบเท่า แต่ก็ยังถือเป็นจำนวนเงินที่เกินเอื้อมสำหรับคนทั่วไปอยู่วันยันค่ำ
ฮาร์วีย์ไปหาห้องเพื่อพักผ่อนหลังจากไม่ได้นอนมาทั้งคืน ในยามบ่ายคล้อย ฮาร์วีย์ถึงได้ตื่นขึ้นในเวลาเกือบจะเป็นเวลาอาหารเย็น
ฮาร์วีย์เทน้ำใส่แก้ว แล้วเล่นโทรศัพท์ขณะจิบน้ำนั่นไปด้วย
หลังจากให้บทเรียนกับไอเดน บาวเออร์แล้ว ทั้งไอเดนและราเชล ฮาร์ดีก็ทำงานได้อย่างรวดเร็วมาก พวกเขาวางแผนเข้าพบกับพวกระดับสูงของหลงเหมินสาขามอร์ดูในวันนั้น
“รองหัวหน้าสาขา ดรูว์ เชลตันยืนกรานที่จะให้มาร์โก้ บาวเออร์เลื่อนตำแหน่ง จึงถูกไอเดนหักแขนหักขาในทันที!”
“พวกระดับสูงคนอื่น ๆ ไม่มีใครคัดค้านการที่เอเดนและราเชลจับมือเป็นพันธมิตรกัน!”
“จัสติน วอล์คเกอร์หาข้ออ้างในการไม่เข้าประชุมและเลือกที่จะหนีปัญหา ตอนนี้เขามีคนหนุนหลังเขาอยู่เป็นจำนวนมาก!”
“หลงเหมินสาขามอร์ดูในตอนนี้แบ่งออกเป็นสองฝ่าย สมาชิกรุ่นน้องทุกคนสนับสนุนราเชล ในขณะที่พวกมืออาชีพสนับสนุนจัสติน”
