ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1698
“ฉันแจ้งพวกเขาแล้ว!”
“พวกเขาจะส่งหน่วยรักษาความปลอดภัยมาจัดการในไม่ช้า!
“ฉันเตือนนายไว้เลยนะ ฮาร์วีย์ ยอร์ก! เอาสิ่งที่นายขโมยมาซะ!
“ไม่อย่างนั้น หากเราพบว่าเพชรอยู่ที่ตัวนาย นายจะหมดทางรอด!
“ตามกฎของที่นี่ การขโมยของบางอย่างจะมีโทษเท่ากับคนที่โกงการพนัน และพวกเขาจะหักมือของนาย!”
ไบรอัน โฮลท์หัวเราะเบา ๆ อย่างเย็นชา
ซีนเธียร์ ซิมเมอร์ยืนอยู่หน้าฮาร์วีย์และตะโกนออกไปว่า “หยุดโยนข้อกล่าวหาทั้งที่ไม่มีมูลความจริงได้แล้ว! ฮาร์วีย์จะไม่ขโมยของพวกนี้หรอก เขาไม่ต้องการเงินด้วยซ้ำ!”
“เขาน่ะหรือไม่ต้องการเงิน? ซีนเธียร์ หยุดปกป้องเขาได้แล้ว สารรูปเขาดูร้อนใจจะตายอยู่แล้ว!
“รีบออกมานี่เร็ซ ก่อนที่เขาจะลากเธอเข้าไปพัวพันด้วย!”
ทามารา เอโบนี่ ดึงซีนเธียร์ไปด้านข้างและขวางไม่ให้เธอโต้แย้งเพื่อฮาร์วีย์
ก่อนที่ซีนเธียร์จะทันได้พูดอะไร ประตูทางเข้าห้องโถงก็ถูกเปิดออก ชายฉกรรจ์จำนวนหนึ่งโหลเดินเข้ามาด้วยท่าทีดุดัน ผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงกลางไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้จัดการเลนนี่ ทอมป์สันนั่นเอง
เลนนี่พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ผมได้ยินมาว่าที่นี่มีหัวขโมย
“กล้าดียังไง?! ไม่รู้ว่าพาราเมาท์เป็นสถานที่แบบไหนกัน?!
“คุณจะต้องชดใช้สำหรับการขโมยของและทำผิดกฎของที่นี่!”
เลนนี่แสดงความเที่ยงตรงออกมาบนใบหน้าของเขา คนที่ไม่รู้ถึงตำแหน่งของเขาจะคิดว่าเขาเป็นศาลเตี้ยที่ทำหน้าที่ผดุงยุติธรรม!
ไบรอันเดินไปข้างหน้าและเอ่ยว่า “ในที่สุดคุณก็มาถึงแล้ว ผู้จัดการทอมป์สัน! คุณต้องจัดการเรื่องนี้ให้เรา!”
“ของขวัญที่คุณเอโบนี่เตรียมไว้ใจคุณหนูวอล์คเกอร์หายไป!
“มันเป็นเพชรที่มีราคาไม่กี่แสนดอลลาร์หรอก!
“แต่มันไม่ใช่แค่เรื่องเงิน มันเกี่ยวข้องกับความปรารถนาดีของคุณเอโบนี่ด้วย!”
เลนนี่พยักหน้า จากนั้นตอบอย่างใจเย็นว่า “วางใจได้ นายน้อยโฮลท์ กฎของพาราเมาท์จะไม่มีวันทำร้ายคนดี และจะไปปล่อยให้คนชั่วลอยนวลอย่างแน่นอน!
“ผู้กระทำความผิดควรแสดงตัวเดี๋ยวนี้!
“ถ้าแสดงตัวออกมาตอนนี้ ผมจะหักนิ้วของคุณแค่นิ้วเดียว! แต่ถ้าผมได้ล่วงรู้ตัวเองว่าเป็นฝีมือใคร ผมจะหักแขนทั้งท่อนของคุณ!
“อย่าหาว่าผมใจร้ายแล้วกัน!”
จิตสังหารไหลออกมาจากร่างของเลนนี่ในขณะนี้ สีของเขาเย็นชาและเคร่งขรึม
ไบรอันชี้ไปที่ฮาร์วีย์ที่ยืนอยู่ข้างหลังเขาทันที
“ผู้จัดการทอมป์สัน เราสงสัยว่าเป็นฝีมือของผู้ชายคนนี้!”
ฝูงชนถอยหลังไปสองสามก้าวหลังจากได้ยินคำนั้น
เลนนี่ยิ้มอย่างชั่วร้ายเมื่อเห็นฮาร์วีย์ เขาไม่แปลกใจเลย
“คุณเองหรือที่ก่อเรื่องวุ่นวายแบบนี้อีกแล้ว?!”
“ตั้งแต่วินาทีที่ผมเห็นคุณ ผมก็รู้ได้เลยว่าคุณมันเลว!”
“พอผมมองคุณตอนนี้ คุณก็ดูเหมือนพวกผู้ชายที่ทำงานสกปรกอย่างไรอย่างนั้น!”
“จัดการตัวเองซะ!”
“คุกเข่าและขอโทษ แล้วผมจะหักนิ้วคุณแค่นิ้วเดียว แต่ถ้าคุณรอจนผมหาเพชรเจอ ผมจะหักแขนคุณทิ้ง!”
ฮาร์วีย์มองไปที่เลนนี่จากนั้นถามอย่างใจเย็นว่า “คุณคิดว่าผมเป็นหัวขโมยทั่งที่ไม่มีหลักฐานชี้ชัด และปรักปรำผมก่อนที่คุณจะค้นหาอย่างละเอียดถี่ถ้วน?”
“อะไรทำให้คุณกล้าทำกบบนี้?”
“ขโมยของถูกหักมือ? กฎของพาราเมาท์?”
“ใครให้อำนาจคุณอยู่เหนือกฎหมาย?”
“พวกคุณคิดว่าตัวเองเป็นเทวดากันรึไง?”
เลนนี่ตอบอย่างใจเย็นว่า “ฮาร์วีย์ ยอร์ก ทำไมคุณไม่ถามไปดลยล่ะว่าใครเป็นเจ้าของของพาราเมาท์”
“กฎของที่นี่อยู่เหนือกฎหมาย เข้าใจไหม?”
“แม้แต่จักรพรรดิ์เองก็ยังต้องชดใช้หากฝ่าฝืนกฎของที่นี่!
“นับประสาอะไรกับยามอย่างคุณ! คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร?!”
“คุณกำลังพูดเรื่องกฎหมายกับผมเหรอ?! ผมจะบอกเอาไว้ให้เลย ผมนี่แหละกฎหมาย!”
