ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1743
ฮันเดลมีสีหน้าเคร่งขรึมขณะจ้องมองเมลานี ซาเวียร์อย่างเย็นชา
เมลานียิ้ม จากนั้นก็โยนปืนของเธอลงกับพื้นแล้วยกมือขึ้น เป็นสัญญาณให้พวกนั้นรู้ว่าเธอจะไม่ทำร้ายพวกเขา
ในเวลาเดียวกัน ชายมีหนวดเครากับหญิงสาวเจ้าเสน่ห์สองสามคนก็ก้าวเท้าออกจาก โตโยต้า พราโด้คันสุดท้าย
ชายคนนั้นสวมแจ็กเก็ตหนัง จากท่าทางของเขาทำให้เขาดูไร้ยางอายและดุร้ายอย่างยิ่ง
เขาเป็นพ่อบ้านประจำบ้านตระกูลสมิธ เฟลทเชอร์ อีแวนส์!
“พ่อบ้านอีแวนส์!”
เมลานีรีบเข้าไปหาเฟลทเชอร์ทันทีที่เห็นเขา จากนั้นจึงคำนับด้วยความเคารพ
“อีวอนน์ ซาเวียร์และฮันเดลคิดที่จะหนี แต่ฉันจับได้เขาและเธอได้คาหนังคาเขาและหยุดพวกเขาไว้!”
“นั่นคือเหตุผลที่ฉันส่งข้อความถึงคุณ! ฉันสัญญาเลยว่าฉันจะให้ความร่วมมือ!”
“พ่อบ้านอีแวนส์ คุณต้องให้ยกความดีความชอบเรื่องนี้ให้ฉัน!”
เมลานีเข้าใกล้เฟล็ทเชอร์มากขึ้นในขณะที่กำลังพูด เธอกอดแขนซ้ายของเฟล็ทเชอร์และแนบชิดอยู่ข้าง ๆ เขา
ฮันเดลกัดฟันหลังจากเห็นภาพนั้น อีวอนน์ไม่ได้พูดอะไรเลย เพราะการได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของคน ๆ หนึ่งก็ถือเป็นเรื่องดี
เฟลทเชอร์เอื้อมมือไปลูบไล้ร่างกายของเมลานีแล้วยิ้ม
“หัวหน้าซาเวียร์ คุณขายเจ้านายของตัวเองเลยงั้นเหรอ?”
เมลานียิ้มอย่างอ่อนโยน
“พ่อบ้านอีแวนส์ คนฉลาดเลือก ก็ต้องรู้ว่าจะเลือกข้างไหน! ฉันไม่ใช่คนโง่เสียหน่อย”
“นอกจากนี้หัวใจของฉันก็เป็นของตระกูลสมิธเท่านั้น!”
“อีวอนน์หมดหนทางแล้ว! ฉันไม่โง่อยู่กับเธอต่อไปหรอก”
“ถ้าฉันต้องเกาะติดใครซักคน ก็ต้องเป็นคุณสิ!”
จากนั้นเมลานีก็ปลดกระดุมเสือสองเม็ดบนตรงหน้าอกของเธอออกในระหว่างที่เธอพูด
ในขณะนั้นเมลานีดูไม่สะทกสะท้าน เธอพูดอย่างเขินอายว่า “ฉันหยุดพวกเขาให้คุณเพื่อเป็นสัญลักษณ์แห่งความภักดีแล้ว โปรดรับของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้จากฉันด้วย!”
“คุณน่าสนใจทีเดียว…”
เฟลทเชอร์ไม่สนใจสายตาของใคร เขาล้วงมือเข้าไปในเสื้อผ้าของเมลานี และแสดงความรู้สึกต่อหน้าสาธารณชน
“จากนี้ไป เธอจะเป็นของฉัน หากเธอภักดีต่อฉัน ฉันรับประกันได้เลยว่าเธอจะได้รับการคุ้มครอง!”
ใบหน้าของเมลานีเปล่งประกายด้วยความปิติ
“ขอบคุณมาก พ่อบ้านอีแวนส์! ฉันสัญญาว่าจะให้บริการคุณอย่างดี!”
สำหรับเมลานี เธอยอมเสียอะไรเล็ก ๆ น้อย ๆ ดีกว่าต้องไปตายกับอีวอนน์
เธอยังต้องการที่จะเพลิดเพลินไปกับความมั่งคั่งและเกียรติยศในอนาคตด้วย!
“เฟลทเชอร์ นายเป็นแค่พ่อบ้านของตระกูลสมิธ คุณหนูซาเวียร์จำเป็นต้องรายงานนายตอนไปไหนมาไหนด้วยเหรอ?”
“เอาคนของนายมาไล่ล้อมคุณหนูซาเวียร์แบบนี้ นี่นายกำลังพยายามจะฆ่าเจ้านายของตัวเองหรือไง?”
ในขณะนี้ ฮันเดลเดินไปข้างหน้า เขาจ้องมองเฟลทเชอร์อย่างเย็นชา
“คุณหนูซาเวียร์ไม่ได้รุกรานใคร และนายก็ไม่ใช่สายสืบเสียหน่อย นายไม่มีสิทธิ์จำกัดเสรีภาพของเธอ!”
เฟลทเชอร์ไม่สนใจแฮนเดลและมองดูอีวอนน์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น ราวกับว่าเขากำลังดูชิ้นเนื้อชั้นดีบนโต๊ะ
จากนั้นเขาก็กอดอกและเดินไปข้างหน้าพร้อมกับคนของเขาอย่างองอาจ
“อีวอนน์ เธอจะไม่คุกเข่าร้องขอความเมตตาหน่อยหรือ?”
“เธอคิดว่าเธอมีสิทธิ์ที่จะทำให้พ่อบ้านอีแวนส์โกรธหรือไง?”
“เธอสูงส่งมาจากไหน?”
เมลานีเริ่มแสดงท่าทีคุกคามหลังจากไปเข้าพวกกับเจ้านายคนใหม่ราวกับว่าเธอเป็นคู่หูของอีกฝ่ายมาตั้งแต่แรก
“หุบปาก!”
ใบหน้าของอีวอนน์เย็นชาราวกับน้ำแข็ง เห็นเฟลทเชอร์เดินมาหาเธอช้า ๆ เธอถามอย่างเย็นชาว่า “คุณต้องการอะไร?”
“ฉันต้องการอะไร?”
“เธอไม่เข้าใจความรักนิรันดร์ของฉันที่มีต่อเธอเหรอ คุณหนูซาเวียร์?”
เฟล็ทเชอร์ยิ้มขี้เล่น
“ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน ฉันจะอนุญาตและแสร้งทำเป็นหลับตาข้างนึงให้ก็ได้นะ”
“แต่มีข้อแม้ว่า”
“เธอต้องนอนกับฉันเดี๋ยวนี้!”
