ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1788
ฮาร์วีย์หันไปตามเสียงตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว ขณะที่เขามองย้อนกลับไป เขาได้ยินเสียงรองเท้าส้นสูงดังกึกก้องอยู่ข้างหลังเขา
ใบหน้าที่ผ่านการศัลยกรรมปรากฏขึ้นในสายตาของเขา
ผู้หญิงร่างสูงโปร่งที่มีร่างกายที่ผ่านการทำศัลยกรรมพลาสติกมาอย่างหนักเดินมาพร้อมกับเพื่อนของเธอ เธอชี้ไปที่ฮาร์วีย์อย่างเย่อหยิ่ง
“คุณเป็นใคร?
“ใครให้คุณเข้ามาที่นี่?
“คุณไม่รู้หรือว่านี่คืองานเลี้ยงของคีตัน เรียล เอสเตทส์!
“นี่ไม่ใช่สถานที่ที่ใครนึกจะเข้าก็เข้าไปได้!
“ถ้าคุณไม่ได้รับบัตรเชิญ ก็ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!”
หญิงสาวผู้เสพติดการศัลยกรรมพลาสติกจ้องฮาร์วีย์ด้วยความดูถูกเหยียดหยาม เธอคิดว่าฮาร์วีย์เป็นเพียงเด็กบ้านนอกไม่มีหัวนอนปลายเท้าที่แอบเข้าไปในงานเลี้ยงเพื่อหาอาหารประทังชีวิต
“ฉันให้เวลาคุณหนึ่งนาที ถ้าคุณไม่ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ ฉันจะหาคนมาหักขาคุณแล้วโยนคุณออกไป!”
เธอเป็นหนึ่งในสมาชิกหลักของคีตัน เรียล เอสเตทส์และถือได้ว่าเป็นคนสำคัญ ดังนั้นเธอจึงเยอะหยิ่งได้ถึงเพียงนี้
ฮาร์วีย์ไม่พูดอะไร เขาเลื่อนดูรูปภาพสองสามรูปในโทรศัพท์แทน
เขาแสดงรูปให้เธอดูแล้วเอ่ยถามเธอว่าว่า “นี่คุณเหรอ? คุณเป็นเลขาของเซธ ที่ชื่อแอ๊บบี้ ซาเวียร์หรือเปล่า?”
“แหม? คุณมีรูปของฉัน แถมยังรู้ด้วยว่าฉันเป็นใคร? ดูเหมือนว่าคุณจะทำการบ้านมาดีนะ ถึงจะแค่แอบมาหาอะไรกินก็เถอะ!”
สีหน้าแอ๊บบี้ ซาเวียร์เย็นชาราวกับน้ำแข็ง
“คุณคงใช้รูปของฉันในการเข้างานเลี้ยงระดับไฮเอนด์แบบนี้
“ลองส่องกระจกดูสารรูปตัวเองก่อนดีไหม?
“สภาพอย่างคุณ ต่อให้ใส่เสื้อผ้าดี ๆ ก็ไม่ทำให้ดูดีขึ้นมาได้หรอก!
“คนจะมาแกล้งทำตัวร่ำรวยทั้งที่ไม่มีจะกินไม่ได้หรอกนะ!”
ในฐานะเลขานุการของเซธ แอ๊บบี้ ซาเวียร์เข้าใจสิ่งเหล่านี้เป็นอย่างดี
เธอเป็นผู้รับผิดชอบในการเชิญแขกทั้งหมด ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอรู้ว่าฮาร์วีย์ไม่ได้อยู่ในรายชื่อ
พนักงานสาวที่ติดตามแอ๊บบี้ ซาเวียร์กำลังถ่ายภาพฮาร์วีย์อย่างขำขันและดูถูกเหยียดหยาม
หลังจากจัดการขายทรัพย์สินมาได้หลายรายการแล้ว พวกเธอก็มองว่าตัวเองเป็นสิ่งมีชีวิตที่เหนือกว่า
พวกเธอก็เป็นแค่คนธรรมดา แต่เมื่อเห็นฮาร์วีย์ในชุดที่ไม่หรูหรา พวกเธอก็เริ่มดูถูกเขา
ฮาร์วีย์ไม่ได้วางโทรศัพท์ลง เขายังพูดต่ออย่างใจเย็น “เมื่อวานนี้คุณทำร้ายซีนเธียร์ที่เฮงเดียน เวิร์ล สตูดิโอเหมือนกันใช่ไหม?
“ซีนเธียร์ ซิมเมอร์เหรอ?
“สาวน้อยที่ทำร้ายคุณนายคีตันคนนั้นน่ะเหรอ?”
ใบหน้าของแอ๊บบี้ ซาเวียร์แสดงออกอย่างเหยียดหยาม
“คุณคงเป็นคนรักของแม่สาวงี่เง่าคนนั้นสินะ?
“อะไร? คุณโกรธที่เธอถูกตบเมื่อคืนนี้งั้นหรอ? ก็เลยมาที่นี่เพื่อแก้แค้นใช่ไหม?
“คุณคิดว่านี่เป็นสถานที่ที่คุณจะสามารถทำอย่างนั้นได้จริงหรือ?”
ฮาร์วีย์เอ่ยขัดอย่างเย็นชา “เลิกไร้สาระสักที แค่บอกผมมาว่าคุณทำร้ายเธอหรือเปล่า?”
ฮาร์วีย์มีแผนการง่าย ๆ และนั่นคือการทำลายทุกคนที่เบียดเบียนซีนเธียร์
ตีเหล็กต้องตีตอนร้อน ๆ หลังจากนั้นเขาก็จะย้ายไปทำอย่างอื่นอีก
หากแอ๊บบี้ ซาเวียร์มีส่วนในการทำร้ายซีนเธียร์ ฮาร์วีย์ก็จะไม่รังเกียจที่จะจัดการกับเธอที่นี่เดี๋ยวนี้
“แหม แหม แหม เก่งกล้าสามารถจริง ๆ! คุณกล้ามาถามฉันอย่างนี้เลยหรอ?”
แอ๊บบี้หัวเราะอย่างเย่อหยิ่ง
“ใช่แล้ว! ฉันตบเธอเอง แถมตกไปตั้งสามที! เธอไม่กล้าแม้แต่จะโอดครวญออกมาด้วยซ้ำ ทำไม? คุณจะทำอะไรงั้นหรอ?
“เธอเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ แสนต่ำต้อย แต่เธอก็กล้าที่จะต่อล้อต่อเถียงกับซีอีโอคีตัน!
“ฉันขอเตือนคุณไว้เลย ว่าเรื่องนี้มันยังไม่จบ! เมื่อเขาจัดการเรื่องงานเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาจะไปเล่นงานต่อ!
“คุณควรคิดเรื่องแม่นั่นให้หนักหน่อยแล้วล่ะ!
“หากเธอไม่คิดที่จะปรนนิบัติซีอีโอคีตัน เธอก็ทำได้แค่รอวันตายเท่านั้น!”
