ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1815
“พาเทล?”
หลังจากที่เห็นตรานั้นแล้ว ฮาร์วีย์ก็ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น “ราชวงศ์พาเทลจากดินแดนโกลเดน แซนที่ไม่มีอยู่แล้วงั้นเหรอ?”
“ฉลาดมาก!”
แลรี่ชูนิ้วโป้งไปทางฮาร์วีย์
“ตรานี้เป็นของเจ้าชายแห่งตระกูลพาเทลในมอร์ดู เจ้าชายอีเลียส พาเทล!
“เขาเป็นหนึ่งในหกเจ้าชายแห่งมอร์ดูด้วย!
“เขาบอกให้ผมนำตรามาที่นี่และบอกกับคุณสามอย่าง!
“หนึ่ง หยุดการปราบปรามเฮงเดียน เวิร์ล สตูดิโอของคุณซะ!
“สอง ชดใช้ค่าเสียหายสองเท่า!
“และสาม คุกเข่าและขอโทษผม!
“เขาจะปล่อยทุกอย่างผ่านไปหากคุณทำตามสามข้อนี้ได้ ไม่อย่างนั้น คุณและคนที่ติดตามคุณจะมีชะตากรรมที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตาย!”
แลรี่แสดงสีหน้าเย็นชาอย่างมากหลังจากที่เขาพูดจบ
จะมีสักกี่คนที่มีหนึ่งในหกเจ้าชายแห่งมอร์คอยสนับสนุน?
เฟร็ดกุมหน้าตัวเองและพูดว่า “ฮาร์วีย์ ยอร์ก ในเมื่อแกรู้จักตระกูลพาเทล แกก็คงจะรู้ว่าเจ้าชายพาเทลเป็นคนแบบไหน!
“ถามคนข้างหลังแกสิ!
“ดูสิว่าพวกเขาจะคิดว่าแกสามารถท้าทายเจ้าชายพาเทลได้หรือไม่!
“ไม่มีใครสามารถปกป้องแกจากเรื่องนี้ได้!
“ตอนนี้ยังไม่สายเกินไปที่จะยอมแพ้นะ!
“ถ้าแกช้าไปแม้แต่นิดเดียว แกจะไม่มีโอกาสยอมแพ้แล้วนะ!”
เฟร็ดอวดอ้างอำนาจของคนอื่นอย่างชอบธรรมราวกับว่าเขาเป็นเจ้าชายพาเทลเอง
หลังจากที่ได้ยินเกี่ยวกับเจ้าชายพาเทล เหล่าดาราหญิงต่างก็หลงใหลในชื่อนี้
พวกเธอรู้ดีอยู่เต็มอกว่าพวกเธอจะสามารถใช้ชีวิตที่เต็มไปด้วยความรุ่งโรจน์และความมั่งคั่งได้หากพวกเธอได้เป็นผู้หญิงของเจ้าชายพาเทล
ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็นในขณะที่อยากรู้อยากเห็น “เจ้าชายทั้งหกแห่งมอร์ดู
“ในมอร์ดูฉันจะต้องสู้กับคนเหล่านี้สินะ!
“แต่ทำไมฉันถึงคิดว่าชื่อนี้ไม่ได้ยอดเยี่ยมอะไรขนาดนั้นล่ะ?”
ฮาร์วีย์สงบ เขาเคยเผชิญกับลูคัสและเทอรี่มาแล้ว
นี่เป็นครั้งแรกที่ฮาร์วีย์ได้ยินว่าอีเลียสเป็นใคร แต่เขาไม่ได้ตื่นตกใจเลย
ในสายตาของเขา แม้แต่ราชวงศ์พาเทลที่คนธรรมดาไม่มีวันเอื่อมถึงก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าอวดแต่อย่างใด
“คิดให้ดีก่อนที่จะพูด!
“มีบางสิ่งที่คุณพูดได้ และบางสิ่งที่คุณไม่ควรพูดถึง!”
แลรี่ดูเหมือนว่าจะค่อนข้างไม่พอใจกับความไม่แยแสของฮาร์วีย์
“ผมเข้าใจว่าชายหนุ่มอย่างคุณโง่ เย่อหยิ่ง และชอบพูดมากเพียงเพื่อโอ้อวด!
“ผมจึงจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง!”
แลร์รี่ดีดนิ้ว
จากนั้นผู้ช่วยส่วนตัวของเขาก็นำเอกสารออกมาวางตรงหน้าฮาร์วีย์
ทุกรายละเอียดของการเสียหายของเฮงเดียน เวิร์ล สตูดิโอถูกเขียนไว้อย่างเรียบร้อยและชัดเจน
ฮาร์วีย์พูดด้วยความใจเย็น “ไหนว่าจะให้ผมจ่ายแค่ค่าเสียหายไง?”
แลรี่หรี่ตา
“เพราะคุณทำให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ หุ้นของบริษัทของเราจึงตกต่ำกว่าขีดจำกัดถึงสองครั้ง! เราสูญเสียไปเกือบเจ็ดแสนและ 782 ล้านดอลลาร์เพราะคุณ!
“พร้อมกับความเสียหายอื่น ๆ มันก็ควรจะเท่ากับจำนวนนั้น!
“นั่นคือเหตุผลที่คุณควรจะจ่ายเงินให้เราทั้งหมด 3.2 พันล้านดอลลาร์!”
แลรี่ไม่ได้โกรธแล้ว แต่เขากลับดูถูกฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าเยาะเย้ย
“ผมจะให้เวลาคุณหนึ่งสัปดาห์เพื่อหาเงินนั้น!
“มีปัญหาตรงไหนไหม?!”
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ
“แค่ 3.2 พันล้านเหรอ? แน่ใจนะว่าไม่ได้อยากได้มากกว่านี้?”
เหล่าดาราต่างมองฮาร์วีย์ด้วยความดูถูกเหยียดหยามหลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น
‘ถึงจุดนี้แล้วยังจะอวดดีทำไม?’
‘มีปัญญาให้มากกว่านี้ด้วยเหรอ?’
‘คงจะบ้าไปแล้วที่แม้แต่กล้าที่จะพูดอย่างนั้น!’
‘ไม่รู้ขีดจำกัดของตัวเองจริง ๆ ใช่ไหม?!’
‘ยังกล้าอวดราวกับว่าตัวเองเป็นเจ้าชายหรือมีเงิน!’
‘เหอะ!’
