ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1849
ฮาร์วีย์ ยอร์ก รู้ดีว่ายิ่งนานวันเข้าจัสติน วอล์คเกอร์และลูคัส ฌองก็จะยิ่งทำตัวบ้าระห่ำมากขึ้น
เว้นแต่เขาจะกำจัดสองคนนั้นให้สิ้นซาก มิฉะนั้นไคท์ วอล์คเกอร์ก็จะยังตกอยู่ในอันตราย
ถึงอย่างนั้นเขาก็ต้องออกไปทำธุระข้างนอก และราเชล ฮาร์ดี้ก็มีงานของเธอเช่นกัน
ไม่มีใครสามารถปกป้องไคท์ได้ในขณะนี้
แม้ว่าพลังการต่อสู้ของเบรนแนน สแตนตันจะไม่อยู่ในระดับที่สูง แต่เขาก็ยังดีกว่าคนทั่วไป
แม้ว่าเขาจะสู้กับคนเหล่านั้นไม่ได้ แต่อย่างน้อยเขาก็ยังขอความช่วยเหลือได้
หลังจากนั้นครู่หนึ่ง สีหน้าของเบรนแนนก็เปลี่ยนไป และเขาพูดขึ้นว่า “นายน้อยยอร์ก ผมสัญญาว่าผมจะอยู่ต่อ แต่ผมมีเรื่องที่จะขอ”
“ว่ามา” ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมย
“คุณช่วยสอนท่วงท่าที่คุณเพิ่งสอนราเชลให้ผมได้ไหม?” เบรนแนนดูกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้มัน
การตบของฮาร์วีย์เร็วเกินไป แน่นอนว่ามันหาตัวจับได้ยาก ทั้งยังว่องไว และแข็งแกร่งอย่างที่สุด
เขาต้องการที่จะเรียนรู้ท่านั้นจริง ๆ
ฮาร์วีย์ผงะไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็พยักหน้า “อืม ตราบเท่าที่คุณยังปกป้องไคท์ได้ ผมจะสอนท่านี้ให้คุณ
“แต่ผมไม่มีเวลาสอนคุณเท่าไร คุณสามารถไปหาราเชลศึกษารายละเอียดเล็ก ๆ น้อย ๆ จากเธอได้นะ เธอน่าจะเชี่ยวชาญแล้ว”
“ได้!” เบรนแนนไม่กล้าเขาเร่งรัดให้ฮาร์วีย์สอนเขาเพิ่มเติม
ความจริงแล้วการที่ฮาร์วีย์เต็มใจที่จะรับเงื่อนไขนี้ก็ทำให้เขาประหลาดใจมากพออยู่แล้ว
หลังจากจัดการเรื่องของไคท์และทำให้เธอมั่นใจด้วยคำพูดไม่กี่คำ ฮาร์วีย์ก็ไปที่ห้องใต้ดินเพียงคนเดียว
ห้องใต้ดินแห่งนี้เดิมทีใช้เป็นโรงยิม แต่ตอนนี้มันถูกดัดแปลงให้กลายเป็นห้องสอบสวน
ราเชลไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญในด้านนี้ ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์อะไรจากเลอบรอนมากนัก
เมื่อเห็นฮาร์วีย์เข้ามา เลอบรอนซึ่งพิการมองฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าขมขื่น จากนั้นเขาก็สงบสติอารมณ์ราวกับว่าเขายอมรับชะตากรรมของเขาแล้ว
“ยังไม่ยอมพูดอะไรอีกเหรอ?” ฮาร์วีย์ถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
ราเชลโค้งคำนับและพูดว่า “นายน้อยยอร์ก ฉันไร้ความสามารถ”
“ไม่เป็นไรหรอก มันทำเองได้ ช่วยปิดประตูให้ด้วย” ฮาร์วีย์พูดเบา ๆ ก่อนจะนั่งลงบนโซฟาอย่างสบาย ๆ
ราเชลรินน้ำให้ฮาร์วีย์อย่างระมัดระวังก่อนจะออกไปกับคนอื่น ๆ
มีเพียงฮาร์วีย์และเลอบรอนที่เผชิญหน้ากันอยู่ในห้องใต้ดิน
ฮาร์วีย์เอียงศีรษะมองไปที่เลอบรอน จากนั้นเขาก็ถ่ายรูปของเขาไปสองสามภาพหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ส่งมันไปทางเอสเอ็มเอส
เพียงไม่นานหลังจากนั้นจอร์จ ซาเบลก็ส่งข้อมูลมาให้
เขาเป็นอดีตสารวัตรและเคยทำงานเป็นนักสืบเอกชนมาระยะหนึ่งแล้ว ดังนั้นเขาจึงเป็นมือดีที่สุดในการรวบรวมข้อมูล
ฮาร์วีย์ยิ้มและพูดขณะที่ดูข้อมูลในโทรศัพท์ “เลอบรอน คุณนี่ช่างเป็นคนที่มีชื่อเสียงจริง ๆ เราแทบไม่ต้องใช้ความพยายามอะไรเลยในการค้นหาข้อมูลของคุณ”
เลอบรอนหัวเราะเยาะ จากนั้นเขาก็กัดฟันและพูดว่า “หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว นายยอร์ก นายต้องการอะไร”
“ผมต้องการอะไรงั้นหรอ?”
ฮาร์วีย์ยังมีอารมณ์จิบน้ำจากถ้วย จากนั้นเขาก็พูดอย่างเฉยเมยว่า “ผมรู้ว่าคุณยังไม่อยากตาย ยังไงซะ คุณก็เคยเป็นราชาแห่งอาวุธและรอดชีวิตจากสมรภูมิรบมาได้ ปัจจุบันคุณมีทรัพย์สินมูลค่าสุทธิหลายล้านดอลลาร์ คุณจะเต็มใจตายทั้งที่ยังไม่ได้สนุกกับชีวิตได้ยังไง?”
“แต่ตอนนี้คุณตกอยู่ในมือผมแล้ว ดังนั้นถ้าหากคุณอยากมีชีวิตรอดคุณต้องทำให้ผมเห็นว่าชีวิตของคุณมีค่าแค่ไหน
“ผมไม่ได้อยากรู้อะไรมากมายเลย แค่ต้องการยืนยันบางเรื่องเท่านั้น
“ประการแรก เรื่องความร่วมมือระหว่างจัสตินและลูคัส ทั้งสองฝ่ายทำข้อตกลงอะไรกัน?
“ประการที่สอง ถัดจากลูคัสขึ้นไปแล้วยังมีปรมาจารย์คนไหนซ่อนอยู่อีกหรือเปล่า?
“ประการที่สาม จัสตินมั่นใจมากว่าจะได้ขึ้นเป็นหัวหน้าสาขาคนใหม่ของหลงเหมินต้องมีใครบางคนจากสมาชิกระดับสูงของหลงเหมินที่สนับสนุนเขาแน่ คนนั้นคือใคร?”
