ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1852
ขณะที่ฮาร์วีย์ ยอร์กกำลังจัดการกับเลอบรอน…
จัสติน วอล์คเกอร์กำลังยืนอยู่นอกห้องผ่าตัดที่โรงพยาบาลสมาคม สีหน้าของเขาดูแย่มาก
เหล่าบรรดาแพทย์ที่ได้รับความเคารพอย่างสูงในมอร์ดูห้อมล้อมเขา รวมทั้งมือศักดิ์สิทธิ์ อาจารย์ศัลยแพทย์สมอง แพทย์โรคหัวใจ และอื่น ๆ
คนเหล่านี้มารวมตัวกันได้ยากมาก อย่างไรก็ตาม พวกเขาต่างกำลังขมวดคิ้วในขณะนี้
จัสตินมองดูภาพเอกซเรย์ที่อยู่ตรงหน้าเขา สีหน้าของเขามืดลงเรื่อย ๆ
“คุณหมอฟรอสต์ วางแผนได้หรือยัง?
“นี่มันผ่านไปหลายชั่วโมงแล้วนะ
“ผมกลัวว่าภรรยาผมจะไม่รอดหากยังยืดเยื้อแบบนี้”
ในขณะนี้สีหน้าของจัสตินดูแย่ที่สุด
ในช่วงไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา อาการของแองเจลิน่า จอห์นดีขึ้นหลายเท่าตัว เธอยังสามารถขยับตัวได้เล็กน้อยด้วย
อย่างไรก็ตาม นี่เป็นผลของการจ่ายราคามหาศาล
สิ่งที่เรียกว่าดีขึ้นนี้เกิดขึ้นเพียงชั่วคราวเหมือนดั่งหิ่งห้อยในฤดูร้อน มันทำให้ผู้คนต่างสิ้นหวัง
“ซีฮีโอวอล์คเกอร์ ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากคิดแผนออกนะครับ แต่เรายังไม่พบต้นเหตุของโรคของภรรยาคุณ”
แพทย์ที่ดูเหมือนจะอายุห้าสิบตอบอย่างเคร่งขรึม
“ถ้าเรายังหาต้นเหตุไม่เจอ เราก็ไม่กล้าที่จะผ่าตัด เพราะต่อให้เราทำอย่างนั้น เราก็ไม่รู้ว่าจะต้องแก้ไขตรงไหนอยู่ดี
“ตอนนี้เราทำได้เพียงคอยจัดการกับอาการเบื้องต้นเท่านั้น แต่ไม่ใช่กับต้นเหตุ หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป ผมเกรงว่าอีกยี่สิบชั่วโมงข้างหน้านายหญิงวอล์คเกอร์คงจะ…
“กลายเป็นผัก!
“จากนั้นสมองเธอก็จะตายและเธอจะต้องพึ่งยาเพื่อความอยู่รอด
“ดังนั้น ซีอีโอวอล์คเกอร์ คุณควรจะคุยกับนายหญิงวอล์คเกอร์ในช่วงเวลาที่เหลือนะครับ
“บางที่การการุณยฆาตก็ดีกว่าการตายทั้งเป็นนะครับ ไม่อย่างนั้นมันจะเป็นการทรมานอย่างไม่มีที่สิ้นสุดสำหรับทั้งสองฝ่ายเปล่า ๆ”
นายแพทย์ฟรอสต์ถอนหายใจหลังจากพูดที่จบ
ในฐานะแพทย์ เขาอยากจะช่วยแองเจลิน่าโดยธรรมชาติอยู่แล้ว
อย่างไรก็ตาม เขาไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหนเลย
หากพวกเขาลงมือผ่าตัดโดยไม่มีแผนการและแองเจลิน่าเกิดเสียชีวิตขึ้นมา นายแพทย์ฟรอสต์ก็กลัวว่าจัสตินจะต้องให้เขารับผิดชอบแน่นอน
ถึงเวลานั้นเขาจะต้องเสียใจกับการตัดสินใจของเขาเป็นแน่
แพทย์ที่มีความสามารถที่กำลังปาดเหงื่อตัวเองพยักหน้าหลังจากที่ได้ยินสิ่งที่นายแพทย์ฟรอสต์พูด
นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาพบกับโรคแบบนี้ พวกเขาจึงไม่รู้วิธีจัดการกับสถานการณ์เช่นนี้จริง ๆ
จัสตินขมวดคิ้วแล้วค่อย ๆ พูดว่า “ทุกคนที่นี่คือมือศักดิ์สิทธิ์ในโลกการแพทย์ของมอร์ดู พวกคุณมีกันให้ปรึกษาตั้งมากมายแต่ก็ยังไม่สามารถหาต้นเหตุของโรคได้อย่างนั้นเหรอ?
“แต่เห็นได้ชัดว่าเมื่อกี่คุณสามารถบรรเทาอาการของภรรยาผมได้
“ถ้ามันเป็นปัญหาเรื่องอุปกรณ์หรือเงิน ไม่ต้องห่วง ผมจะจัดการให้ ผมแค่ต้องการให้พวกคุณคิดแผนออกสักที!
“ไม่อย่างนั้นพวกคุณที่เรียกกันว่ามือศักดิ์สิทธิ์ก็เป็นเพียงเศษขยะที่ไม่สามารถแก้ปัญหาเล็กน้อยแค่นี้ได้ด้วยซ้ำ!”
จัสตินตะโกนออกมาด้วยความโมโหที่หลั่งไหลออกจากร่างกายของเขา
ในขณะเดียวกันอุณหภูมิของห้องผ่าตัดก็ดูเหมือนจะลดลงเล็กน้อย
เหล่าบรรดาแพทย์ต่างเหงื่อตก
ในกรณีที่พวกเขาสามารถรักษาคนใหญ่คนโตได้สำเร็จ พวกเขาจะได้รับประโยชน์มากมายอย่างไม่ต้องสงสัย
อย่างไรก็ตาม หากพวกเขาล้มเหลวหรือไม่สามารถวางแผนได้ พวกเขาก็จะจบลงอย่างเลวร้าย
สีหน้าของนายแพทย์ฟรอสต์แย่ลงเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม เขายังคงให้เหตุผลว่า “ซีอีโอวอล์คเกอร์ ไม่ใช่ว่าพวกเราไม่ต้องการทำให้ดีที่สุด แต่พวกเราไม่สามารถทำอะไรได้จริง ๆ ครับ
“แต่คุณไม่ต้องห่วงนะครับ ผมได้ส่งคนไปเชิญผู้อาวุโสออสการ์ อาร์มสตรอง แพทย์แห่งชาติของประเทศ H ผู้ยิ่งใหญ่มาแล้ว!
“ตราบใดที่เฒ่าแก่ยินยอมที่จะผ่าตัดให้ก็จะไม่มีปัญหาใดในการรักษาอาการป่วยของนายหญิงวอล์คเกอร์ครับ!”
