ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1872
เมื่อมองไปที่โรนัลด์ จอห์น ผู้หวาดกลัวและโกรธแค้นในเวลาเดียวกัน ฮาร์วีย์ ยอร์กก็โยนเอกสารลงบนโต๊ะและพูดอย่างใจเย็นว่า “ถึงเป็นสตาร์แชโบลแล้วมันยังไง ก็แค่สถานประกอบการจากประเทศ J เท่านั้นเอง!
“การจะได้รับหนังสือมอบอำนาจจากพวกเขามันยากนักหรอ? คุณต้องใช้ซีอีโอ หรือ ผู้บริหารสูงสุด เพื่อจัดการกับเรื่องนี้เลยหรือไง?
“พวกระดับสูงคนไหนก็จัดการกับข้อตกลง!
“ไม่อย่างนั้น คุณจะคู่ควรกับเงินเดือนและเงินปันผลมูลค่าหลายแสนดอลลาร์ได้ยังไง?
“บริษัทจ่ายเงินเดือน ให้คนทำตัวขี้เกียจแบบนี้งั้นเหรอ”
ฮาร์วีย์ชี้ไปที่จดหมายลาออกและอุทานอย่างเย็นชาว่า “ถ้าใครคิดว่าผมหยิ่งยโสและไร้เหตุผลเกินไป…
“หรือคิดว่าความสามารถของคุณมีจำกัดและไม่สามารถทำงานให้สำเร็จได้ ก็ไม่ยากเลย ออกไปซะ
“คนที่ออกตอนนี้จะได้รับเงินเดือนและเงินปันผลของปีนี้ด้วย”
หลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ ทั้งห้องเงียบสนิท แม้แต่โรนัลด์ที่เอาแต่เห่ามาตลอดในตอนแรกก็ยังเงียบ เขาไม่กล้าพูดอะไรอีก
ทุกคนรู้ดีว่าหากพวกเขายังคงอวดดีและต่อต้านฮาร์วีย์ต่อไป พวกเขาจะถูกไล่ออกจากบริษัท
ไคท์จ้องมองด้วยสายตาเย็นชา
ในสายตาของเธอ เธอจะต้องยืนเคียงข้างฮาร์วีย์
หากพวกเขาไม่เข้าข้างฮาร์วีย์แล้วล่ะก็ คำพูดของฮาร์วีย์ก็จะกลายเป็นเรื่องตลก
นอกจากนี้ไคท์ยังไว้วางใจฮาร์วีย์อย่างเต็มที่ หลังจากอยู่กับเขามาตลอดหลายวัน เธอเชื่อว่าเขามีเหตุผลที่จะทำแบบนี้
สีหน้าของโรนัลด์เปลี่ยนไปอย่างลนลาน คนอื่น ๆ ได้แต่นั่งนิ่ง ๆ แต่เขารู้สึกว่าเก้าอี้ของเขาเริ่มร้อน
ถ้าเขาบังคับให้ไคท์สละตำแหน่งของเธอไม่ได้ เขาจะสู้หน้าจัสตินและแองเจลิน่าไม่ได้
นั่นเป็นเหตุผลที่แม้ว่าโรนัลด์จะหวาดหวั่นน้อย ๆ แต่หลังจากลังเลอยู่พักหนึ่งเขาก็ยังกล้าเอ่ยปากออกมา
“ฮาร์วีย์ ยอร์ก! นี่แกหมายความว่ายังไงกันแน่!
“นี่แกจะหันหลังให้เรางั้นหรอ?!
“แกควรรู้ว่าผู้บริหารระดับสูงทุกคนในแต่ละวันทำงานหนักแค่ไหน! ถึงเราจะล้มเหลวบ้าง แต่อย่างน้อยเราก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้บริษัทดำเนินต่อไปได้!”
ฮาร์วีย์กระแทกโต๊ะ
“พูดอะไรแบบนี้ออกมาไม่อายสักนิดเลยหรอ?
“อย่าคิดว่าผมไม่รู้นะ
“ในตอนที่คุณเป็นผู้บริหารระดับสูง คุณจะมีส่วนร่วมในงานสำคัญทุกอย่าง!
“ที่สำคัญก็คือคุณไม่ได้มีส่วนร่วมเพราะคิดจะช่วย แถมบางครั้งก็สร้างปัญหาด้วยซ้ำ! มันไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย ทุกครั้งที่คุณแสร้งทำเป็นยื่นมือเข้าไปช่วย คุณก็หักส่วนต่างจากพวกเขา!”
สายตาของผู้บริหารระดับสูงแทบจะทุกสายตาจับจ้องไปที่โรนัลด์ หลังจากได้ยินคำพูดที่เตือนให้ระลึกถึงเรื่องในอดีต
‘โรนัลด์เคยพยายามจะเข้ามามีส่วนร่วมในงานของฉันก่อนหน้านี้เหมือนกัน’
ก่อนหน้านี้ ใคร ๆ ก็คิดว่าเขาเป็นแค่ตัวยุ่ง แต่หลังจากที่ฮาร์วีย์เปิดโปงโรนัลด์ทุกคนก็เข้าใจแล้วว่าเรื่องราวมันเป็นยังไง เขาเข้าไปยุ่งกับธุรกิจของทุกคน
เป็นที่แน่ชัดว่าคำพูดของฮาร์วีย์ทำให้พวกระดับสูงต่อต้านโรนัลด์ในทันที
“อย่าไปฟังเขา เขา…”
โรนัลด์รู้สึกคอแห้งในขณะที่ละล่ำละลักพูด
ฮาร์วีย์พูดต่อด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“เพราะคุณเข้าไปยุ่มย่ามกับธุรกิจของทุกคน เงินเดือนและเงินปันผลของคุณในปีที่แล้วจึงมากกว่าพวกเขาถึงสามเท่า หรืออาจจะมากกว่าพวกคุณบางคนถึงห้าเท่าด้วยซ้ำ!
“คุณคิดจริง ๆ หรือว่าลำพังแค่ความสามารถของตัวเองจะทำเงินได้มากขนาดนี้?
“คุณก็แค่ยื่นจมูกเข้าไปยุ่มย่ามกับธุรกิจของคนอื่น และปล้นเงินที่พวกเขาหามาอย่างยากลำบาก!
“คุณคิดว่าคุณมีความสามารถจริง ๆ เขาใช้วิธีชุกมือเปิบแบบนี้น่ะหรอ? คุณคิดว่าผลงานของคุณที่มีต่อบริษัทนั้นมันวิเศษวิโสมากนักหรือไง?
“ตื่นได้แล้ว!”