ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1918
แกร๊ก!
เสียงปืนนัดสุดท้ายดังขึ้น ทว่ามันยังคงว่างเปล่า ฮาร์วีย์ ยอร์กยังคงไม่ได้รับบาดเจ็บ อย่างไรก็ตามมือขวาของลูคัส ฌองสั่นอย่างรุนแรงและกล้ามเนื้อบนใบหน้าของเขากระตุก
“แก!
“กล้าดียังไงถึงหลอกฉัน!
“ไอ้สารเลว!
“แกกำลังล้อฉันเล่นเหรอ!”
ลูคัสโกรธมากในขณะนี้ เขาเข้าใจทันทีว่าในปืนไม่มีกระสุนอยู่ตั้งแต่แรก
นี่เป็นเกมที่ฮาร์วีย์เป็นคนสร้างตั้งแต่ต้นจนจบ เกมที่ทำให้เขามองเห็นความไร้ความสามารถและความกลัวได้อย่างชัดเจน
ฮาร์วีย์ดูเฉยเมย จากนั้นเขาก็ยื่นมือขวาออกมาจับคอของลูคัสด้วยรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้า
“เจ้าชายฌอง แย่หน่อยนะ
“ไม่ว่าคุณจะเหนี่ยวไกปืนครั้งสุดท้ายใส่ตัวเองหรือคุกเข่าอ้อนวอนขอความเมตตา ผมก็จะไม่ฆ่าคุณ
“แต่คุณทำให้ผมผิดหวังมากเกินไป
“คุณบอกผมไว้อย่างชัดเจนเองว่าคนอย่างคุณไม่สนใจกฎของเกม
“ถ้าผมไม่ฆ่าคุณในวันนี้ สิ่งที่รอผมในวันพรุ่งนี้ก็คือการล้างแค้นที่นองเลือดของคุณ
“เพราะฉะนั้นผมควรจะฆ่าคุณเดี๋ยวนี้ เจ้าชายฌอง
“นับจากวันนี้เป็นต้นไปจะมีเจ้าชายแห่งมอร์ดูเพียงห้าคนในโลก”
แกร๊ก!
ฮาร์วีย์ฟาดมือขวาอย่างแรงหลังจากที่เขาพูดจบ
สีหน้าที่เหลือเชื่อปรากฏขึ้นบนใบหน้าของลูคัส เลือดพุ่งออกจากปากของเขา หลังจากนั้นศีรษะของเขาก็กระแทกกับพวงมาลัย
ปี๊บ…
เสียงดังออกมาราวกับว่างานศพของเขากำลังเกิดขึ้น
ฮาร์วีย์หยิบโทรศัพท์มือถือของลูคัสขึ้นมาจากที่นั่งผู้โดยสารและมองดูมันอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็หันไปอย่างเงียบ ๆ และกดโทรออก “ส่งทีมงานมาที่บ้านตระกูลวอล์คเกอร์เพื่อทำความสะอาดที
“แล้วส่งรถมารับผมด้วย”
***
ฮาร์วีย์กลับไปที่แฟรเกรินท์ ฮิลล์ วิลล่าและทานอาหารกับไคท์ วอล์คเกอร์ตามที่ตกลงกันหลังจากที่แก้ปัญหาของลูคัส
หลังจากที่รับประทานอาหารเสร็จฮาร์วีย์ก็นอนพักผ่อน
แม้ว่าในตอนเช้าทุกอย่างจะราบรื่นแต่เขาก็ยังใช้พลังงานไปมากอยู่ดี
เขาจำเป็นต้องพักผ่อนให้เพียงพอเพื่อแก้ปัญหาความไม่ลงรอยกันภายในสาขาของหลงเหมินในคืนนี้
ฮาร์วีย์มีเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่ได้จัดการเรื่องของหลงเหมินในสองสามวันที่ผ่านมา
เมื่อลูคัสและชาวเกาะสร้างปัญหาจากเบื้องหลัง ความกล้าหาญของจัสติน วอล์คเกอร์จึงไม่ควรถูกมองข้าม มันเป็นเรื่องท้าทายสำหรับเขาที่จะแก้ปัญหาเพียงด้วยความช่วยเหลือจากราเชล ฮาร์ดี้และไอเดน บาวเออร์
อย่างไรก็ตาม ในเมื่อลูคัสตายไปแล้ว ชาวเกาะที่ไม่สามารถออกมาได้อย่างถูกต้องอาจเป็นกลุ่มเดียวที่เหลืออยู่ที่คอยสนับสนุนจัสติน ดังนั้นฮาร์วีย์จึงมั่นใจมากว่าเขาจะสามารถจัดการกับพวกมันได้ในคืนนี้
การมีความมั่นใจเป็นเรื่องหนึ่ง และการไม่ยับยั้งตนเองก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
ดังสุภาษิตที่ว่า “แม้ราชสีห์ก็ยังขย้ำกระต่าย”
ดังนั้นฮาร์วีย์จึงต้องพักผ่อนให้เพียงพอและพักฟื้นตนเองเพื่อรับมือกับการเปลี่ยนแปลงที่อาจเกิดขึ้นในคืนนี้
***
ณ เวลาสามทุ่มที่บูโดกันแห่งหลงเหมิน
ฮาร์วีย์มาถึงด้านนอกของบูโดกันแห่งหลงเหมินตรงเวลา
บูโดกันเต็มไปด้วยผู้รักษาความปลอดภัยอย่างแน่นหนา ทั้งสองฝ่ายได้ส่งลูกน้องที่ไว้ใจได้หลายสิบคนไปรักษาความสงบเรียบร้อยและเพื่อปกป้องสถานที่อย่างใกล้ชิดจนแม้กระทั่งยุงก็ไม่สามารถเข้าไปได้
ฮาร์วีย์มีหนังสือรับรองที่ราเชลเตรียมไว้ให้เขาเมื่อนานมาแล้ว อย่างไรก็ตาม เขายังต้องผ่านการตรวจสอบอย่างรอบคอบถึงสามรอบก่อนที่เขาจะได้เข้าไปในสถานที่ได้
ผู้ที่เข้ามาที่นี่ไม่สามารถนำอาวุธปืนหรืออาวุธอื่น ๆ ติดตัวไปได้
สิ่งนี้สามารถป้องกันทั้งสองฝ่ายจากการต่อสู้กันและกันและสามารถป้องกันไม่ให้เกิดอุบัติเหตุเมื่อผู้ชนะถูกกำหนดในคืนนี้
ท้ายที่สุดเวทีในคืนนี้เป็นเหตุการณ์สำคัญในการตัดสินความเป็นเจ้าของของตำแหน่งหัวหน้าสาขาของหลงเหมิน
มีเสียงมากมายจากรอบด้านหลังจากที่ฮาร์วีย์ไปถึงที่สนามประลอง
เสียงโห่ร้อง เสียงกรีดร้อง และเสียงผิวปากดังขึ้นพร้อมกัน ทำให้ทุกคนรู้สึกสยดสยอง
หลังจากที่เดินไปไม่กี่นาที ฮาร์วีย์ก็เข้าไปในโดโจที่อยู่ด้านล่าง มีสาวกของหลงเหมินสิบแปดคนที่ทางเข้า และพวกเขาทั้งหมดดูเคร่งขรึมในขณะนี้
ฮาร์วีย์มีสิทธิ์ที่จะเข้าประตูสุดท้ายหลังจากที่ตรวจสอบตัวตนของเขาแล้วเท่านั้น
