ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1963
โรบินยอมแพ้ทันทีและเริ่มเอาหัวโขกพื้น
หลงเหมินและหน่วยมังกรลับเป็นรากฐานที่สำคัญของประเทศ H แม้ว่าทั้งคู่จะอยู่ในระบบที่แตกต่างกันและรับผิดชอบในเรื่องที่แตกต่างกัน แต่สถานะของพวกเขาเท่าเทียมกัน
โรบินเป็นเพียงกัปตันทีมแรกของหน่วยมังกรลับ แม้ว่าเขาจะยังถือว่ามีสถานะค่อนข้างสูง แต่เขาก็ด้อยกว่าฮาร์วีย์ซึ่งเป็นหัวหน้าสาขาคนใหม่ของหลงเหมินสาขามอร์ดู
พูดง่าย ๆ ก็คือ ถ้าฮาร์วีย์ต้องการจบชีวิตของโรบิน ไม่เพียงแต่หน่วยมังกรลับก็จะไม่หยุดเขาเท่านั้น พวกเขาอาจทำแทนเขาด้วยซ้ำ
“จับพวกมันทั้งหมดและหักมือข้างหนึ่งของพวกมัน
“ส่วนคนนี้ ทำให้เขาพิการซะ”
ฮาร์วีย์ไร้ความรู้สึก การโบกมือของเขาเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอที่จะผนึกชะตากรรมของโรบินและคนของโรบินได้
สาวกหลงเหมินหลายคนเดินเข้ามาจับโรบินและคนของเขาใส่กุญแจมือ
ไม่มีใครกล้าต่อต้านพวกเขา หลังจากนั้นไม่นานยินเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดจากลานบ้านก็ถูกได้ยิน
ฮาร์วีย์กอดอกและถอนหายใจ เขาหันไปหาโยนา
“ผมขอโทษด้วยนะ คุณลินช์ ผมใช้วิลล่าที่อาจารย์ลินช์ให้เหมือนโรงฆ่าสัตว์ตลอดเลย นี่เป็นการสิ้นเปลืองทรัพยากรอย่างน่าสยดสยอง ไม่แปลกหรอกถ้าคุณจะผิดหวัง”
โยนายิ้มให้ฮาร์วีย์และตอบว่า “คุณถ่อมตัวเกินไปอีกแล้วคุณยอร์ก คุณได้รวมตัวหลงเหมินสาขามอร์ดู และกลายเป็นผู้นำภายในเวลาไม่กี่วันหลังจากที่มาที่มอร์ดู และสามารถยุติความโกลาหลของมอร์ดูได้ด้วย แม้แต่พ่อทูนหัวของฉันก็ยังบอกว่านี่เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ทีเดียว
“เขาเป็นหนี้คุณเพราะสิ่งนี้”
โยนาไม่ได้พูดแบบนี้เพื่ออวดดี
มอร์ดูเป็นประตูสู่ประเทศ H จากตะวันออกเฉียงใต้ มหาอำนาจต่างชาติวางแผนที่จะรุกรานประเทศ H ผ่านที่นี่อย่างลับ ๆ และทั้งเปิดเผยเป็นเวลายาวนานที่สุดที่
การมีอยู่ของหลงเหมินเป็นหนึ่งในหลักสำคัญที่จะป้องกันไม่ให้สิ่งนั้นเกิดขึ้น
หลงเหมินที่ถูกแบ่งออกจะไม่มีประโยชน์มากนักและอาจถูกชักใยโดยบุคคลภายนอกได้
นั่นคือเหตุผลที่ฮาร์วีย์จึงตัดสินใจที่จะสถาปนาหลงเหมินสาขามอร์ดูใหม่ทั้งหมด มันจะเป็นผลงานที่ดีของฮาร์วีย์และเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ในสายตาของสาธารณชน
ฮาร์วีย์ไม่ได้คิดเรื่องนี้ต่อนานเกินไป “ผมขอโทษที่ขอให้คุณมาที่นี่เพราะเรื่องเล็กน้อยแค่นี้คุณลินช์” ฮาร์วีย์พูดพร้อมยิ้มให้เธออย่างอบอุ่น
“ผมเกรงว่ามันอาจเกิดความขัดแย้งครั้งใหญ่ที่จะส่งผลกระทบต่อความสงบของประชาชน”
“ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ฉันยินดีที่ได้ช่วยคุณค่ะ คุณยอร์ก” โยนาพูด น้ำเสียงของเธอสงบและอ่อนหวาน
แววตาของไคท์และอีวอนน์เปลี่ยนไปหลังจากที่ได้ยินคำพูดเหล่านั้น พวกเธอต่างมองโยนา แววตาของพวกเธอเต็มไปด้วยความระมัดระวังและความกลัว
ฮาร์วีย์รู้สึกมึนงงในทันที เขาหัวเราะแห้ง ๆ แล้วพูดว่า “คุณลินช์ ผมขอให้คุณมาที่นี่เพราะมีอีกเรื่องที่ผมต้องการความช่วยเหลือ
“ผมสงสัยว่าชินดัน เวย์ยังคงดำเนินต่อในการรุกรานประทเศ H และว่าพวกเขาจะเริ่มที่มอร์ดู
“พวกเขาอาจพึ่งพาคนใหญ่คนโตเพื่อหาโอกาสให้สิ่งนั้นเกิดขึ้น
“ได้โปรดแจ้งนายท่านลินช์เรื่องนี้ด้วย และบอกให้เขาระมัดระวังตัวให้มากขึ้นนะครับ
“พวกชาวเกาะเหล่านี้จะไม่ดำเนินการใด ๆ หากพวกเขาไม่ได้รับประโยชน์จากมัน แน่นอนว่าผมจะเป็นหนึ่งในเป้าหมายของพวกเขา และอาจารย์ลินช์ก็อาจไม่สามารถหลีกเลี่ยงสถานการณ์นี้ได้เช่นกัน”
สีหน้าของโยนาเคร่งขรึม จากนั้นเธอก็กระซิบให้ฮาร์วีย์ได้ยินคนเดียวว่า
“ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะคุณยอร์ก พ่อทูนหัวของฉันรู้เรื่องนี้แล้ว
“เหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับเขาก่อนหน้านี้ก็เกี่ยวข้องกับพวกประเทศหมู่เกาะเช่นกัน
“มีคนจำนวนมากจับตาตำแหน่งของเขาในฐานะผู้บัญชาการคนแรกของมอร์ดู
“มีบางอย่างที่เขาทำเองไม่ได้เพราะเขาจะสร้างปัญหาโดยไม่จำเป็น
“เพราะฉะนั้นเขาจึงต้องฝากเรื่องชินดัน เวย์ให้คุณจัดการด้วย คุณยอร์ก
“แน่นอนว่าพ่อทูนหัวของฉันจะยังคงเป็นไพ่ตายที่ดีที่สุดของคุณในมอร์ดู”
โยนาแอบหย่อนโน้ตเล็ก ๆ ใส่มือของฮาร์วีย์
เธอหันกลับและจากไปพลางทิ้งกลิ่นหอมเอาไว้
ความสนใจของฮาร์วีย์เพิ่มขึ้นเมื่อเขาเห็นเนื้อหาในโน้ต
