ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 1990
“ตอนนี้เรายังไม่รู้ แต่คำสั่งนั่นมาจากมอร์ดู เราสงสัยว่าเป็นฝีมือของซากุระ มิยาโมโตะ
“หรืออาจจะ…”
“เฮกเตอร์ ทอมป์สัน…”
ฮาร์วีย์ ยอร์กหรี่ตาเล็กน้อยหลังจากได้ยินชื่อนั้น
แม้ว่าฮาร์วีย์จะไม่ได้ท้าทายเฮกเตอร์โดยตรง แค่นี้ก็เพียงพอที่จะทำให้รู้แล้วว่าคู่ต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งแค่ไหน
ดีที่คุโรดะ ทาโร่ถูกกำจัดไปแล้วทำให้เรื่องนี้ยังมีช่องอยู่ ฮาร์วีย์จึงไม่รีบที่จะตอบโต้กลับไป
ฮาร์วีย์ดูค่อนข้างสนใจ เขาอยากจะเห็นว่าคำสั่งล่าค่าหัวนี้จะทำให้เขาประหลาดใจได้สักกี่น้ำ
ขณะที่ฮาร์วีย์กำลังพยายามแก้ปัญหา ผู้คนก็ซุบซิบกันไม่หยุดหย่อน
“วิลล่าหมายเลข 1 ยิ่งใหญ่มาก! คนที่อาศัยอยู่ที่นี่คงมีเงินใช้ไปอีกสิบชาติ!”
“ไม่แปลกใจเลยที่นี่จะเป็นวิลล่าหมายเลข 1 สถานที่แห่งนี้ถูกสร้างขึ้นบนจุดยุทธศาสตร์ มันระเบียงที่น่าจะมองเห็นทิวทัศน์ยามค่ำคืนของชายหาดมอร์ดูได้เลย”
“ฉันไม่คิดว่าคน ๆ นึงจะได้เป็นเจ้าของที่นี่ หากไม่ได้เกิดมาพร้อมกับมัน”
ฝูงชนต่างเปล่งเสียงแห่งความปวดร้าวออกมาขณะที่พวกเขามองไปที่วิลล่าที่มีระดับเช่นนี้
แม้แต่แกรี่ ดันเคนผู้หยิ่งยโสที่สุดยังต้องยอมรับว่าสถานที่นี้เหมาะสมกับสถานะของเขาเพราะมันดูดีทีเดียว
ดวงตาของเฮเซล มาโลนกระตุกอย่างรุนแรง หลังจากเข้าพักในบ้านพักหมายเลข 11 เธอก็คิดว่าเธอและครอบครัวของเธอถือได้ว่าเป็นชนชั้นสูงของมอร์ดูแล้ว
แต่เมื่อเทียบกับวิลล่าหมายเลข 1 บ้านของพวกเขากับเทียบอะไรไม่ได้เลย
คนที่เพิ่งลืมตาอ้าปากได้จะเอามาเทียบกับตระกูลที่ร่ำรวยอย่างแท้จริงซึ่งมีภูมิหลังและประวัติไม่ธรรมดาอย่างนี้ได้อย่างไร
เฮเซลหัวเราะอย่างเหยียดหยามเมื่อเห็นฮาร์วีย์แสร้งทำเป็นคุยโทรศัพท์
‘ยังไม่เลิกเสแสร้งอีกหรอ? มีอะไรสำคัญกัน?’
“เอาล่ะ ดูแค่นี้ก็พอแล้ว ในนั้นมีไฟเปิดอยู่ เจ้าของวิลล่าน่าจะกำลังพักผ่อนอยู่ข้างใน เราอย่ารบกวนพวกเขาเลย”
เคลลี่ มาโลนเดินขึ้นมาและชำเลืองมองฮาร์วีย์ซึ่งแสร้งทำเป็นคุยโทรศัพท์ขณะที่เขาพูดกับฝูงชนด้วยน้ำเสียงวิงวอน
“แล้วกลับกันเถอะ เดี๋ยวฉันจะออกค่าขนมรอบดึกให้เอง”
อย่างไรซะเขายังถือว่าเป็นลุงของฮาร์วีย์ เขาไม่อยากให้ฮาร์วีย์ต้องอับอายขายหน้าไปมากกว่านี้
เคลลี่ยังคงมีความหวังในตัวฮาร์วีย์ เขาเจอตัดสินใจพาทุกคนกลับไปกับเขา เคลลี่หวังว่าฮาร์วีย์จะทำให้เขาประหลาดใจได้
แต่หลังจากเห็นว่าฮาร์วีย์รับโทรศัพท์ในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดเช่นนี้ เขาก็รู้สึกผิดหวัง
‘เขาก็แค่หาข้ออ้างเพื่อที่จะได้หนีปัญหา!’
หลังจากเรื่องทั้งหมดนี้ ก็พูดได้อย่างเต็มปากเลยว่านี่เป็นเรื่องน่าอายที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้แล้ว
หัวใจของเคลลี่สั่นสะท้านอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ขณะที่เขาใช้กำลังเฮือกสุดท้ายเพื่อปกป้องศักดิ์ศรีของฮาร์วีย์ เขาก็แทบจะหายใจไม่ออก
เคลลี่ปฏิบัติต่อฮาร์วีย์เป็นอย่างดี หากเป็นคนอื่นแค่ไม่เหยียบย่ำฮาร์วีย์ก็ดีพอแล้ว
“ดึกดื่นแล้วยังจะต้องกินอะไรกันอีก?
“เราเพิ่งกินกันไปเองแท้ ๆ!
“ยังไม่อิ่มหรือไง?”
จูน ลีไม่ไว้หน้าเคลลี่เลยสักนิด
“เราเดินมาพร้อมกับฮาร์วีย์เพื่อดูคฤหาสน์ของเขาที่อยู่ระหว่างการปรับปรุง!
“ถ้าเรากลับไปทั้งที่ยังไม่ได้เข้าไปข้างในคงจะเสียมารยาทน่าดู!
“ในเมื่อมาถึงแล้ว ทำไมเราไม่ลองดูว่าข้างในเป็นยังไงบ้าง?
“อีกอย่างเขาก็ยังเด็กอยู่เลย เขารู้อะไรเกี่ยวกับรายละเอียดสำหรับการปรับปรุงวิลล่า?
“เราถือได้ว่าเป็นญาติผู้ใหญ่ของเขา ก็เป็นเรื่องปกติที่จะชี้แนะเขาสิ!
“ถ้าคุณอยากกลับมาก คุณก็กลับไปก่อนได้เลย หลังจากที่ฮาร์วีย์คุยโทรศัพท์เสร็จแล้วเราจะเข้าไปข้างในกัน!”
เห็นได้ชัดว่าจูนจะไม่ยอมเสียแรงไปโดยเปล่าประโยชน์ เพื่อให้แน่ใจว่าฮาร์วีย์จะได้อับอายขายขี้หน้าอย่างที่สุด เธออยากให้เขารับผลที่ตามมาจากการโอ้อวดตัวเอง!
ในเวลาเดียวกัน เธอก็อยากทำลายความหวังสุดท้ายในใจของเคลลี่ เธออยากให้เขารู้ว่าคนบ้านนอกอย่างฮาร์วีย์ไม่มีทางคู่ควรกับเทพธิดาอย่างเฮเซล!
