ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2048
ไอเดน บาวเออร์ตัวแข็งเล็กน้อยหลังจากเห็นภาพดังกล่าว
“ผมรู้ว่าพี่ไทสัน วูดส์มีฝีมือ หัวหน้าสาขา
“แต่พวกมันมีกันเป็นร้อย!
“สองหัวดีกว่าหัวเดียว! เขาสู้กับคนมากมายแบบนั้นไม่ไหวหรอก!
“ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ไม่มีทางที่เขาจะต้านทานคนพวกนั้นได้!”
ไอเดนรู้ว่าไทสันแข็งแกร่งแค่ไหน หากเขาต่อสู้แบบตัวต่อตัวกับไทจิ มารุยามะที่อวดดีมาก เขาคงไม่สามารถป้องกันตัวเองได้จากการระเบิดพลังของไทสันได้เลยสักครั้งด้วยซ้ำ
แม้แต่คนเป็นโหลก็ยังไม่เพียงพอที่จะต่อสู้กับไทสัน
แต่กับคนจำนวนหลายร้อยคนสามารถทำให้เขาจมน้ำตายได้ด้วยการถ่มน้ำลายใส่เขา
การต่อสู้กับผู้คนจำนวนมากเช่นนี้คงไม่ต่างอะไรกับการวิ่งเข้ากองไฟ
แม้แต่กษัตริย์ลีโอไนดัสเองก็เกือบจะสิ้นพระชนม์ในศึกที่เทอร์มอพิลีหลายครั้ง ชาวประเทศหมู่เกาะเหล่านั้นจะรุมทำร้ายไทสันอย่างไม่สนถูกผิด
“ใจเย็น ๆ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรจริง ๆ” ฮาร์วีย์พูดอย่างใจเย็น
“ไทสันอยู่กับฉันมานานแล้ว เขากำลังจะบรรลุความก้าวหน้าจากการต่อสู้ที่ดุเดือดในสังเวียนก่อนหน้านี้
“ถ้าเขารอดพ้นจากสถานการณ์นี้ได้โดยปราศจากอันตราย การพัฒนาของเขาก็จะสมบูรณ์
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เขาจะเป็นที่รู้จักในฐานะยอดฝีมือที่ทัดเทียมกับเหล่าราชาแห่งอาวุธ
“หากเป็นเช่นนั้น เขาจะได้ติดต่อกับพรรคพวกของเขาในไม่ช้า”
คำพูดของฮาร์วีย์มีน้ำหนักมาก ไทสันตกใจถึงขีดสุด
คนอื่นไม่รู้ว่าจริง ๆ แล้วฮาร์วีย์เป็นใคร แต่ไทสันรู้
หากหัวหน้าผู้สอนออกปากมาว่าไทสันสามารถก้าวไปอีกขั้นได้ นั่นย่อมเป็นความจริงอย่างแน่นอน
หากไทสันชนะการต่อสู้ เขาจะได้รับการยกย่องว่าเป็นราชาแห่งอาวุธ!
ความปรารถนาที่รอคอยมานานของเขาจะลุล่วงไปได้ในวันนี้!
หากแพ้ก็แค่ตาย ไม่มีอะไรต้องกลัว
ไอเดนตกตะลึงเมื่อเห็นไทสันเดินออกไปอย่างเมินเฉย
“ยอดฝีมือหลายร้อยคนจากประเทศหมู่เกาะอยู่ที่นั่นนะ หัวหน้าสาขา!
“คนพวกนี้ไม่ใช่คนธรรมดา! พวกเขาต้องฝึกฝนในโดโจมาหลายปีแล้ว!
“บางคนถึงกับฝึกฝนเคนโด้ของประเทศหมู่เกาะเป็นเวลาอย่างน้อยสิบปี!
“ไม่ว่าพี่ไทสันจะเก่งกาจในการต่อสู้แค่ไหน แต่เขาจะจัดการกับทุกคนได้ด้วยตัวคนเดียวงั้นเหรอ?”
ฮาร์วีย์ยิ้มและตบไหล่ของไอเดน
“นายพลาดช่วงวัยที่ดีที่สุดในการฝึกศิลปะการต่อสู้ไปแล้ว แต่ถ้านายอยากจะบรรลุอะไรบางอย่าง นายก็สามารถไปดูให้เห็นกับตาได้เลย
“ก่อนที่จะฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ เราต้องได้รับการฝึกฝนทางใจก่อน ถ้านายเข้าใจในสิ่งที่ตาเห็น อีกไม่นานนายน่าจะเทียบกับราเชลได้”
ร่างกายของไอเดนสั่นสะท้าน จากนั้นเขาก็วิ่งออกไปข้างนอกเพื่อไปดูเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นในสวนหลังบ้าน
ไทสันเคลื่อนตัวไปรอบ ๆ ฝูงชนอย่างรวดเร็ว เขาฟาดฟันศัตรูทีละคน
เมื่อเห็นดาบของไทสันเคลื่อนตัวไปรอบ ๆ เหมือนสายน้ำที่ส่องแสงระยิบระยับภายใต้แสงจันทร์ ไอเดนก็เกือบตาบอดเพราะแสงเหล่านั้น
‘นี่ยังเทียบกับราชาแห่งอาวุธไม่ได้อีกเหรอ?
‘แล้วเทพแห่งสงครามในตำนานจะน่ากลัวแค่ไหนกัน?’
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในนาทีที่สิบ ร่างของไทจิก็ล้มลงกับพื้น เขาแน่นิ่งไปขณะที่แสดงสีหน้าไม่เชื่อ
เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง เขาพยายามที่จะเงยหน้าขึ้น แต่สุดท้ายเขาก็ไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้แม้แต่คำเดียว
ทั้งสวนหลังบ้านกลับมาสงบนิ่งราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกครั้ง
หลังจากนั้นไม่นาน ไทสันก็เดินกลับเข้ามาจากสวนหลังบ้านโดยไร้รอยขีดข่วน จากนั้นเขาก็โค้งคำนับต่อหน้าฮาร์วีย์ด้วยความเคารพ
“ผมผ่านมันไปได้แล้ว ซีอีโอยอร์ก” ไทสันพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
ฮาร์วีย์ยิ้ม
“คุณมีพลังที่จะทำแบบนี้มาตั้งแต่แรกแล้ว ก่อนหน้านี้คุณรู้สึกหนักใจเพราะเสียดายที่จากไปก่อน จึงไม่สามารถเข้าร่วมในการต่อสู้นั้นได้
“การต่อสู้ในวันนี้น่าจะเพียงพอที่จะชดเชยเรื่องนั้นได้แล้ว”
ไทสันแสดงสีหน้าจริงจัง เขาชื่นชมฮาร์วีย์
หัวหน้าผู้ฝึกสอนรู้ทุกอย่างมาโดยตลอด
