ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2075
เมื่อเห็นท่าทางของแกรี่แล้ว เฮเซลและเหล่าอินฟลูเอนเซอร์ก็ยิ่งตื่นเต้นมากขึ้น ใบหน้าของพวกเธอขึ้นสีแดงก่ำ
พวกเธอหันกลับมามองฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าเหยียดหยามส่งท้ายเป็นการเตือน
“ฉันต้องขอเตือนนายไว้เลยนะ ฮาร์วีย์ ยอร์ก อย่ามายุ่งกับพวกเรา!”
“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันจะไม่ให้นายไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดด้วยหรอก!”
ฮาร์วีย์ยิ้มโดยไม่พูดอะไร เขานึกอยากจะตบหน้าแกรี่สักฉาด แต่หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็คิดได้ว่าเทอร์รี่ สมิธต้องอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ หลังจากข่าวเรื่องการช่วยเหลือมิเชลแพร่ออกไป เขาคงจะง่วนอยู่กับการหารือเรื่องแผนการระหว่างเขากับอีวอนน์ เขาไม่อาจเสียเวลาไปกับคนโง่อย่างแกรี่ได้
…
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ในรถโตโยต้า อัลฟาร์ด
อีวอนน์ส่งมิเชลซึ่งเป็นแม่ของเธอยังโรงแรมห้าดาวชั้นสูง ฮันเดลและคนอื่น ๆ อยู่ข้าง ๆ มิเชลล์เพื่อความปลอดภัยของเธอ
ในขณะเดียวกันฮาร์วีย์และอีวอนน์นั่งรออยู่ในรถ
อีวอนน์ไขว้ขาเรียวสวยของเธอแล้วเหยียดร่างกาย
“คุณทำให้ฉันกลัวเกือบตาย ซีอีโอยอร์ก!
“ทีหลังถ้าจะทำอะไรบ้าบิ่นแบบนี้ช่วยเตือนกันก่อนนะคะ อย่างน้อยให้ฉันได้มีเวลาเตรียมตัวบ้าง!”
“ตอนแรกผมก็คิดว่าจะกำจัดไมค์ แต่ผมไม่คิดว่าที่นั่นจะมีตำรวจอยู่ด้วย นั่นเป็นเหตุผลที่ผมต้องเล่นไปตามน้ำ ผมเลยไม่มีเวลาบอกคุณ” ฮาร์วีย์อธิบายอย่างใจเย็น
“ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ฉันเชื่ออย่างสุดหัวใจว่าคุณจะมาช่วยฉันและแจ้งตำรวจได้ทันเวลา คุณไม่ทำให้ฉันผิดหวังเลย”
อีวอนน์ยิ้ม แต่ในวินาทีถัดมา รอยยิ้มของเธอก็ถูกแทนที่ด้วยการขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอเปลี่ยนไปหัวข้ออื่น
“สิ่งที่เราทำในวันนี้อาจถือเป็นการแสดงความไม่เคารพต่อลุงของฉัน
“เขาจะไม่หยุดจนกว่าจะได้ทุกสิ่งที่ต้องการ
“งานเลี้ยงวันเกิดที่ถูกจัดขึ้นอย่างกะทันหันของคุณปู่อาจจะเป็นแผนการของเขาก็ได้”
ฮาร์วีย์จมลงไปในห้วงความคิด
“เขาต้องเตรียมงานเลี้ยงมาระยะหนึ่งแล้ว นี่ไม่ใช่เรื่องที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันหรอก
“ผมเดาว่าเขาต้องการใช้งานเลี้ยงเพื่อประกาศเรื่องการแต่งงานระหว่างตระกูลสมิธกับตระกูลทอมป์สัน
“แต่ตอนนี้แม่ของคุณรอดแล้วและคุณก็ออกมาจากตระกูลสมิธแล้ว เขาไม่เหลือหนทางที่จะควบคุมคุณได้แล้ว เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากประกาศงานเลี้ยงวันเกิดล่วงหน้าออกมา
“ถ้าลุงของคุณวางแผนที่จะขึ้นสู่อำนาจจริง ๆ ผมก็เกรงว่าปู่ของคุณอาจจะเจอกับปัญหาร้ายแรง…”
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ ดวงตาของอีวอนน์ก็สว่างขึ้นทันที
ปู่ของเธอเป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในกังนัม แต่เธอก็ตกอยู่ในความหวาดหวั่นไม่ได้หยุดเพราะองค์กรนักฆ่าของทริช่า
เช่นนี้แล้วมันจึงค่อนข้างแปลก ที่จู่ ๆ เขาจะจัดงานเลี้ยงและออกปากเชิญผู้คนมากมายให้ไปร่วมงาน
อีวอนน์ครุ่นคิดอยู่นานก่อนที่ในที่สุดจะกระซิบว่า “ตอนนี้คุณปู่ของฉันกำลังตกอยู่ในอันตรายงั้นเหรอ? ถ้าเป็นอย่างนั้น…”
ฮาร์วีย์หรี่ตาเล็กน้อยและตอบอย่างเงียบ ๆ “ไม่หรอก ปู่ของคุณต้องปลอดภัย อย่างน้อยก็จนกว่าจะถึงวันงานเลี้ยง มิฉะนั้นงานเลี้ยงวันเกิดที่ประกาศออกมาจะกลายเป็นเรื่องน่าขัน
“ผมมั่นใจว่าจะมีบางสิ่งที่สำคัญเกิดขึ้นก่อนงานเลี้ยง”
อีวอนน์ขมวดคิ้ว
“ฉันจะตกเป็นเป้าหมายหรือเปล่า?”
“พวกเขาคงไม่กล้าหรอก” ฮาร์วีย์กล่าว
“เพราะแบบนั้น…เขาถึงจะมุ่งมาที่ผม”
แม้ว่าคำพูดของเขาจะมีนัยยะที่ดูน่ากลัว แต่ฮาร์วีย์ก็ยังนิ่งเฉย ราวกับว่าเขากำลังพูดถึงเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ
…
ในวิลล่าริมทะเลหลังหนึ่งในมอร์ดู ชายรูปงามคนหนึ่งยืนอยู่ที่ขอบสนามยิงปืน มือของเขากำปืนลูกโม่เอาไว้
ปัง ปัง ปัง ปัง!
หลังจากสิ้นเสียงปืน หุ่นจำลองรูปร่างมนุษย์ก็ระเบิดขึ้นไม่ไกลจากเขา เมื่อมองเข้าไปใกล้ ๆ จะเห็นว่ากระสุนทุกนัดยิงถูกที่หน้าผากของหุ่นจำลองทั้งหมด การยิงของชายคนนั้นแม่นยำมาก
ผู้คนจากวงสังคมชั้นสูงของมอร์ดูจะจำได้ทันทีว่าเขาคือเทอร์รี่ สมิธซึ่งเป็นหนึ่งใน เจ้าชายทั้งหกแห่งมอร์ดู
