ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2100
ฮาร์วีย์ ยอร์กซึ่งกำลังดูโทรศัพท์เงยหน้าขึ้นโดยไม่รู้ตัว เขาพูดไม่ออกเล็กน้อยเมื่อเห็นเฮเซล มาโลน ยืนอยู่ตรงหน้าเขา
ผู้หญิงคนนี้ค่อนข้างน่ารำคาญไม่น้อย
ถ้าไม่ใช่เพราะเคลลี่ มาโลน ตอนนี้เขาคงตบเธอไปแล้ว
แต่ถึงกระนั้นเมื่อฮาร์วีย์คิดถึงความเมตตาที่เคลลี่มีให้เขา ก็ทำได้เพียงถอนหายใจและพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “มีปัญหาอะไร เฮเซล?
“ฉันไปกวนอะไรคุณงั้นเหรอ?”
เฮเซลตัวสั่นด้วยความโกรธและชี้ไปที่ฮาร์วีย์ในขณะนี้ “ยอร์ก ฉันจะไม่ถือเรื่องที่คุณไม่ยอมรับว่าตัวเองใช้ชื่อของแกรี่ ดันเคนเข้ามาที่นี่หรอกนะ!
“แต่ทำไมถึงไร้ยางอายได้ขนาดนี้
“นายคิดว่านายเป็นคนสำคัญจากวงสังคมชั้นสูงงั้นหรือ?
“กล้าดียังไงเข้ามาที่นี่? ชาติที่แล้วตายเพราะอดอยากงั้นเหรอ?
“ฉันจะบอกนายให้นะ ฉันทนไม่ไหวแล้ว!
“ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้เลย! หยุดทำให้นายน้อยดันเคนต้องอับอายสักที!”
เฮเซลรู้สึกหงุดหงิดมากในขณะนี้
อินฟลูเอนเซอร์หลายคนยังต่อว่าฮาร์วีย์ว่า “ออกไป!”
ฮาร์วีย์หยิบแก้วน้ำ ก่อนเช็ดนิ้วด้วยกระดาษทิชชู่ และตอบอย่างเฉยเมยว่า “ไล่ฉันออกไปข้างนอกล่ะ? ฉันเกรงว่าคุณไม่มีสิทธิ์ทำแบบนั้น”
เฮเซลและคนอื่น ๆ ตกตะลึงเล็กน้อยเมื่อได้ยินสิ่งนี้ คำพูดของฮาร์วีย์ก็เป็นความจริงเช่นกัน
ฮาร์วีย์ไม่เกี่ยวข้องกับพวกเขา และไม่ได้ทำงานให้พวกเขา แถมฮาร์วีย์ก็ไม่ได้เป็นหนี้พวกเขาด้วย ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีสิทธิ์ไล่ให้เขาออกไป!
เฮเซลยืดอกขึ้น และพูดอย่างเย็นชา “ฮาร์วีย์ ถ้านายไม่ออกไป เชื่อไหมว่าฉันจะโทรหาสตีเว่น วอล์คเกอร์และขอให้เขาไล่นายออกไป”
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ และพูดอย่างเฉยเมยว่า “ฉันไม่คิดว่าเขาจะมีความสามารถขนาดนั้น”
“นาย…”
เฮเซลตัวสั่นด้วยความโกรธ เธอไม่เคยคิดว่าเธอจะเคยช่วยเขาหางานทำอีกต่างหาก ฮาร์วีย์ไม่รู้จักที่ยืนของตัวเองอย่างแน่นอน
ฮาร์วีย์ไม่ได้อยู่เฉย แต่เขายังทำตัวหยิ่งยโสอีกด้วย
สีหน้าของเขาทำให้พวกเธอรู้สึกขยะแขยงอย่างมาก
ในตอนนั้นเอง ที่ในที่สุดแกรี่ก็เอามือไขว้หลังเอาไว้ จากนั้นก็มองไปที่ฮาร์วีย์อย่างถ่อมตนและพูดอย่างเย็นชาว่า “นายยอร์ก
“คุณมาโลนไม่มีสิทธิ์ไล่นาย
“แล้วกับฉันล่ะ?”
เฮเซลและคนอื่น ๆ รู้สึกปลาบปลื้มหลังจากเห็นแกรี่ก้าวออกมา “ใช่ นายน้อยดันเคนจะทำให้นายออกไปได้แน่”!
“เพราะนายใช้ชื่อของเขาเข้ามาที่นี่!
“นายคิดเหรอว่าเราจะเชื่อจริง ๆ เหรอว่าตระกูลสมิธเชิญคนไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างนายมา!
“ออกไปเดี๋ยวนี้ไม่งั้นเราจะไปฟ้องรปภ.!
“ถ้านายยังไม่ยอมออกไป แล้วเกิดขาหักจนต้องคลานเหมือนหมาขึ้นมา ก็อย่ามาหาว่าเราไม่เตือน!”
ความวุ่นวายในสถานที่ดึงดูดความสนใจของแขกจำนวนมาก
แขกหลายคนมองมาโดยไม่รู้ตัว เพราะอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างถือดีและพูดด้วยน้ำเสียงอันแผ่วเบา “ใช้ชื่อของนายเพื่อเข้ามาในงาน?
“นายคิดว่าตัวเองเป็นใคร แกรี่ ดันเคน?”
แกรี่ตะลึงเล็กน้อยราวกับว่านี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาถูกเยาะเย้ยเช่นนี้ เขาโกรธและยิ้มออกมา “ฉันเป็นใครงั้นเหรอ?
“นายนี่มันบ้านนอกจริง ๆ กล้าถามว่าฉันเป็นใครงั้นเหรอ?
“ฮาร์วีย์ นายบ้าไปแล้วหรือไง? หรือมีปัญหาทางสมอง?
“หรือเป็นเพราะวันนี้ฉันปกป้องนายและแล้วทำให้นายหลงผิดคิดว่าตัวเองเป็นคนที่อยู่ในแวดวงสังคมชั้นสูง? และคิดว่าตัวเองสูงส่งขนาดนั้นเชียว?”
แกรี่จ้องมองที่ฮาร์วีย์ด้วยสีหน้าเคร่งขรึมในขณะนี้ เด็กสารเลวคนนี้โง่เขลาเกินไป!
