ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2130
ซีนเธียร์มองดูท่าทีที่เย่อหยิ่งและเผด็จการของแม่ผู้ให้กำเนิด และรู้สึกปวดหัวขึ้นมาเสียอย่างนั้น
ตั้งแต่พี่สาวของเธอมีอำนาจมากขึ้น แม่ของเธอก็หยิ่งผยองมากขึ้นเรื่อย ๆ
ในบัควู้ด ลิเลียนค่อนข้างเก็บงำกิริยา
แต่ตอนนี้ เธอกลับไปเป็นคนที่ไม่เคยพอใจกับอะไรเหมือนตอนที่อยู่ในนิอัมมี่อีกครั้ง
ไซม่อนเองค่อนข้างหวั่นเกรงกับความคิดที่เอาแต่ใจของลิเลียน เขาต้องการเกลี้ยกล่อมเธอและพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็ขี้ขลาดเกินกว่าจะเอื้อนเอ่ยอะไรออกมา
ขณะที่ลิเลียนกำลังง่วนอยู่กับการสาปแช่งลูกเขย รถโตโยต้า อัลฟาร์ดก็จอดอยู่ข้างหน้าพวกเขา ฮาร์วีย์ก้าวลงจากรถ
เขายืมรถคันนี้มาจากอีวอนน์ เนื่องจากเขาไม่สามารถหารถที่เหมาะสมได้ยังทันท่วงที
ลิเลียนพิจารณาฮาร์วีย์ด้วยสายตาวิพากษ์ เมื่อเห็นเขาสวมชุดวอร์มธรรมดาๆ เธอไม่สามารถปกปิดความรังเกียจในสายตาของเธอได้
เธอจ้องมองฮาร์วีย์ด้วยดวงตาที่หรี่ลงและตะคอกเสียงดังสนั่นว่า “ฮาร์วีย์! นายคิดว่าตัวเองสามารถจะทำอะไรได้ตามต้องการทุกอย่างหลังจากบินมาถึงมอร์ดูแค่ไม่กี่วันหรือไง
“นายกล้าปล่อยให้ฉันรอนายอยู่ที่นี่เป็นชั่วโมง!
“แถมยังขับรถโตโยต้าเก่า ๆ นี่มารับฉันด้วย?
“นายนี่อวดดีเหลือเกินนะ!”
ฮาร์วีย์ส่งสายตาไปหาซีนเธียร์ด้วยความมึนงง ซีนเธียร์เดินไปทันทีและอธิบายว่า “พี่เขย พี่สาวของฉันจะมาที่นี่ในอีกสองวัน แต่ไม่เลือกที่จะล่วงหน้ามาก่อน”
“เอาแบบนี้ดีไหม? คุณควรให้แม่ไปพักอยู่ที่แฟรเกรินท์ ฮิลล์ วิลล่าก่อน ไม่อย่างนั้นแม่คงอารมณ์เสียแน่ ๆ ถ้าไม่ทำอย่างนั้นแม่คงไม่ยอมแน่”
ฮาร์วีย์พยักหน้าเล็กน้อย เขารู้สึกงุนงงกับความเย่อหยิ่งของลิเลียนอยู่หน่อยๆ แต่เขาก็มาสายไปตั้งหนึ่งชั่วโมงแล้ว ลิเลียนสาปแช่งเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ฮาร์วีย์ไม่พูดอะไรตอบโต้ เขารีบยกสัมภาระไปเก็บไว้ที่ท้ายรถแทน
ลิเลียนหยุดส่งเสียงดังหลังจากที่เธอเข้าไปในรถแล้วเท่านั้น เห็นได้ชัดว่าเธอบางครั้งเธอก็ทำตัวมีเหตุผลอยู่บ้าง เธอมองไปที่ฮาร์วีย์ซึ่งอยู่ในที่นั่งคนขับ และถามว่า “ฮาร์วีย์ รถคันนี้ดูดีทีเดียว ราคาเท่าไหร่?”
ฮาร์วีย์ตอบอย่างสบายๆ ว่า “ประมาณไม่กี่แสนดอลลาร์”
“ไม่กี่แสนดอลลาร์?” ลิเลียนตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็พูดอย่างเย็นชา “นายมีสิทธิ์อะไรขับรถดี ๆ แบบนี้?
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป รถคันนี้เป็นของฉัน
“ให้แมนดี้โอนเงินสองหมื่นสี่พันดอลลาร์ให้นาย ไปซื้อฮอนด้าฟิตขับแทนก็แล้วกัน
“และอีกอย่าง แมนดี้อายเกินกว่าจะพูดจากปากของเธอ เพราะงั้นฉันจะบอกเธอเดี๋ยวนี้แหละ”
ลิเลียนหยิบสัญญาออกมากระแทกเข้ากับกล่องคอนโซลอย่างแรง
“นี่คือสัญญาโอนหุ้น ไปลงนามให้เร็วที่สุดและโอนหุ้นของสกาย คอร์ปอเรชั่นให้เป็นชื่อของแมนดี้”
ฮาร์วีย์ซึ่งกำลังขับรถตกตะลึง เขาหันไปหาลิเลียน ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ และพูดว่า “คุณแม่สกาย คอร์ปอเรชั่นอยู่ภายใต้ชื่อของผม ทำไมผมต้องโอนมันไปให้แมนดี้ด้วย”
“หึ! นายคิดว่าฉันไม่รู้หรือไง?
“อยู่ภายใต้ชื่อของนายเนี่ยนะ?
“นายอาศัยชื่อเสียงของแมนดี้ในฐานะผู้นำลำดับที่เก้าของตระกูลฌองแห่งมอร์ดูสร้างมันขึ้นมา! นายก่อตั้งบริษัทนั้นขึ้นมาได้ก็เพราะด้วยอำนาจและเส้นสายของเธอ!
“ทำไม? คิดจะลืมบุญคุณคนหรือไง?
“ฉันไม่ยอมรับความจริงข้อนี้?
“นี้นายคิดจริง ๆ ว่านายมาถึงจุดนี้ได้เพราะความสามารถของนายเพียงคนเดียว
“ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ! ถ้าไม่มีลูกสาวฉันนายมันก็มีแต่ตัว!
“ลูกสาวของฉันไม่ค่อยฉลาด แต่ฉันไม่เหมือนเธอ ฉันจะช่วยเธอดูแลทรัพย์สินของเธอเอง
“ดังนั้นนายต้องเซ็นสัญญาโอนหุ้นเดี๋ยวนี้! ตอนนี้!”
เอี๊ยด! รถโตโยต้า อัลฟาร์ดจอดอยู่ที่ทางเข้าแฟรเกรินท์ ฮิลล์ วิลล่า
ฮาร์วีย์กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ลิเลียนสังเกตเห็นสัญญาการโอนหุ้นของตระกูลสมิธที่เขาวางไว้ด้านหลังเสียก่อน เธอมองไปที่มันและก่อนที่ดวงตาจะเปล่งประกายไปด้วยความโลภ
