ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2144
“โถ่ ก็มีพระคุณของฉัน…”
เทเรซ่า ทอมป์สัน ถอนหายใจอย่างโศกเศร้า เธอนึกอยากจะตามฮาร์วีย์ให้ทันก่อนที่เขาจะหายตัวไป แต่หลังจากเดินไปได้ไม่กี่ก้าว เธอก็เริ่มหอบเสียงดัง อุบัติเหตุทำให้เธออ่อนแอจนแทบจะเดินไม่ไหว
“คุณหนู ไม่ต้องไล่ตามเขาไปหรอก”
พ่อบ้านทอมป์สันเดินเข้ามาหาเธอและโชว์รูปของฮาร์วีย์บนโทรศัพท์ของเขา
“ผมพึ่งถ่ายรูปของเขามาได้ มั่นใจได้เลยครับคุณหนู ด้วยอำนาจของตระกูลทอมป์สัน การตามหาใครสักคนนับว่าไม่ใช่เรื่องยากเลย!”
“อีกอย่าง เนื่องจากเขามีความสามารถมากขนาดนี้ การตามหาเขาจึงยิ่งง่ายขึ้นไปอีก”
เทเรซ่าถอนหายใจโล่งอกกับคำพูดของพ่อบ้านของเธอ เนื่องจากเธอเกิดและเติบโตในตระกูลที่มีอำนาจ เธอจึงมีจิตใจที่มีเหตุผล
“พ่อบ้านทอมป์สัน เราต้องดำเนินการเรื่องนี้อย่างลับ ๆ” เทเรซ่ากระซิบ และหรี่ตาอย่างมีความหมาย
“ผู้มีพระคุณของฉันมีตัวตนที่ไม่ธรรมดา หรือไม่เขาก็มีความลับที่ไม่ต้องการให้ใครรู้”
“ถ้าเราคิดจะพยายามตามหาเขา เราต้องไม่สร้างปัญหาให้เขา”
“ไม่ต้องกังวลคุณหนู ผมรู้ว่าต้องจัดการเรื่องนี้อย่างไร” พ่อบ้านทอมป์สันตอบอย่างเงียบ ๆ
“อืม ฉันจะปล่อยให้มันเป็นหน้าที่คุณ”
เทเรซ่ามองตามแผ่นหลังของฮาร์วีย์ที่หายไป ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความหลงใหล
เมื่อเทียบกับเหล่าเจ้าชายและนายน้อยที่เธอเคยพบ ผู้มีพระคุณของเธอดูสมชายชาตรีมากกว่าใคร ๆ
แม้แต่พี่ชายของเธออย่างเฮกเตอร์ ซึ่งได้รับการขนานนามว่าเป็นหนึ่งในนายน้อยทั้งสี่แห่งโวลซิ่ง ก็ไม่อาจเทียบกับผู้มีพระคุณของเธอได้
ในทางกลับกัน ฮาร์วีย์ไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะสามารถขัดขวางเฮกเตอร์ได้ผ่านการได้พบเจอกับเทเรซ่า ทอมป์สัน
เมื่อเขาเดินกลับไปยังที่จอดรถ เขาก็พบว่าไม่พบรถโตโยต้า อัลฟาร์ดของตัวเองแล้ว เขาแทบจะตระหนักได้ในทันทีว่านิโคลัสต้องเป็นคนขับมันออกไป
ฮาร์วีย์ถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความรำคาญใจและเลี่ยงไปหามุมที่เงียบสงบ เขาโทรหาไอเดนให้ส่งส่งคนมารับเขาและพาเขากลับไปที่วิลล่าของเขาในแฟรเกรินท์ ฮิลล์ วิลล่า
ขณะที่อยู่บนถนน โทรศัพท์ของฮาร์วีย์ก็ดังขึ้น ทันทีที่รับสายก็ได้ยินน้ำเสียงเป็นกังวลของซีนเธียร์
“พี่เขย เกิดปัญหาขึ้นแล้ว! คุณต้องรีบกลับมาที่นี่ให้เร็วที่สุด!”
“เกิดอะไรขึ้น?” ฮาร์วีย์ถาม
“พี่เขยปล่อยให้นิโคลัสขับรถมาได้ยังไง!”
ถึงซีนเธียร์ จะอยู่ที่อีกฟากหนึ่งของโทรศัพท์และไม่มีใครเห็นหน้าเธอ แต่เสียงของเธอทำให้รู้ได้อย่างชัดเจนเลยว่าเธอกำลังน้ำตาคลอ
“ผู้ชายคนนั้นไม่มีใบอนุญาตขับขี่ด้วยซ้ำ!
“ตอนที่เขาขับรถเข้าไปในโรงรถ เขาชนรถหรูหลายสิบคันในคราวเดียว!
“เจ้าของรถพวกนั้นอยู่ที่นี่กันครบ และพวกเขาก็โกรธมาก!
“ฉันได้ยินว่าหนึ่งในนั้นมีรถรุ่นลิมิเต็ดอยู่ด้วย…
“บรรดาเจ้าของรถเรียกร้องให้เราจ่ายค่าเสียหาย บางคนถึงกับนำสัญญาและใบเสร็จรับเงินมาด้วย
“ฉันลองคำนวณคร่าวๆดูแล้ว หากเราต้องชดเชยทั้งหมด เราจะต้องใช้เงินอย่างน้อยสี่สิบเจ็ดล้านดอลลาร์เลยนะ!”
น้ำเสียงของซีนเธียร์ฟังราวกับว่าเธอกำลังปวดหัวจนแทบระเบิด
“แม่ขอให้คุณกลับมาจัดการเรื่องนี้ เธอบอกว่าคุณเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบที่ให้คุณเป็นคนขับรถ เธอคิดว่าคุณควรเป็นคนที่ต้องชดใช้ค่าเสียหายทั้งหมด!”
“ลูซี่ โลว์และลูกชายของเขายืนยันว่าทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะคุณเช่นกัน…”
หัวของฮาร์วีย์กำลังจะระเบิดจากความไม่สบอารมณ์ สองแม่ลูกจอมงี่เง่านั่นทำตัวไร้สาระอีกแล้ว
พวกเขากล้าที่จะโยนความผิดไปที่คนอื่นทั้งที่เป็นคนขับรถชนทรัพย์สินของคนอื่นเสียหายเองแท้ ๆ
ในตอนนี้ ฮาร์วีย์นึกอยากจะให้คนขับรถของเขากลับรถแล้วออกไปที่อื่น
เขานึกถึงคำเตือนของแมนดี้ แล้วถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ เขาพยายามปลอบซีนเธียร์
“ไม่เป็นไร เธออยู่แต่ในห้องของตัวเองไปนะ ฉันจะรีบไปที่นั่นให้เร็วที่สุด
“ฉันอยู่ที่นี่แล้ว ทุกอย่างจะดีขึ้น”
ซีนเธียร์สงบลงเล็กน้อยหลังจากฟังคำปลอบใจของฮาร์วีย์
ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฮาร์วีย์มาถึงวิลล่า ที่แฟรเกรินท์ ฮิลล์ วิลล่า เขาตกใจมากที่เห็นผู้คนมากมายหลั่งไหลมาทั่วสารทิศ
