ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2156
ฮาร์วีย์ ยอร์กมองกริฟฟิน ยังอย่างเย็นชาและพูดอย่างเฉยเมยว่า “แพทย์ควรจะดูแลผู้ป่วยด้วยความรักและความเอาใจใส่ ตอนนี้อาการของทาเลีย ฮาแรนมีแต่จะแย่ลงทุกวัน
“ต่อให้ผมจะเป็นหมอผีจริง ๆ แต่ตราบใดที่มันไม่ทำร้ายทาเลีย ทำไมถึงไม่ยอมให้ผมลองดูก่อนล่ะ?
“หรือคุณคิดว่ามันจะแย่สำหรับคุณถ้าผมสามารถช่วยทาเลียได้จริง ๆ?!”
สีหน้าของกริฟฟินเปลี่ยนไปเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม เขากลับมาเป็นปกติได้อย่างรวดเร็ว เขาจ้องไปที่เพย์ตันและพูดว่า “ผู้อาวุโสฮอแรน ผมเป็นแพทย์ประจำตัวของทาเลียมาโดยตลอด ดังนั้นผมจึงรู้สถานการณ์ปัจจุบันของทาเลียดีกว่าใคร ๆ
“สิ่งที่เธอต้องการในตอนนี้คือการพักผ่อน!
“ผมจะไปที่ประเทศหมู่เกาะด้วยตัวเองและเชิญอาจารย์ของผมมารักษาเธอโดยเร็วที่สุด!
“ถ้าจู่ ๆ คุณจะปล่อยให้คนอื่นรักษาเธอในตอนนี้มันมีแต่จะทำให้อาการของเธอแย่ลง!
“ถ้าอาการเธอแย่ลง ต่อให้อาจารย์ของผมมา เขาก็อาจจะช่วยอะไรเธอไม่ได้!
“ดังนั้นผมจึงมีคำแนะนำเพียงข้อเดียว ถ้าผู้อาวุโสฮอแรนยอมเชื่อผม ผมจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้อาการของทาเลียคงที่!
“แต่หากคุณปล่อยให้คนอื่นทำอะไรบ้า ๆ บอ ๆ ผมก็หวังว่าความพยายามที่ผ่านมาของผมจะไม่สูญเปล่า!
“หากมีอะไรเกิดขึ้นในอนาคตมันก็จะไม่เกี่ยวอะไรกับผม!”
น้ำเสียงของกริฟฟินมีความตักเตือนเมื่อเขาพูดด้วยความยืนหยัดอย่างมาก
เขาคงจะได้ผลตอบแทนจากตระกูลฮอแรนแห่งซานตงอย่างมากเพียงเพื่อการดูแลรักษาทาเลียที่ผ่านมา
ไม่อย่างนั้นเขาคงจะไม่กล้าทำอะไรแบบนั้น
ฮาร์วีย์หรี่ตามองกริฟฟิน ทันใดนั้นเขาก็พูดเบา ๆ ว่า “คุณจบจากสถาบันการแพทย์เกียวโตที่ประเทศหมู่เกาะ ดังนั้นคุณน่าจะเป็นแพทย์ประจำราชวงศ์ของประเทศหมู่เกาะด้วยใช่ไหม?”
กริฟฟินยืนเอามือไพล่หลังและพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “ใช่ ในเมื่อคุณรู้จักตัวตนของผมแล้ว คุณก็น่าจะเดาได้ว่าอาจารย์ของผมเป็นใคร!”
“แพทย์ผู้รอบรู้ของประเทศหมูเกาะ อิโซโรคุ ยามาโมโตะเหรอ?” ฮาร์วีย์พูดอย่างเย็นชา
กริฟฟินตกตะลึง หลังจากนั้นไม่นานเขาก็อดไม่ได้ที่จะโค้งคำนับไปยังทิศของประเทศหมู่เกาะก่อนที่เขาจะตะเบ๊ะและพูดว่า “ถูกต้อง ผมคือลูกศิษย์ของแพทย์ผู้รอบรู้ของประเทศหมูเกาะ อิโซโรคุ ยามาโมโตะ!
“ในเมื่อคุณรู้ประวัติของผมแล้ว คุณก็น่าจะรู้ว่านอกจากอาจารย์ของผมแล้วก็ไม่มีใครในโลกนี้สามารถช่วยทาเลียได้”
ดวงตาของฮาร์วีย์เปลี่ยนเป็นเย็นชา “ไม่เพียงแต่ว่าอิโซโรคุ ยามาโมโตะจะเป็นแพทย์ผู้รอบรู้ของประเทศหมู่เกาะเท่านั้น แต่เขายังเป็นหนึ่งในชั้นนำของผู้สืบทอดวิชาหยินและหยางด้วยใช่ไหม?
“ว่ากันว่าลูกศิษย์ของอิโซโรคุ ยามาโมโตะนั้นนอกเหนือจากจะมีฝีมือด้านทักษะทางการแพทย์แล้วในประเทศหมู่เกาะพวกเขายังชำนาญวิชาหยินหยางที่สุดด้วย
“หน้าของคุณแดงและริมฝีปากของคุณก็ซีด คุณมีหยินมากเกินไป คุณคงต้องจัดการกับคนตายมาตลอดทั้งปีสินะ?
“ในประเทศหมู่เกาะ มีเพียงองเมียวจิเท่านั้นที่ชอบอยู่กับคนตาย ใช่ไหม?
“คนอย่างคุณมองไม่ออกเหรอว่าทาเลียถูกล้อมรอบด้วยหยินในขณะนี้? และว่าเธอได้สูญเสียจิตวิญญาณแห่งสรวงสวรรค์จาก ‘วิญญาณอมตะทั้งสามและร่างมนุษย์ทั้งเจ็ด’?
“การสูญเสียจิตวิญญาณแห่งสรวงสวรรค์อาจทำให้คน ๆ นั้นเกิดภาวะสมองเสื่อมและกลายเป็นเปลือกที่ว่างเปล่าได้ อย่างไรก็ตาม ตราบใดที่จิตวิญญาณแห่งสรวงสวรรค์ถูกนำกลับมาได้ทันเวลา บุคคลนั้นจะสามารถกลับมาเป็นปกติได้
“ในฐานะองเมียวจิ เรื่องง่าย ๆ แค่นี้คุณไม่เข้าใจเหรอ?
“อิโซโรคุ ยามาโมโตะสอนคุณยังไง?!”
สีหน้าของกริฟฟินเปลี่ยนไปอย่างมาก จากนั้นเขาก็พูดอย่างรุนแรงว่า “วิญญาณสรวงสวรรค์อะไร? องเมียวจิคืออะไร? คุณพูดถึงอะไร?
“คุณเป็นหมอผี คุณคิดว่าในยุคนี้จะมีใครเชื่อเรื่องไสยศาสตร์เหล่านี้เหรอ?”
“ไสยศาสตร์เหรอ?” อีวอนน์ ซาเวียร์หัวเราะเบา ๆ “ประเทศหมู่เกาะนับถือลัทธิชินโต คาถามนตรา วิชาหยินหยาง และศิลปะจิตวิญญาณก็เป็นหลักสูตรบังคับสำหรับราชวงศ์ของประเทศหมู่เกาะ
“ในฐานะแพทย์ของราชวงศ์แห่งประเทศหมู่เกาะ คุณพูดได้อย่างไรว่าสิ่งเหล่านี้เป็นความเชื่อทางไสยศาสตร์?
“คุณไม่กลัวว่าเหล่าจอมขมังเวทย์ของราชวงศ์แห่งประเทศหมู่เกาะจะมาเล่นงานคุณเหรอ?”
