ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2191
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ ไม่สนใจที่จะตอบตรง ๆ
“แน่นอนว่ากฎหมายน่ะมีผลต่อฉันเป็นอย่างมาก
“แต่มันคงไม่มีความหมายอะไรสำหรับเธอ ใช่ไหม?
“ตัวอย่างก็เช่น ทำไมเธอถึงไม่รู้ว่าเหตุใดฉันถึงอยากพาหญิงสาวจากตระกูลมิยาโมโตะไป?
“แม้ว่านี่จะเป็นครั้งแรกที่เราเจอกัน แต่เธอกลับทำเหมือนรู้จักฉันมาทั้งชีวิต
“แค่นี้ก็พอจะบอกได้แล้วว่าเธอก็น่าจะรู้เหตุผลว่าทำไมฉันถึงทำแบบนี้ แต่ถ้าเธอยังเอาแต่ปฏิเสธก็หมายความว่าเธอคิดว่าทุกคนที่นี่ไม่ฉลาดพอจะเข้าใจเรื่องนี้!”
น้ำเสียงของฮาร์วีย์สงบ แต่คำพูดของเขาทำให้สีหน้าของอลิซแย่ลง ซึ่งนั่นดูน่าเกลียดกว่าเดิมมาก
“หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว ฮาร์วีย์ ยอร์ก!
“ถ้านายรู้สึกว่ามันไม่ถูกต้องหรือไม่พอใจ ก็ไปแจ้งตำรวจซะ! ไปยื่นคำร้องเรื่องนี้ที่สถานทูตของประเทศหมู่เกาะสิ!
“นายไม่มีสิทธิ์มาอวดเบ่งอำนาจของตัวเองในพื้นที่ของตระกูลทอมป์สัน
“การกระทำของนายในตอนนี้กำลังเป็นการละเมิดทรัพย์สินของพลเมือง!
“ในฐานะผู้รับผิดชอบในโรงแรมพอทโฮล ฉันมีสิทธิ์จับกุมและรายงานเรื่องของนาย!”
ฮาร์วีย์ปรบมือ แสร้งทำเป็นประหลาดใจ
“ยอดเยี่ยมไปเลย น่ามหัศจรรย์จริง ๆ!
“ดูเหมือนตระกูลทอมป์สันแห่งโวลซิ่งจะคิดว่าพวกเขาอยู่เหนือกฎหมาย หากไม่เป็นเช่นนั้น ถ้าจะกล้าพูดแบบนี้กับฉันได้ยังไง?”
“นี่นายคิดว่าการที่ฉันพูดแบบนี้ต้องใช้ความกล้าด้วยเหรอ?”
ใบหน้าโกรธถึงของอลิซเย็นชาราวกับน้ำแข็ง
“ฉันเป็นสมาชิกของวังมังกรที่เกษียณออกมาแล้ว แถมยังเป็นสมาชิกของตระกูลทอมป์สันด้วย ไม่ว่าจะด้วยตำแหน่งไหน ฉันก็สามารถบดขยี้นายได้ตามใจชอบ!”
ฮาร์วีย์มองเธอด้วยความประหลาดใจอย่างที่สุด
“อย่างนั้นเหรอ?
“เธอนี่ทรงพลังจังเลยนะ!
“ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอกล้าอวดอ้างอำนาจของตัวเองในมอร์ดู คนที่ไม่รู้คงคิดว่าเธอเป็นผู้บัญชาการสูงสุดของมอร์ดู!”
“น่าเสียดายที่วังมังกรไม่มีอำนาจที่นี่ ยิ่งไปกว่านั้น ตระกูลทอมป์สันก็ไม่ใช่คนที่นี่ด้วย”
“ถ้าทั้งหมดนี่เป็นที่มาของความอาจหาญของเธอ ฉันขอแนะนำให้เธอหลบไปซะ”
อลิซเดินไปข้างหน้า ยกฝ่ามือจับใบหน้าของฮาร์วีย์อย่างรุนแรง แล้วโน้มตัวเข้าไปที่หูของเขา
“อย่ามัวแต่พูดอะไรไร้สาระแบบนั้นสิ ฮาร์วีย์” เธอขู่ฟ่อ
“ตอนแรกฉันคิดที่จะส่งนายไปให้นายน้อยคนโต แต่ในเมื่อนายแส่เข้ามาถึงนี่ ต่อไปถ้าเกิดอะไรขึ้นก็อย่ามาโทษฉันก็แล้วกัน!”
เธอถอยกลับไปที่ตำแหน่งเดิมของเธอ
“ฮาร์วีย์ ยอร์กละเมิดกฎหมายและทำให้โรงแรมพอทโฮลเกิดความเสียหาย!” อลิซตะโกนอย่างเดือดดาล
“ไป! จับเขาและส่งเขาไปที่สถานีตำรวจกลางมอร์ดู!
เธอจ้องไปที่ฮาร์วีย์ ทั้งยังแสดงพลังทั้งหมดที่ตัวเองมี
“จริงอยู่ที่วังมังกรไม่มีอำนาจที่นี่
“แต่พวกเขายังคงมีหน้าที่รักษาความปลอดภัยในตัวฉันและทรัพย์สินของฉันด้วย!
“ในฐานะฮีโร่ของวังมังกร นี่คือสิทธิพิเศษของฉัน!
“คิดจะต่อต้านฉัน ก็ต้องเจอกับผลลัพธ์ที่นายยากจะแบกรับได้!
“จัดการเขาซะ!”
สมาชิกวังมังกรเดินออกไปตามคำสั่งของเธอ พวกเขามีอาวุธปืนอยู่ในมือ พวกเขาปลดเซฟตี้ของปืนและเล็งมันไปที่ฮาร์วีย์
พวกเขาเป็นเหมือนหุ่นยนต์ที่ไร้ความรู้สึกซึ่งปฏิบัติตามคำสั่งโดยไม่สนผิดชอบชั่วดี
แขกรับเชิญมองดูภาพตรงหน้าด้วยความยินดีที่แสนจะบิดเบี้ยวและเย้ยหยัน
‘ลูกเขยแต่งเข้าบ้านคนนี้จบเห่แน่!’
‘ก็ถือเป็นเรื่องปกติ ลูกเขยแต่งเข้าบ้านที่อวดดีก็ต้องเจอแบบนี้แหละ ถ้าคนอย่างเขาไม่ได้รับบทเรียนแล้วจะเป็นใครได้’
เชอริลยิ้มอย่างเย้ยหยัน ก่อนหน้านี้ฮาร์วีย์ดูดุร้ายมาก แต่…
ในที่สุดเขาก็ถูกอลิซบดขยี้อยู่ดี
ทุกคนเฝ้าดูฮาร์วีย์ด้วยความใจจดใจจ่อเพื่อรอดูว่าเขาจะมีจุดจบอย่างไร
ในทางกลับกัน ฮาร์วีย์หยิบโทรศัพท์ออกมาและกดหมายเลขโทรออก
“ไม่มีใครสามารถหยุดฉันจากการพาหญิงสาวจากตระกูลมิยาโมโตะไปได้ ไม่ใช่เชอริลและเธอก็ทำไม่ได้เหมือนกัน อลิซ”