ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2195
ขณะที่อลิซมองไปที่ฮาร์วีย์ ความโกรธและความกลัวก็พลุ่งพล่านอยู่ในใจเธอ จากนั้นเธอเห็น ไทสันและ ราเชลจ้องมองมาที่เธอด้วยแววตาขบขัน และความโกรธของเธอก็ระเบิดขึ้น
“ฮาร์วีย์ ยอร์ก!”
อลิซกัดฟันอย่างโกรธจัด
“นายก็รู้จักแต่การหลบอยู่หลังผู้อาวุโสฮอแรน หลังจากช่วยเหลือเขาแค่นิด ๆ หน่อย ๆ!
“ถ้านายใช้แค่ความสามารถของตัวเอง นายคิดว่าจะเอาชนะฉันได้จริง ๆ เหรอ?”
ฮาร์วีย์กำลังจะจากไปแล้ว แต่คำพูดของอลิซทำให้เขาสนใจ เขาชะงักและหันกลับมาหาเธอ
“นี่เธอกำลังจะบอกว่าเธอไม่พอใจกับคำตัดสินใช่หรือเปล่า”
“ถูกต้อง! ฉันไม่พอใจ!”
อลิซกัดฟันแน่นจนฟันแทบหัก
“ถ้าเธอไม่พอใจ ฉันจะขยี้เธอให้เละไม่เป็นท่าเลย”
ฮาร์วีย์โยนโทรศัพท์ของเขาลงกับพื้นอย่างไม่แยแสและเตะมันไปที่อลิซ
“ฉันจะให้โอกาสเธอโทรหาใครก็ได้ อยากจะโทรหาใครก็ตามใจ
“ถ้าเธอทำให้ฉันกลัวได้ ฉันจะทิ้งซากุระไว้กับเธอ
“เอาสิ โทรหาใครซักคน!
“นายมันรนหาที่เองนะ!”
อลิซกัดฟันด้วยความโกรธขณะกดหมายเลขอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ได้ยินเสียงแหลม ๆ จากอีกฝั่งของโทรศัพท์
“ผมอีเลียส พาเทล นั่นใครโทรมา?”
“เจ้าชายพาเทล! ฉันเอง อลิซ!” อลิซพูดทันทีพร้อมโค้งคำนับทั้ง ๆ ที่คุยโทรศัพท์อยู่
“ฉันถูกรังแกที่โรงแรมพอทโฮล…!”
“ใครมันกล้าทำอะไรแบบนั้น? พวกเขาไม่รู้หรือว่าคุณเป็นสมาชิกของตระกูลทอมป์สัน”
น้ำเสียงของอีเลียสเต็มไปด้วยความสับสน
“ส่งโทรศัพท์ให้กับหมอนั่น เดี๋ยวผมจะเป็นคนคุยกับเขาเอง” เขาพูดอย่างใจเย็น
ฮาร์วีย์กอดอก
“ไม่ต้องหรอก ฉันฮาร์วีย์ พี่ใหญ่ของนายไง” ฮาร์วีย์กล่าว
รอยยิ้มแห่งความหวังของอลิซชะงักลงในทันที
ชายที่อยู่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากอีเลียส พาเทล เจ้าชายแห่งตระกูลพาเทลแห่งโกลเด้น แซนด์!
ในมอร์ดูสถานะของเขาเทียบได้กับนายน้อยทั้งสี่แห่งโวลซิ่ง!
เขาเป็นคนสุขุมแต่ทรงพลัง!
อลิซมั่นใจว่าอีเลียสจะจัดการฮาร์วีย์ได้อย่างแน่นอน เนื่องจากเพย์ตันจากไปแล้ว
ถึงกระนั้นฮาร์วีย์กลับยังรู้ว่าอีเลียสคือใคร!
อันที่จริง ก็มีคนจำนวนไม่น้อยที่รู้ว่าอีเลียสคือใคร การล่วงรู้ถึงตัวตนของเขาไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
ปัญหาคือฮาร์วีย์เรียกตัวเองว่าเป็นพี่ใหญ่ของอีเลียส!
อีเลียสวางสายทันทีที่ได้ยินเสียงของฮาร์วีย์
ปฏิกิริยาดังกล่าวได้บ่งบอกทุกอย่าง
เขาไม่ต้องการมีเอี่ยวในสถานการณ์นี้ และไม่กล้าเข้าไปยุ่งด้วย!
เนื่องจากอลิซเต็มใจที่จะต่อกรกับคู่ต่อสู้ที่ทรงพลังกว่าเธอด้วยตัวเอง เธอจึงต้องรับมือกับผลที่ตามมาด้วยตัวเธอเองเช่นกัน
สัญญาณที่ถูกตัดไปจากโทรศัพท์ดังชัดเจนในหูของเธอ ใบหน้าของเธอมืดมน เต็มไปด้วยความวิตกกังวลและความสิ้นหวัง
ฮาร์วีย์ยิ้ม
“อะไรกัน? นี่เธอยังไม่พอใจอีกเหรอ?
“ถ้าคิดว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญหรือไงที่เพย์ตันมาช่วยฉันที่นี่? ไหนจะอีเลียสที่ไม่กล้าแม้แต่จะเสนอหน้ามาคุยกับฉันอีก?
“เธอจะโทรหาใครต่อก็ได้ ถ้าเธอต้องการ
“วันนี้ฉันอารมณ์ดี ฉันอยู่เล่นกับเธอต่อก็ได้”
อลิซทั้งกลัวและโกรธในเวลาเดียวกัน
“อย่าอวดดีให้มันมากนัก ฮาร์วีย์! ยังมีชายที่ทรงพลังอีกคนหนึ่งที่ตอนแรกฉันไม่อยากจะโทรหาเขา!
“แต่ถ้าฉันโทรหาเขาเมื่อไหร่ ฉันคิดว่าความตายน่าจะดีเกินไปสำหรับนาย!
“ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ โรงแรมพอทโฮลก่อตั้งขึ้นเพราะนายท่านลินช์ซึ่งเป็นผู้บัญชาการสูงสุดของมอร์ดูเป็นคนอนุมัติใบอนุญาตให้กับเรา!
“ในมอร์ดู…
“นายท่านลินช์ไม่ต่างจากกฎหมาย!
“ถ้าฉันโทรหาเขาตอนนี้ ไม่ใช่แค่นาย แม้แต่ตระกูลฌองที่อยู่เบื้องหลังนายก็จะล่มสลายในทันที!”
เนื่องจากเธอมาจากหนึ่งในสิบตระกูลใหญ่ อลิซจึงมั่นใจว่าเธอมีอำนาจและอิทธิพลพอที่จะเหยียบย่ำฮาร์วีย์ได้
แต่เธอไม่ต้องการโทรหาตำนานที่แท้จริงคนนั้น เว้นแต่ว่าเธอจะมืดแปดด้าน เพราะเธออาจต้องตอบแทนบุญคุณเขาอย่างยิ่งใหญ่มากเกินกว่าจะรับมือได้ไหว
