ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 2233

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2233

“นาย…”

สีหน้าของแม็กซ์ ทรัสคอตต์เปลี่ยนไปอย่างเมามัน เขาไม่คาดคิดว่ายูจีน โบวีจะยกชื่อจัสติน วอล์คเกอร์ขึ้นมาเพื่อปกป้องฮาร์วีย์ ยอร์กเช่นนี้

บางทีฮาร์วีย์อาจมีตัวตนที่ไม่สามารถบรรยายได้?

บางทีแม็กซ์อาจกำลังสู้กับคนที่เหนือกว่าเขา?

เขาหันไปหาสตีเว่น วอล์คเกอร์ที่ยืนอยู่ด้านข้างในทันที

สตีเว่นเปลี่ยนสีหน้าอย่างฉับพลัน

“พี่แม๊กซ์ เด็กคนนี้เป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านจริง ๆ! ก่อนหน้านี้เขาเป็นพนักงานออฟฟิศในแผนกของผม!

“ถ้าเขามีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง ทำไมเขาต้องทำเรื่องแบบนี้ด้วย?”

จูน ลี พยักหน้าเห็นด้วยทันที

“ไม่ต้องห่วงนะพี่แม๊กซ์ ฉันเองก็ยืนยันตัวตนของเขาได้เช่นกัน อีกอย่างตอนนี้เขาไม่ใช่ลูกเขยแต่งเข้าบ้านอีกแล้วเพราะถูกภรรยาไล่ออกจากบ้าน! เขาก็เป็นแค่ขยะโสโครก!”

‘ขยะโสโครก?!

‘ทำไมยูจีนถึงเรียกขยะโสโครกคนนี้ว่า “คุณยอร์ก”!’

แม็กซ์มีลางไม่ดีเอาเสียเลย

แม้แต่คนงี่เง่าอย่างยูจีนก็ไม่มีวันตบหน้าแม็กซ์และยืนหยัดต่อสู้กับขยะโสโครกโดยไม่มีเหตุผลอันสมควร

เขาต้องตรวจสอบประวัติอีกฝ่ายโดยเร็วก่อนที่จะทำอะไรลงไป มิฉะนั้นเขาอาจไม่มีโอกาสแม้แต่จะเสียใจที่ต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่ทรงพลัง

แม็กซ์จ้องไปที่ฮาร์วีย์ในขณะที่ยกมือขึ้นกุมหน้าตัวเองเอาไว้

“วันนี้ฉันจะไม่เถียงกับนายแล้วเด็กน้อย ฝากไว้ก่อนเถอะ!”

แม็กซ์กำลังจะจากไปพร้อมกับสตีเว่น…

“ใครอนุญาตให้นายไป?

“ฉันอนุญาตแล้วเหรอ?”

ฮาร์วีย์ก้าวไปข้างหน้าและหรี่ตาลงอย่างเฉยเมย

แม้แต่ยูจีนก็ดูตัวหดเล็กลงเล็กน้อยเมื่อเขาเดินตามหลังฮาร์วีย์

ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวแผ่ออกมา ซึ่งแช่แข็งทั้งสถานที่ได้อย่างแท้จริง

แขกทุกคนรู้สึกเหมือนขาจะไม่มีแรง พวกเขาไม่เข้าใจว่าทำไมพวกเขาถึงรู้สึกอยากคุกเข่า

แม็กซ์หันกลับมาอย่างโกรธจัดและจ้องไปที่ฮาร์วีย์

“ฉันก็ยอมแพ้นายแล้วไง เด็กน้อย นายไม่รู้หรอว่าเมื่อไหร่ที่ควรจะหยุด”

หลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น ฝูงชนก็มองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยสีหน้านึกสนุก

‘เด็กคนนี้ต้องสมองตายแน่!’

‘เขาควรจะหยุดได้แล้วเมื่อเขาฉวยโอกาสกับเศรษฐีเพลย์บอยอย่างแม็กซ์ให้รามือไปได้!’

‘แต่เขากลับยังหยามเกียรติอีกฝ่ายไม่เลิก!’

‘เขากำลังคิดอะไรอยู่?!’

‘เขามีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้!’

‘ถ้าไม่ใช่เพราะยูจีน เขาคงลงไปกองกับพื้นแล้ว!’

ฮาร์วีย์ไม่ได้ตั้งใจอธิบายต่อฝูงชน เขากอดอกขณะก้าวไปข้างหน้า

“ฉันไม่ตบหน้านายหรอก”

“แค่หักแขนข้างหนึ่งแล้วคลานออกไปจากที่นี่ก็พอ” ฮาร์วีย์สั่งอย่างใจเย็น

น้ำเสียงของเขาสงบมากในขณะที่แสดงรอยยิ้มอันอบอุ่น แต่เจตนาฆ่าที่เด่นชัดก็ปรากฏชัดในดวงตาของเขา

ราวกับว่าเขาเป็นเจ้าแห่งดินแดนนี้

การแสดงออกของแม็กซ์และสตีเว่นแย่ลง พวกเขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าฮาร์วีย์จะพูดอะไรแบบนั้นด้วยซ้ำ

ในทางกลับกัน ยูจีนหัวเราะอย่างเย้ยหยัน ตามที่คาดไว้สำหรับหัวหน้าสาขาของเขาจะไม่ยอมปล่อยอะไรไปง่าย ๆ

แม้แต่ก่อนหน้านี้จัสตินก็ต้องคุกเข่าต่อหน้าฮาร์วีย์ สิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนั้นเป็นเรื่องปกติธรรมดาเมื่อเทียบกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้!

ใบหน้าที่สวยงามของเฮเซล มาโลนเต็มไปด้วยความสับสน เธอคิดว่าฮาร์วีย์โชคดีและเอาตัวรอดไปได้เพราะเขารู้จักยูจีนเป็นการส่วนตัว

แต่หลังจากเห็นเขาหยิ่งยโสเช่นนี้ เธอนึกอยากจะตบเขาแรง ๆ

‘ไม่รู้ตัวหรือไงว่าตัวเองโง่ขนาดไหนที่อวดเก่งขนาดนี้?!’