ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2247
‘เพล้ง!’
ฮาร์วีย์กระทืบตราที่คล้ายจะทำจากหยก ก่อนขยี้มันด้วยเท้าของเขาจนแหลกเป็นผุยผง จากนั้นเขาก็ยิ้มและพูดเบา ๆ ว่า “เธอมีสิทธิ์อะไรมาสู้กับฉัน?”
“โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับทักษะครึ่ง ๆ กลาง ๆ น่ะเหรอ?”
ความโกรธของมาวิสปะทุขึ้นเมื่อเธอเห็นว่าฮาร์วีย์กล้าที่จะทำลายตราส่วนตัวของเธอ ใบหน้าของเธอเย็นชาราวกับน้ำแข็ง
“นายมันเลี้ยงไม่เชื่อง ฮาร์วีย์! นายคงอยากตายมากสินะ!”
มาวิสดึงมีดพร้าออกมาจากเอวของเธอในขณะที่เธอพูดจบ เธอขยับตัวกระโจนเข้าหาฮาร์วีย์
เธอเร็วมาก ใบมีดของเธอสั่นไหวอย่างอันตราย
จัสตินร้อง “หัวหน้าสาขา ระวัง!”
‘เพี๊ยะ!’
เสียงท่าอากาศดังฟังชัดขณะที่ฮาร์วีย์ตบหน้ามาวิส รอยฝ่ามือน่าเกลียดสลักบนใบหน้างดงามได้รูปของเธอ เธอถูกเหวี่ยงขึ้นไปในอากาศและกระแทกเข้ากับโต๊ะไวน์
โต๊ะพังทันทีที่ร่างของเธอหล่นใส่ อาหารและไวน์ที่อยู่บนนั้นกระเด็นไปคนละทิศคนละทาง มันทำให้เสื้อผ้าสีขาวของมาวิสเปรอะเปื้อน สายตาของเธอดูผิดหวัง
มาวิสเองทั้งดูตกใจและหวาดกลัว มีหยดเลือดไหลออกจากมุมปากของเธอ
ทุกคนในฝูงชนอ้าปากค้าง พากันสับสน
สาวกของหลงเหมินต่างก็มองไปที่ฮาร์วีย์ด้วยความชื่นชมมากขึ้นเรื่อย ๆ
สิ่งที่ทุกคนควรจะรู้ก็คือมีเพียงเฉพาะผู้ที่มีความสามารถมากที่สุดเท่านั้นจึงจะมีสิทธิ์เข้าร่วมกองบังคับคดีของหลงเหมิน
มีข่าวลือว่าแม้ว่ากองบังคับคดีของหลงเหมินจะส่งสมาชิกสักคนออกไป แต่สมาชิกแค่คนเดียวก็สามารถปราบปรามหัวหน้าสาขาทั้งสามสิบหกคนของหลงเหมินได้อย่างง่ายดาย
แต่ตอนนี้มาวิสที่ดูเหมือนจะแข็งแกร่งไม่เพียงล้มเหลวในการเอาชนะฮาร์วีย์เท่านั้น แต่เธอยังถูกฮาร์วีย์ตบไปหนหนึ่งอีกด้วย!
เป็นไปได้ยังไง?!
ไม่ได้หมายความว่าฮาร์วีย์มีพลังมหาศาลหรอกหรือ?
มาวิสมีสีหน้าเหลือเชื่อ
เธอเป็นที่รู้จักในฐานะผู้มีความสามารถสูงสุดในกองบังคับคดี เพราะเหตุนั้น เธอจึงข่มเหงสมาชิกที่ต่ำต้อยกว่าเธอโดยไม่แยแสโลกอยู่เสมอ
แม้ว่าหัวหน้าสาขาบางคนจะพยายามต่อสู้กับเธอ แต่เธอก็เอาชนะพวกเขาได้ด้วยการเคลื่อนไหวเพียงสองหรือสามกระบวนท่าเท่านั้น
แต่เธอไม่คิดว่าเธอจะถูกทุบตีอย่างง่ายดายที่นี่
น่าอนาถ!
ไม่สบอารมณ์เอาซะเลย!
เธอกัดฟันแน่นและมองประหลาดไปที่ฮาร์วีย์ เธอใช้สมองอย่างขะมักเขม้น แต่ก็นึกถึงความเป็นไปได้เพียงอย่างเดียว
“ไร้ยางอาย! หัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งมอร์ดู นายเล่นทีเผลอนี่!
“ถ้าแน่จริงก็สู้กันอย่างยุติธรรม!”
มาวิสมั่นใจ ฮาร์วีย์เล่นทีเผลอ!
มิฉะนั้นคนระดับเธอจะแพ้เขาได้ยังไง?
‘เพี๊ยะ!’
ฮาร์วีย์ไม่แยแสอย่างเคย เขาเดินไปข้างหน้าอย่างเมินเฉยก่อนจะเตะเธอส่งเธอให้ปลิวไปอีกครั้ง ใบหน้าของเธอได้รับรอยประทับอีกรอยซึ่งเป็นรอยเท้าของเขา เธอดูเศร้าหมองยิ่งกว่าเดิม
รูปลักษณ์ที่สวยงามและรูปร่างที่สมส่วนของเธอไม่ได้ทำให้ฮาร์วีย์เมตตาเลยแม้แต่น้อย
“ทำไม? ตอนนี้เธอเชื่อหรือยังว่าฉันเป็นหัวหน้าสาขา?”
‘ปัง!’
“เล่นทีเผลอ? เธอมีค่าพอให้ทำแบบนั้นหรือไง?”
‘ปัง!’
“เธอมันก็แค่ขยะดี ๆ นี่เอง กล้าดียังไงมาทำตัวอวดดีต่อหน้าฉัน เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร?!”
ฮาร์วีย์ยังคงเฉยเมย และการเคลื่อนไหวของเขาก็ดูสบาย ๆ และเชื่องช้า ถึงกระนั้นมาวิสก็ไม่อาจต้านทานได้ แม้จะพยายามอย่างสุดกำลังแล้วก็ตาม
ด้วยการเตะอีกครั้งฮาร์วีย์ส่งมาวิสให้ลอยไปอีกรอบ ในที่สุดใบหน้าของเธอก็บวมจากการถูกโจมตีอย่างหนัก
ดวงตาของจูน เฮเซล และเคลลี่กระตุกเมื่อเห็นอย่างนั้น ความสุขก่อนหน้านี้ของพวกเขาหายไปและร่างกายของพวกเขาก็ทรุดลงด้วยความตกใจ
พวกเขาอยากเห็นฮาร์วีย์กลายเป็นตัวตลก พวกเขาไม่เคยคิดว่าฮาร์วีย์มีพลังมากขนาดนี้!
นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาจะทำได้อย่างแน่นอน
ความสามารถดังกล่าวอยู่เหนือจินตนาการของพวกเขาไปนานแล้ว
แม็กซ์และสตีเว่นตกใจมาก
โชคดีที่พวกเขายอมจำนนต่อฮาร์วีย์ได้ทันท่วงที มิฉะนั้นในตอนนี้อาจเป็นพวกเขาที่ถูกเตะจนต้องลงไปกองกับพื้น
