ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2271
ฮาร์วีย์ ยอร์กเหล่ตาเล็กน้อยและพูดอย่างเฉยเมย “คุณทอมป์สัน ในเมื่อคุณรู้พฤติกรรมของเดล ฟลินน์แล้วทำไมคืนนี้คุณถึงยังไปพบเขาอีก คุณไม่กลัวว่าเขาจะทำมิดีมิร้ายคุณเหรอ?”
เทเรซ่า ทอมป์สันยิ้ม “ฉันมีคุณอยู่ด้วยนี่
“ยิ่งกว่านั้น เธอจะไม่อยากยอมรับแต่ฉันก็ยังเป็นสมาชิกของตระกูลทอมป์สันแห่งโวลซิ่ง
“ในแง่ธุรกิจ เขาอาจจะกล้าต้มฉัน
“แต่เรื่องอื่นเขาคงไม่กล้าหรอก”
ฮาร์วีย์ยิ้มและไม่พูดอะไรอีก แต่เขาตัดสินใจแล้วว่าเขาต้องไปที่นั่นในคืนนี้
เขาอาจจะสามารถหาข่าวบางอย่างจากนายน้อยลำดับที่สามของตระกูลแฮมิลตัน
***
เวลาอาหารเย็นมาถึงในไม่ช้า ฮาร์วีย์ตามเทเรซ่าเข้าไปในรถ ซึ่งกำลังขับฝ่าฝูงการจราจรที่หนาแน่นไปตามท้องถนน
“ซีอีโอทอมป์สัน นายน้อยลำดับที่สามของตระกูลแฮมิลตันมารอตั้งนานแล้ว ทำไมเธอยังมาไม่ถึงอีก”
ที่ทางเข้าคฤหาสน์ส่วนตัวที่ห่างออกไปจากอ่าวไปสิบกิโลเมตร ชายผู้ดูอ่อนโยนสวมแว่นตาสีทองกำลังเร่งเร้าเทเรซ่า
“เทเรซ่า ฉันรับปากว่าจะเป็นผู้ค้ำประกันให้เธอ และเพราะเห็นแก่ความสัมพันธ์ระหว่างรุ่นพี่รุ่นน้องฉันถึงกล้ารับรองกับนายน้อยลำดับที่สามของตระกูลแฮมิลตันว่าเธอเป็นคนรู้ว่าอะไรควรไม่ควร!
“เพราะงั้นอย่าคิดที่จะทำให้ฉันผิดหวัง!
“เธอควรมาถึงที่นี่ตอนหนึ่งทุ่ม ทำไมไม่รู้จักเผื่อเวลาเลยล่ะ
“ยังไงก็เถอะ นายน้อยลำดับที่สามของตระกูลแฮมิลตันไม่ใช่คนมีความอดทนสูงอะไร ยิ่งไปกว่านั้น เขาเกลียดคนที่ทำให้เขาผิดหวังมากที่สุดด้วย!
“ถ้าเธอทำให้เขาไม่พอใจและโมโหขึ้นมา ถึงตอนนั้น ไม่เพียงแต่พนักงานในบริษัทของเธอเท่านั้นที่จะประสบกับเคราะห์ร้าย เธอเองก็อาจจะออกจากลาสเวกัสไม่ได้ด้วยซ้ำ!
“ลาสเวกัสเป็นถิ่นของตระกูลแฮมิลตัน เวลาที่เราอยู่ที่นี่ทั้งเธอและฉันต้องทำทุกอย่างด้วยความรอบคอบ เธอเข้าใจหรือเปล่า”
เดลถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากเล่าเรื่องทั้งหมดให้เธอฟัง
จากนั้นเขาก็ฉีกยิ้มประจบสอพลอและพูดว่า “นายน้อยสาม ไม่ต้องห่วง คุณทอมป์สันจะมาที่นี่ในไม่ช้า
“คืนนี้เธอเต็มใจที่จะมาที่นี่มาก ผมแน่ใจว่าคุณจะต้องพอใจแน่”
มีชายหญิงในชุดดั้งเดิมมากกว่าสิบคนเดินตามหลังเดลไปไม่ไกลนัก
ยิ่งกว่านั้น ยังมีผู้คุ้มกันต่างชาติอีกแปดคนซึ่งสวมชุดสีดำล้อมรอบห้องโถงเอาไว้ด้วย พวกเขาทั้งหมดทั้งสูงและน่ากลัว
ในบรรดาคนเหล่านั้น มีชายผมยาวที่มีใบหน้าซีดเซียวราวกับกำลังจะเป็นลมอยู่ด้วย เขานั่งอยู่ในท่าสบาย ๆ บนโซฟาอิตาลีด้วยสีหน้าขี้เล่น
“ผู้หญิงคนนี้ใช้ได้เลยนะ”
เดนเวอร์ แฮมิลตันถือรูปถ่ายไว้ในมือสองสามรูป ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชม
“คุณหนูคนโตของตระกูลชั้นสูงนั้นไม่มีอะไรที่ผู้หญิงทั่วไปจะเทียบได้อย่างแน่นอน!
“ทั้งความสวยและนิสัยใจคอของเธอล้วนแล้วแต่ยอดเยี่ยมที่สุด เธอมีคุณสมบัติที่โดดเด่นอะไรเช่นนี้!
“ฉันชอบเธอ เธอไม่เลวเลย”
เดนเวอร์หยิบชิปจากด้านข้างและโยนมันลงบนพื้นขณะพูด เขาพูดเบา ๆ ว่า “เดล นายทำได้ดีมาก นี่เป็นรางวัลสำหรับนาย
“พอทุกอย่างเรียบร้อย ฉันจะให้รางวัลนายยิ่งกว่านี้!”
เดลหยิบชิปทั้งหมดมูลค่าหลายหมื่นดอลลาร์บนพื้นด้วยใบหน้าเขินอาย จากนั้นเขาก็พยักหน้าและพูดว่า “นายน้อยสาม ไม่ต้องกังวล ที่นี่คือลาสเวกัส จะมีสาวๆคนไหนที่คุณจัดการไม่ได้บ้าง? จะมีอะไรที่คุณทำไม่ได้อีกล่ะ?
“อย่างน้อยทุกคนที่อยู่ที่นี่ก็ต้องเกรงใจคุณอยู่บ้าง!
“ตระกูลแฮมิลตันคือราชาแห่งลาสเวกัส!”
เดนเวอร์หัวเราะ ถ้าทุกคนมีสติคิดได้อย่างเดลตอนที่อยู่ในลาสเวกัส เขาก็จะไม่ต้องลงแรงให้เหนื่อยและหลีกเลี่ยงความยุ่งยากหลาย ๆ ครั้งได้
ปัง!
ทันใดนั้นเอง ประตูห้องก็ถูกเปิดออก เสียงที่ดังสนั่นทำให้ฝูงชนตกใจทันที
ผู้คุ้มกันต่างชาติหลายคนก้าวไปข้างหน้าด้วยสีหน้าจริงจัง พวกเขาต้องการดูว่าใครมันเป็นคนหาเรื่องตายแบบนี้ แต่ทันใดนั้นก็มีร่างหนึ่งปรากฏขึ้นที่ทางเข้าทันที
