ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2276
ทันทีที่เทเรซ่า ทอมป์สันแสดงสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างรุนแรง ประตูห้องโถงก็เปิดออกอีกครั้ง จากนั้นผู้คุ้มกันต่างชาติรูปร่างสูงใหญ่กำยำหลายสิบคนก็พุ่งเข้ามา
มีหญิงสาวผมบลอนด์ในชุดโค้ทหนังสีดำนำหน้าฝูงผู้คุ้มกันต่างชาติเหล่านั้น เธอดูเร่าร้อนอย่างที่สุดประกอบไปด้วยใบหน้าที่สวยงามเปล่งประกายออร่าที่ดูโฉบเฉี่ยว
แต่ในขณะนี้สายตาของเธอจับจ้องไปที่ฮาร์วีย์ ยอร์กราวกับใบมีดเย็นเฉียบ
ในสายตาของผู้คุ้มกันต่างชาติคนอื่น ๆ ต่างก็จับจ้องไปที่ฮาร์วีย์และเทเรซ่าอย่างเย็นชาราวกับว่าพวกเขาพร้อมจะลงมือได้ทุกเมื่อ
หลังจากนั้นไม่นานสีหน้าท่าทางของเทเรซ่าก็เปลี่ยนไป เธอกัดฟันแล้วพูดขึ้นว่า “คุณนี่มันหน้าไม่อายจริง ๆ เดนเวอร์ แฮมิลตัน!
“คุณกล้าดียังไงมาลักพาตัวพนักงานของฉันไปมากมายขนาดนี้?!
“คุณคือนายน้อยลำดับที่สามของตระกูลแฮมิลตัน ทำไมคุณถึงทำเรื่องไร้ยางอายเช่นนี้ได้ลงคอ?!”
“ลักพาตัว?”
เดนเวอร์หัวเราะ
“คุณทอมป์สัน ต่อให้ผมจะเปิดคลิปวีดีโอให้คุณดู แต่นั่นก็พิสูจน์ไม่ได้ว่าเป็นเรื่องจริงนี่ อย่ามากล่าวหาผมลอย ๆ จะดีกว่า!
“ผมเดนเวอร์ แฮมิลตัน เป็นนายน้อยลำดับที่สามของตะกูลแฮมิลตันแห่งลาสเวกัส เราเป็นนักธุรกิจใจสู้มือสะอาด และเราทำธุรกิจอยู่ในกรอบของกฎหมายมาโดยตลอด!
“ธุรกิจที่อยู่ในความดูแลของผมทำให้กระเป๋าผมมีเงินมากมายนับไม่ถ้วนอยู่ตลอด คุณคิดว่าคนอย่างผมจำเป็นต้องลักพาตัวใครด้วยเหรอ?
“คุณแจ้งความกับตำรวจก็ได้นะ ดูสิว่าจะมีใครเชื่อคุณไหม”
ใบหน้าของเทเรซ่าเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธ เธอเอ่ยอย่างเย็นชา “เดนเวอร์ เลิกพูดอะไรไร้สาระได้แล้ว ปล่อยพวกเขาไปเร็วเข้า!”
“ตั้งแต่ที่คุณมาถึงที่นี่ เวลาก็ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงได้แล้วมั้ง…”
เดนเวอร์พูดกับตัวเองและจุดบุหรี่ขึ้นสูบไปพร้อม ๆ กัน
“พนักงานของคุณบุกไปที่โกดังของผมเพราะต้องการตรวจสอบว่าสินค้าของคุณอยู่ในโกดังของผมหรือไม่
“เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยของผมพบพวกเขาเข้าโดยบังเอิญ ก็เลยจับกุมพวกเขาเอาไว้
“คุณทอมป์สัน นี่เรียกว่าป้องกันตัวเองต่างหาก
“ตามกฎของลาสเวกัส ต่อให้ผมจะทำอะไรลงไปก็ไม่มีใครว่าอะไรผมได้หรอก
“นั่นก็เป็นเพราะผมเพียงแค่ป้องตัวตามกฎหมายก็เท่านั้น!
“ระหว่างกฎหมายของแผ่นดินใหญ่กับลาสเวกัสมีอะไรบางอย่างที่ต่างกันอยู่สักหน่อย
“ตัวอย่างเช่น กฎหมายในฝั่งของเราส่วนใหญ่เป็นกฎหมายเกี่ยวกับการเดินเรือ ในขณะที่ประเทศของคุณเป็นประเทศแห่งกฎหมายแพ่ง…
“คุณรู้ไหมว่าคณะลูกขุนคืออะไร?
“หากมีการพิจารณาคดี ศาลในลาสเวกัสจะส่งคณะลูกขุนเจ็ดคนมาฟังคดีนี้และตัดสินว่าใครเป็นฝ่ายผิดหรือถูก
“แต่ผมต้องเตือนคุณไว้ก่อน คุณทอมป์สัน เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ของคณะลูกขุนในลาสเวกัสเป็นคนของตระกูลแฮมิลตัน…”
ภายใต้คำพูดที่ดูทรงอิทธิพลอย่างที่สุด เดนเวอร์กลับดูสงบเป็นอย่างมาก นั่นทำให้สีหน้าของเทเรซ่าเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ
เธอรู้สถานะของตระกูลแฮมิลตันในลาสเวกัสดี แต่เธอไม่เคยคิดว่าตระกูลแฮมิลตันจะยิ่งใหญ่ถึงขนาดที่พวกเขาสามารถทำทุกอย่างในลาสเวกัสได้ตามต้องการ
ในขณะนี้เดล ฟลินน์ก้าวไปข้างหน้า จากนั้นเขาก็เดินไปที่ด้านหน้าของเทเรซ่าและพูดอย่างเฉยเมยว่า “รุ่นน้อง ลาสเวกัสเป็นดินแดนของตระกูลแฮมิลตัน ต่อให้นายน้อยทอมป์สันจะเป็นคนมาที่นี่ด้วยตัวเอง เขาก็ต้องแสดงความเคารพต่อนายน้อยลำดับที่สามตระกูลแฮมิลตัน นับประสาอะไรกับเธอ…
“เธอก็เป็นแค่เด็กสาวที่กำลังจะถูกตระกูลร่ำรวยอย่างตระกูลทอมป์สันแห่งโวลชิ่งตัดหางปล่อยวัด ถ้าคิดว่าเธอมีสิทธิ์ที่จะมาท้าทายอำนาจของนายน้อยสามหรือไง?
“ถ้าฉันเป็นเธอ ฉันจะคุกเข่าและร้องขอความเมตตาเดี๋ยวนี้เลยล่ะ
“ถ้าเธอยอมทำ นายน้อยลำดับที่สามตระกูลแฮมิลตันซึ่งชื่นชอบสาว ๆ จะปฏิบัติต่อเธออย่างดีอย่างแน่นอน!”
เดลเงยหน้าขึ้นและหัวเราะหลังจากพูดจบ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มชั่วร้ายจากการที่แผนสมรู้ร่วมคิดของเขาประสบความสำเร็จ
เทเรซ่ากัดริมฝีปากของเธอแล้วพูดอย่างเย็นชา “เดล คุณมันไร้ยางอาย น่าเสียดายที่ฉันดันโง่ไปเชื่อคนกลับกลอกอย่างคุณ!
“คุณไม่มีทางที่จะได้ค่าตอบแทนอะไรจากฉันแน่!”
“ค่าตอบแทน?!” เดลยิ้มอย่างชั่วร้าย “พอถึงตอนที่นายน้อยลำดับที่สามตระกูลแฮมิลตันเล่นกับเธอจนเบื่อแล้ว เธอไม่คิดว่าฉันจะได้เธอไปค่าตอบแทนอย่างนั้นเหรอ?”
