ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2299
เอ็ดวินทำหน้าตาน่าเกลียดใส่ฮาร์วีย์และพึมพำว่า “ซีอีโอยอร์ก เวลาแบบนี้คุณยังมีกะจิตกะใจจะกินอะไรลงอีกเหรอ?”
ฮาร์วีย์ยิ้มและตอบอย่างเฉยเมย “ถ้าฉันบอกว่าฉันตั้งใจมาที่นี่ด้วยตัวเอง นายจะเชื่อฉันไหม?”
เอ็ดวินผงะเล็กน้อย “คุณตั้งใจมาที่นี่ด้วยตัวเอง?”
ฮาร์วีย์พยักหน้า “ใช่”
“นายไม่รู้สึกเหรอว่านับตั้งแต่ฉันมาจากมอร์ดูถึงลาสเวกัส ในช่วงสองสามวันนี้มีแต่ปัญหา?”
“แม่ยายของฉันถูกลักพาตัว ฉันถูกลอบสังหารตั้งหลายหน ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีบางคนจับตามองหุ้นของ สกาย คาสิโน พาเลซ ของภรรยาฉันอีกต่างหาก…”
“ทุกอย่างมันบังเอิญเกินไป”
“แล้วพอเอาเรื่องบังเอิญพวกนี้มารวมกัน ฉันก็เริ่มเชื่อแล้วว่าโลกนี้ไม่มีความบังเอิญหรอก”
“มีใครบางคนกำลังวางแผนอย่างแยบคายต่างหาก”
ขณะที่ฮาร์วีย์ทานอาหาร เขาก็แนะนำเอ็ดวินว่า “เอ็ดวิน นายเองก็มาจากค่ายศัสตราวุธด้วยนี่ บางทีเวลานายเจอปัญหา นายก็ควรจะคิดแก้ปัญหาให้รอบคอบ”
“เช่น การปล่อยฉันออกไปตอนนี้จะมีประโยชน์อะไรตรงไหน?”
“หรือควรจะใช้โอกาสนี้สืบหาว่าใครอยู่เบื้องหลังทุกสิ่งแทนจะดีกว่า”
เอ็ดวินเป็นคนฉลาด ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความตระหนักรู้ขณะที่เขาฟังคำพูดของฮาร์วีย์ “แปลว่าคุณรู้แล้วว่าใครเป็นคนลักพาตัวแม่ยายของคุณไป?”
“คุณรู้ด้วยไหมว่าใครลอบสังหารคุณ”
“ฉันก็ได้แค่เดา” ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมย
“หลังจากเกิดเรื่องวันนี้ ทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นในสองวันที่ผ่านมาอย่างรอบคอบ ถ้าเดาไม่ผิด มีมือที่มองไม่เห็นคู่หนึ่งอยู่เบื้องหลัง เรื่องเหล่านี้…”
“และเจ้าของมือเหล่านี้ก็น่าจะเป็นของสี่ตระกูลชั้นนำของฮ่องกง”
“ในบรรดาตระกูลพวกนี้ มีเพียงคนจากตระกูลฟลินน์และตระกูลลีโอแห่งฮ่องกงเท่านั้นที่ไม่พอใจฉันอย่างหนัก”
“แต่ตระกูลฟลินน์ไม่ได้มีอำนาจอะไรมากมายนัก เพราะเขาไม่มีทางคิดแผนได้แยบยลขนาดนี้หรอก”
“เพราะงั้นจึงเป็นไปได้มากกว่าที่นี่จะเป็นการกระทำของตระกูลลีโอ หรือไม่ก็เป็นฝีมือของคนที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาอีกที”
เอ็ดวินรู้สึกประหลาดใจ “ซีอีโอยอร์ก คุณกำลังบอกว่านี่เป็นฝีมือของคนในตระกูลลีโอฮ่องกงซึ่งอาจไม่ได้ใช้นามสกุล “ลีโอ” และอาจมีคนอื่นอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้อีกงั้นเหรอ”
“คราวนี้ ตระกูลลีโอแห่งฮ่องกงเป็นฝ่ายต่อต้านคุณ…”
“แล้วแฮมิลตันกำลังรับบทอะไรอยู่ล่ะ?”
ฮาร์วีย์ตอบอย่างเฉยเมยว่า “ตระกูลแฮมิลตันแห่งลาสเวกัสอาจไม่ได้มีส่วนร่วมในเรื่องนี้ แต่ฝ่ายของนายหญิงลำดับที่สี่ของตระกูลต้องมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยอย่างแน่นอน พวกเขาตั้งใจแน่วแน่ที่จะฮุบหุ้นห้าสิบเปอร์เซ็นต์ของสกาย คาสิโน พาเลซที่อยู่ในมือของแมนดี้ไปให้ได้”
เอ็ดวินหายใจเข้าลึก ๆ และพูดว่า “ซีอีโอยอร์ก… ทิศทางการสอบสวนที่ผมกำลังดำเนินการอยู่ไม่ถูกต้องงั้นหรือ”
ฮาร์วีย์ยิ้มให้เขาอย่างเงียบ ๆ “ก็คงใช่ แต่มันอาจจะไม่ได้ผิดไปทั้งหมดหรอก ปล่อยให้คนของนายสืบสวนพวกบรีวู้ดจากฮ่องกงต่อไป ให้ทำเหมือนกับว่าคนพวกนั้นกำลังหาทางแก้แค้นอยู่ก็พอ”
“ช่วยฉันส่งข้อความกลับไปยังมอร์ดูที บอกไทสันให้พาจอร์จ ซาเบลและโอลด์ ไนเนอร์มาที่ลาสเวกัสด้วย”
“อีกอย่าง นายต้องจับตาดูคดีนี้แทนฉันด้วย พยานและหลักฐานที่ฝ่ายนายหญิงลำดับที่สี่ของตระกูลแฮมิลตันมอบให้ล้วนแล้วแต่มัดว่าฉันทำร้ายร่างกายเจ้าหน้าที่จริง แต่อันที่จริง ฉันทำไปก็เพื่อป้องกันตัวเท่านั้น”
“แต่ในเมื่อพวกเขาอยากจะเล่นเกมกับฉัน เพราะงั้นเราก็ควรจะตามน้ำเพราะเขาไปสักหน่อย”
“บอกฉันหน่อยซิ ที่ลาสเวกัสแจ้งความเท็จจะต้องถูกตั้งข้อหากี่ปี”
ดวงตาของเอ็ดวินเป็นประกายขึ้นทันทีและก่อนจะยิ้มออกมา “ก็แค่ไม่กี่ปีเท่านั้น แต่ถ้าเขาถูกตัดสินว่ามีความผิดจริง แจ็กซ์ แฮมิลตันจะไม่สามารถออกจากคุกได้เป็นเวลาอย่างน้อยหกเดือน!”
“ไม่ต้องกังวล ซีอีโอยอร์ก! ผมจะจัดการทุกอย่างในทัน…”
ปัง!
ขณะที่เอ็ดวินพูดไปได้ครึ่งประโยค ประตูห้องสอบสวนก็ถูกเปิดออกอย่างแรง
