ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2330
งานวาดพู่กันถือเป็นงานศิลปะทั่วไป แต่ภาพวาดดูมีชีวิตชีวา สิ่งนี้ทำให้ผู้คนตระหนักว่าพอล เมนโดซา ผู้บัญชาการสูงสุดของลาสเวกัสคนนี้ค่อนข้างทะเยอทะยาน
พูดง่าย ๆ ก็คือ คนที่ไม่ทะเยอทะยานเท่านี้จะไม่มีทางวาดภาพแบบนี้ได้
นี่เป็นเพราะรังสียิ่งใหญ่นี้แผ่ออกมาจากส่วนลึกภายในตัวเขาโดยธรรมชาติ
การวาดภาพทิวทัศน์เกือบจะเสร็จสิ้น เมื่อจังหวะตวัดพู่กันครั้งสุดท้ายกำลังจะมาถึง
แต่ขณะที่เขากำลังจะวาดภาพให้เสร็จ พอลก็เหลือบไปเห็นร่างของฮาร์วีย์ ยอร์ก
แต่การเหลือบมองในครั้งนี้ทำให้พอลตะลึงเล็กน้อย
หัวใจที่ทะเยอทะยานของเขาดูคล้ายจะได้รับผลกระทบจากรังสีของฮาร์วีย์ในขณะนี้ เมื่อเขาต้องการจรดพู่กันครั้งสุดท้ายลงไป เขาตระหนักได้ว่าไม่ว่าอย่างไร เขาก็ไม่สามารถวาดมันให้เสร็จได้
พอลขมวดคิ้วเล็กน้อย ปึก! พู่กันหักครึ่งหลังจากผ่านไประยะหนึ่ง จากนั้นเขาก็หันไปมองฮาร์วีย์
หลังจากที่เขากวาดสายตามองฮาร์วีย์อย่างไม่แยแส พอลก็ยื่นมือขวาออกไป “ฉันพอล เมนโดซา”
ทั้งโยอาน่า เมนโดซาและเอ็ดวิน เมนโดซาที่ตามหลังมา ต่างตกตะลึงเล็กน้อยกับภาพที่เห็น
เป็นเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นชายชราทำตัวสุภาพกับคนที่หนุ่มกว่าเช่นนี้
ฮาร์วีย์เองก็ตกตะลึงไปครู่หนึ่งเช่นกัน เขาไม่เคยคิดว่าผู้บัญชาการสูงสุดของลาสเวกัสจะกระตือรือร้นมากขนาดนี้ ในขณะที่พบเขาเป็นครั้งแรก
แต่ฮาร์วีย์รู้สึกประหลาดใจเพียงเล็กน้อยเท่านั้น นอกจากประหลาดใจเล็กน้อยแล้ว เขายังยื่นมือไปแตะพอลเล็กน้อยแล้วตอบเบา ๆ ว่า “ฮาร์วีย์!”
“แม้ว่าชื่อของเขาจะดูธรรมดา แต่เขาก็พิเศษ!”
พอลยิ้มและแสดงความเห็นด้วย
“เมื่อสองวันก่อน ตอนที่โยอาน่าเล่าเรื่องคุณให้ฉันฟัง เธอบอกว่าคุณคือเพื่อนนิสัยไม่ดีของเอ็ดวินและยังบอกว่าคุณอยากจะเกาะเราด้วย
“ฉันกลัวว่าลูกชายที่ไร้ความสามารถคนนี้จะทำอะไรไร้สาระ ดังนั้น ฉันจึงตรวจสอบประวัติคุณเล็กน้อยในช่วงสองวันที่ผ่านมา
“แม้ว่าจะมีเวลาไม่มากนัก แต่ความสำเร็จบางอย่างของคุณก็น่าทึ่งมากทีเดียว!
“ถ้าไม่ใช่เพราะเรื่องนั้น ฉันจะไม่ยอมรับคำเชิญที่คุณส่งมา เพื่อนตัวน้อยของฉัน”
คำพูดของ พอลฟังดูธรรมดาแต่แฝงไว้ซึ่งอำนาจของตระกูลเมนโดซา
ความสามารถในการศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับฮาร์วีย์ได้อย่างมากมายในเวลาเพียงสองวัน และยังยืนยันถึงตัวตน สถานะ และพลังของฮาร์วีย์ที่ทัดเทียมกับเขาได้ในขณะที่อยู่ในลาสเวกัส…
นี่ก็เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นว่าพอลน่ากลัวเพียงใด
เอ็ดวินกรีดร้องอยู่ในใจอย่างเย็นชาแต่ไม่ได้พูดอะไร สิ่งที่น่าสะพรึงกลัวเกี่ยวกับหัวหน้าผู้ฝึกสอนที่พ่อของเขารู้ว่าเป็นเพียงยอดภูเขาน้ำแข็งที่อยู่ในทะเลเท่านั้น
สำหรับโยอาน่า เธอรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าเธอเองก็ไม่คาดคิดว่าพ่อจะประเมินฮาร์วีย์ไว้สูงขนาดนี้
ถึงอย่างนั้น เธอยังคงไม่มั่นใจเล็กน้อยและจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์
“เป็นเกียรติมากครับ ผู้อาวุโสเมนโดซา ผมจะเป็นแค่คนธรรมดา ๆ ที่ไม่มีอะไรพิเศษเลยสักนิด” ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างเฉยเมย “ที่ผมกล้ามาหาว่าอาวุโสเมนโดซาในครั้งนี้ อันที่จริง ผมมีบางอย่างที่ต้องการให้คุณช่วย”
ทั้งโยอาน่าและเอ็ดวินตกตะลึงเล็กน้อยหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ราวกับว่าพวกเขาไม่เข้าใจจุดประสงค์ของการมาเยี่ยมของฮาร์วีย์
ฮาร์วีย์ยิ้ม หยิบสัญญาออกมาและวางไว้บนโต๊ะ จากนั้น เขาก็ยิ้มและพูดว่า “นี่คือข้อตกลงความร่วมมือระหว่างตระกูลแฮมิลตันและตระกูลฌอง ตามข้อตกลง หนึ่งในหกของใบอนุญาตคาสิโนของแฮมิลตันเป็นของครอบครัวฌอง
“เนื่องจากข้อตกลงนี้อยู่ในมือของผมแล้ว แสดงว่าผมเป็นเจ้าของหนึ่งในหกของใบอนุญาตคาสิโนนั้น”
“ผมต้องการขอความช่วยเหลือจากผู้อาวุโสเมนโดซา คุณช่วยให้ผมขอใบอนุญาตคาสิโนนั้นมาทีได้ไหม?”
