ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2331
ตกตะลึง!
เปลือกตาของทั้งเอ็ดวิน เมนโดซาและโยอาน่า เมนโดซา กระตุกทันทีที่พวกเขาได้ยินคำพูดเหล่านั้น
ในลาสเวกัส ใบอนุญาตคาสิโนถือเป็นตัวแทนของอำนาจ เส้นสาย เงิน หรือแม้แต่ทุกสิ่ง
เหตุผลที่ตระกูลแฮมิลตันแห่งลาสเวกัสได้รับการขนานนามว่าเป็นราชาแห่งลาสเวกัสก็เพราะสายที่สี่ของตระกูลแฮมิลตันมีใบอนุญาตคาสิโนในครอบครอง
อย่างไรก็ตามฮาร์วีย์ ยอร์กพูดและกล่าวออกมาว่าเขาต้องการใบอนุญาตคาสิโนที่สายที่สี่ของแฮมิลตันมี เขาต้องการทำลายรากฐานของพวกนั้น!
ขณะที่โยอาน่าและคนอื่น ๆ กังวลว่าพอล เมนโดซาจะระเบิดอารมณ์ ผู้บัญชาการสูงสุดของลาสเวกัสในขณะนี้ไม่ได้โกรธ แต่เขากลับถามด้วยความสนใจแทน “ซีอีโอยอร์ก เจ้าชายยอร์ก หัวหน้าสาขายอร์ก ด้วยตัวตนของคุณ ใบอนุญาตคาสิโนมันคุ้มที่คุณจะต้องมาสนใจจริง ๆ หรือ?
“ในลาสเวกัสสิ่งนี้อาจดูมีลับลมคมใน แต่ในสายตาของคุณมันคงไม่มีค่าอะไรหรอกใช่หรือเปล่า?”
“แน่นอนว่ามันมีคุณค่า”
น้ำเสียงของฮาร์วีย์สงบ
“ใบอนุญาตคาสิโนฉบับนี้แสดงถึงสิทธิ์ที่จะมีปากมีเสียงในขอบเขตของสองสิ่งในประเทศ H ที่ยิ่งใหญ่ นอกจากนี้ยังแสดงถึงความสามารถในการตั้งหลักในลาสเวกัสและยังรวมไปถึงผลประกอบการประจำปีที่มีมูลค่าลาวหลายหมื่นล้านดอลลาร์อีกต่างหาก
“ที่ผมสนใจเรื่องแบบนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกใช่หรือเปล่า?
“ยิ่งไปกว่านั้น นายน้อยลำดับที่สี่แห่งตระกูลแฮมิลตันจงใจใช้ใบอนุญาตคาสิโนนี้เพื่อข่มขู่หัวหน้าสาขาที่เก้าของตระกูลฌอง
“ถ้าผมไม่ทำอะไรกับความเย่อหยิ่งของพวกเขาเสียบ้าง ผมคงสู้หน้าภรรยาไม่ไหว”
พอลยิ้มและพูดหลังจากได้ยินสิ่งนี้ “คุณคงล้อเล่นล่ะสิ ซีอีโอยอร์ก จากข้อมูลที่ฉันรู้มา คุณซิมเมอร์น่าจะกลายเป็นภรรยาเก่าของคุณไปแล้วไม่ใช่เหรอ?”
จากนั้นฮาร์วีย์ตอบอย่างเฉยเมยว่า “ตราบใดที่เธอเป็นผู้หญิงของผม จะสถานะอะไรก็ไม่เกี่ยวหรอก”
พอลอึ้งไปครู่หนึ่ง เขาหัวเราะหลังและพูดว่า “ฉันได้ยินอะไรแบบนี้มาเยอะแล้ว สถานะอะไรพวกนั้นไม่มีความหมายเลย
“ด้วยเรื่องตัวตนของคุณ สายที่สี่ของตระกูลแฮมิลตันที่ต้องการปราบปรามคุณผ่านใบอนุญาตคาสิโนกำลังรนหาที่ตายอย่างแน่นอน”
ฮาร์วีย์ไม่ได้เร่งรีบจนเกินไป แต่เขากลับพูดอย่างเฉยเมยว่า “ถ้าอย่างนั้น คุณหมายความว่ายังไงผู้อาวุโสเมนโดซา?”
ฮาร์วีย์รู้ดีว่าพอลไม่สามารถให้ใบอนุญาตคาสิโนแก่เขาได้
จุดประสงค์ที่เขามาที่นี่ในวันนี้ก็เพียงเพื่อถามหาจุดยืนของพวกเขา
หลังจากหรี่ตาอยู่ครู่หนึ่ง ทันใดนั้น พอลก็ตบมือ โบกมือให้คนรับใช้ยกกาน้ำชามา หลังจากที่รินชาให้เขาหนึ่งแก้ว เขาก็แสดงท่าทางให้ฮาร์วีย์ชิม
ฮาร์วีย์ดูเฉยเมย เขาหยิบถ้วยชาขึ้นมาจิบ มันมีกลิ่นหอมและสดชื่น แต่ก็มีรสขมเล็กน้อย
พอลพูดต่อไปว่า “เช่นเดียวกับถ้วยชานี้ ฉันควบคุมได้ว่าบนถาดจะมีชากี่ถ้วย ฉันสามารถเลือกได้ด้วยว่าฉันต้องการเสิร์ฟมันให้กับใคร
“แต่สุดท้ายแล้วใครจะได้มันไป ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย
“ตราบใดที่ถ้วยยังอยู่บนถาด และคนที่รินชาก็คือฉัน แค่นี้ก็พอแล้วไม่ใช่หรอ?”
ฮาร์วีย์แค่ยิ้มและเข้าใจสิ่งที่พอลพยายามจะบอกเป็นนัยแล้ว
สำหรับเขาแล้ว ไม่สำคัญว่าใครจะมีใบอนุญาตคาสิโน ตราบใดที่ยังมีใบอนุญาตคาสิโนหกใบก็พอแล้ว
นี่คือจุดยืนของเขา
หลายครั้งการไม่เข้าข้างก็เป็นการแสดงจุดยืนเช่นกัน
พอลยืนขึ้นและรินชาให้ฮาร์วีย์ จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและตบไหล่ฮาร์วีย์ หลังจากนั้นก็เดินออกจากคลับเฮาส์ส่วนตัวไปพร้อมกับคนของเขา
โยอาน่ามองฮาร์วีย์อย่างลึกซึ้งและไม่พูดอะไร เธอกลับพาคนของเธอติดตามพอลไป ไม่นานคนกลุ่มนั้นก็หายไป
เหลือเพียงเอ็ดวินที่ยืนอยู่ที่เดิม เขาเดินไปหาฮาร์วีย์และกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง
ปัง!
ในขณะนี้ได้ยินเสียงดัง ร่างหนึ่งตกลงมาที่หน้าศาลา
