ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2333
เห็นได้ชัดว่าแจ็กซ์ แฮมิลตันและเดนเวอร์ แฮมิลตัน ไม่ได้แย่แสต่อเอ็ดวิน เมนโดซาเลยเนื่องจากพวกเขามีเจ้าชายปาร์คเกอร์ เป็นผู้สนับสนุน
เอ็ดวินถูกตบหน้า และสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างฉับพลันครั้งแล้วครั้งเล่า แต่เห็นได้ชัดว่าเขารู้เกี่ยวกับตัวตนของเดนนิส ขณะนี้เขาไม่ได้ตอบโต้กลับและพูดอย่างเคร่งขรึมว่า “เจ้าชายปาร์คเกอร์ เราได้จองสถานที่ไว้สำหรับวันนี้แล้ว โปรดช่วยผมเพื่อเห็นแก่พ่อของผมด้วย”
ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาอีกสองสามคนยืนสงบปากสงบคำอยู่ที่เดิม โดยไม่ก้าวไปข้างหน้าหลังจากเห็นท่าทีของเอ็ดวิน
“เอ็ดวิน ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ?
“ไอ้เวรนี่!
“ออกไปเดี๋ยวนี้!”
แจ็กซ์กำลังจะตบเอ็ดวินอีกครั้งทันทีที่เขาพูดจบ
สีหน้าของเอ็ดวินเปลี่ยนไป และเขาก็ถอยห่าง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรำคาญ แต่เขาไม่กล้าแสดงออกมา
แจ็กซ์มีท่าทางหยิ่งยโสบนใบหน้าของเขา ทำไมเขาต้องกลัวฮาร์วีย์ ยอร์ก ในเมื่อเขาได้รับการสนับสนุนจากเดนนิส?
อันธพาลหลายคนจากตระกูลแฮมิลตันเตรียมที่จะก้าวไปข้างหน้าและยับยั้งเอ็ดวินเพื่อให้แจ็กซ์สามารถเอาชนะเขาได้อย่างง่ายดาย
เดนนิสผู้หยิ่งยโสยืนนิ่ง จากนั้นเขาก็พ่นควันเป็นวงออกมาในขณะที่เหล่ไปที่ฮาร์วีย์ซึ่งขณะนั้นกำลังป้อนน้ำให้เทเรซ่า
แต่สายตาของเขาจับจ้องไปที่เทเรซ่ามากกว่า
เขาเคยเห็นผู้หญิงมาหลายประเภททั้งในฮ่องกงและลาสเวกัส แต่เขาไม่สามารถต้านทานคนไร้เดียงสาอย่างเทเรซ่าได้เลย
ในขณะนั้น ความคิดเดียวของเขาคือการได้เทเรซ่ามาและทำทุกอย่างที่เขาต้องการกับเธอ ถ้าเขาสามารถทำลายเธอได้ มันก็ยิ่งดี
“พอแล้ว!”
เอ็ดวินก้าวถอยหลังอีกครั้ง จากนั้น เขาอุทานอย่างเย็นชาว่า “แจ็กซ์ ฉันจะปล่อยเรื่องนี้ไปเพื่อเห็นแก่เจ้าชายปาร์คเกอร์!
“แต่ถ้ามายังทำตัวเป็นเด็ก ๆ ไม่เลิก ถ้าฉันจะให้คนของฉันเล่นงานนายก็อย่ามาโทษฉันล่ะ!”
“ก็มาสิ! เอาเลย! เข้ามาสิ! ถ้านายกล้า เชื่อไหมว่าฉันจะฆ่านาย!”
แจ็กซ์มีท่าทางหยิ่งผยองและเจ้าเล่ห์ ทันใดนั้นเองเขากำลังเข้ามาใกล้อย่างช้า ๆ และเย้ยหยันเอ็ดวิน ด้วยอยากจะเห็นว่าเอ็ดวินจะกล้าทำหรือเปล่า
เอ็ดวินดูหวาดหวั่น จริง ๆ แล้วเขาไม่ได้กลัวแจ็กซ์ แต่เขาต้องระวังไม่ให้เจ้าชายปาร์คเกอร์ขุ่นเคือง
“แจ็กซ์ ดูเหมือนว่าครั้งที่แล้วคุณไม่ได้เรียนรู้บทเรียนของคุณเลย”
เสียงที่ไม่แยแสมาจากทิศทางของศาลา ฮาร์วีย์คว้ากาน้ำชาขึ้นมาลวก ๆ และโยนมันใส่หน้าผากของแจ็กซ์
“อ๊าก!”
ชาร้อนกระจายไปทั่วใบหน้าของแจ็กซ์ ทำให้เขาต้องกอบกุมใบหน้าและร่ำไห้
หลังจากนั้นไม่นาน แจ็กซ์ก็เช็ดชาออกจากใบหน้า เขาจ้องไปที่ฮาร์วีย์และตะโกนว่า “ยอร์ก นายกล้าดียังไงมาทำร้ายฉันต่อหน้าเจ้าชายปาร์คเกอร์?
“นายคงอยากตายมากสินะ!”
ปัง!
ฮาร์วีย์ขี้เกียจเกินไปที่จะพูดเรื่องไร้สาระ คราวนี้เขาเตะออกไปทันที และเก้าอี้ไม้ก็ลอยออกมากระแทกร่างของแจ็กซ์อีกครั้ง
แจ็กซ์กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด และร่างกายของเขาก็กระเด็นออกไป ด้วยความน่าสมเพช
“อะไร?!”
สาวสวยหลายคนที่ตามหลังเดนนิสและแจ็กซ์ต่างยกมือขึ้นป้องปากด้วยความตกใจ
พวกเธอไม่คาดคิดว่าจะมีใครกล้าดูหมิ่นเจ้าชายปาร์คเกอร์ในที่อย่างลาสเวกัสและฮ่องกง และไม่คิดว่าจะมีใครกล้าแม้แต่ทำร้ายคนของเขาต่อหน้าเขาอย่างนี้ด้วย
เขาคงไม่กลัวตายเลยสินะ!
สำหรับเดนนิส เขาเหล่มองเล็กน้อย จากนั้นสายตาของเขาก็จับจ้องไปที่ฮาร์วีย์และรู้สึกว่าฮาร์วีย์ดูคุ้นตา
ฮาร์วีย์ไม่แยแสสายตาของทุกคนและพูดอย่างเฉยเมยว่า “แจ็กซ์ คุณยังอยากให้ผมตีคุณอีกหรือเปล่า?”
เอ็ดวินไปอยู่ข้างฮาร์วีย์แล้วในขณะนี้ เขาหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดว่า “ซีอีโอยอร์ก ได้โปรดอย่าทำอะไรวู่วาม
“เขาเป็นลูกชายของหัวหน้าแห่งแก๊งบรีวู้ด เขาเป็นที่รู้จักในฐานะเจ้าชาย เดนนิส ปาร์คเกอร์ เจ้าชายแห่งบรีวู้ด
“แม้แต่ตระกูลเมนโดซายังต้องยังเกรงใจเขาอยู่บ้าง”
