ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2442
“ได้โปรดให้โอกาสผมอีกครั้งเถอะ คุณยอร์ก”
อากิขอร้องด้วยสีหน้าสับสน
เมื่อเทียบกับอากิผู้อหังการก่อนหน้านี้ เขารู้สึกต่ำต้อยจนไม่เหลือดี
สตรีที่คุกเข่าบนพื้นปิดปากอย่างสุดกำลัง พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่กรีดร้อง
เพราะเขาทุกคนรู้แล้วว่าคนตรงหน้าคือเทพแห่งสงคราม…
แต่หลังจากที่พวกเขาเห็นอากิที่พวกเขานับถืออย่างสูงคุกเข่าลงเพราะเขาหมดหนทาง พวกเขาก็ทรุดตัวลง
“ให้โอกาส?”
ฮาร์วีย์หรี่ตาเล็กน้อย
“ดี เพื่อเห็นแก่จิตวิญญาณซามูไรที่คุณนับถือ ผมจะให้โอกาสคุณอีกครั้ง”
“พวกคุณทุกคน จงหักแขนตัวเองข้างหนึ่งแล้วออกไปจากที่นี่”
“แน่นอน ถ้าไม่อยากทำจะลองขัดขืนดูก็ได้ แต่ถ้าเป็นแบบนั้น ผมจะหักแขนเพราะคุณทั้งสองข้าง”
ฮาร์วีย์ไม่แสดงสีหน้าใด ๆ ในขณะที่เขาพูดคำเหล่านั้น แต่มันก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ชาวประเทศหมู่เกาะผู้หยิ่งจองหองตัวสั่นด้วยความกลัวในขณะที่ใบหน้าของพวกเขาสิ้นสีสัน
“ผมให้เวลาคุณทั้งหมดหนึ่งนาที”
โยอาน่าก้าวไปข้างหน้าและนับถอยหลังในขณะที่มองดูนาฬิกาของเธอ
“หกสิบ ห้าสิบเก้า…”
อากิตัวสั่นหลังจากได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์
เขายอมคุกเข่าให้ได้ จะให้เขาคลานออกไปจากที่นี่ก็ยังได้…
แต่เขาไม่สามารถรวบรวมกำลังที่จะหักแขนตัวเองได้เลย
ยิ่งไปกว่านั้นนี่คือตัวที่ช่วยให้เขาได้กล้าขึ้นสู่อำนาจ
อากิยืดหลังตรงและลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกัดฟันพูด
“คุณยอร์ก ผมรู้แล้วว่าคุณเป็นเทพแห่งสงคราม โดยปกติแล้วคุณถือได้ว่าเป็นคนที่ไร้พ่าย แต่ได้โปรดช่วยผมหาทางออกจากเรื่องนี้ด้วยเถอะ
“ผมเป็นนายน้อยของตระกูลคิตากาวะและได้รับการสนับสนุนจากชินคาเงะเวย์ ผมรู้จักกับเหล่าเจ้าชายและเจ้าหญิงจากราชวงศ์หมู่เกาะหลายคน!
“ถ้าคุณปล่อยผมไป ผมจะไม่ลืมบุญคุณนี้เลย!
“แต่ถ้าคุณทำให้ผมพิการ นั่นก็จะเท่ากับว่าคุณกำลังสร้างศัตรูโดยไม่จำเป็นด้วยซ้ำ!
“โปรดคิดให้รอบคอบด้วย คุณยอร์ก!
“พวกเราชาวประเทศหมู่เกาะตอบแทนบุญคุณคนเสมอ!
“ถ้าคุณปล่อยผมไป ผมจะไม่มีวันลืมเรื่องนี้เด็ดขาด!
“และถ้าคุณทำให้ผมพิการ ผมก็จะไม่มีวันลืมมันด้วยเช่นกัน!
“ตั้งแต่คุณตบผมจนน่วมผมก็ทำอะไรคุณไม่ได้แล้ว แต่ไม่ได้แปลว่าหลังจากนี้อีกหนึ่งปี หรือแม้แต่สิบปีให้หลังผมจะทำอะไรคุณไม่ได้!
“ที่นี่มีสำนวนที่ว่า ‘การแก้แค้นเปรียบดั่งขนมหวาน’ แบบนั้นใช่ไหม?
“ถ้าคุณทำให้ผมพิการ คุณจะต้องเจอกับปัญหาในอนาคต! และคุณก็จะลากโยอาน่าลงไปนรกกลุ่มเดียวกันนั้นด้วย!”
แม้ว่าอากิจะมีใบหน้าบวมเกร่งในขณะที่มีเลือดไหลซึมออกมาจากมุมปากของเขา แต่เขาก็ยังพยายามต่อรองกับฮาร์วีย์
ถึงในตอนนี้เขายังตระหนักไม่ได้ว่าเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะทำอย่างนั้นกับอีกฝ่ายเลยแม้แต่น้อย
เขาวางแผนที่จะเหยียบย่ำเทพแห่งสงครามด้วยอำนาจ สิทธิ์ที่เขามี และเส้นสายของตัวเองเมื่อเขาออกไปจากที่
มีเพียงคิโนชิตะเท่านั้นที่รู้ว่าเทพแห่งสงครามเองก็มีอิทธิพลเหนือจินตนาการเช่นกัน…
“นายน้อยคิตากาวะ-” คิโนชิตะพูดตามสัญชาตญาณ
“หุบปากซะ ไอ้สารเลว!”
อากิกัดฟันในขณะที่ยืดร่างกายให้ตรง
“อาจารย์เป็นคนที่มอบหมายให้คุณเป็นผู้คุ้มกันส่วนตัวของผม แต่คุณมันไร้น้ำยาเกินไป!”
ในสายตาของอากิ เขาต้องคุกเข่าให้อีกฝ่ายแบบนี้ก็เพราะคิโนชิตะไม่แข็งแกร่งพอ
เป็นเรื่องปกติที่คนหนุ่มสาวอย่างอากิจะไม่สามารถเอาชนะเทพแห่งสงครามได้…
แต่แม้แต่คิโนชิตะก็ไม่สามารถเอาชนะเขาได้ แถมยังไม่กล้าแม้แต่จะโต้กลับอีกด้วย
‘เขาควรจะใช้พลังทั้งหมดที่มีในการฆ่าฮาร์วีย์ เพื่อที่ฉันจะได้ออกไปจากที่นี่แบบไร้รอยขีดข่วนไม่ใช่หรือ?!
‘ชิ! นายมันขยะที่ไร้ค่าจริงๆ!’