ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2461
“แล้วไง?”
ฮาร์วีย์ยังคงไม่หวั่นไหว ใบหน้าของเขาไร้ซึ่งอารมณ์ใด ๆ
“ขออภัย แต่ผมยังต้องไปที่ห้องโถงบรรพบุรุษเพื่อดูว่าผมจะสามารถช่วยราชาแห่งการพนันได้หรือไม่
“ถ้าผมช่วยเขาได้ ผมเชื่อว่าเขาจะตอบแทนผมได้มากกว่าที่คุณเสนอมาเป็นพันเท่า”
ฮาร์วีย์มองธนบัตรสีเขียวที่กระจัดกระจายบนพื้นเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะจากไป
“เฮ้อ…”
จอนหยิบซิการ์ออกมาจุด เขาพ่นควันออกมาขณะที่มองตามหลังฮาร์วีย์
“ฉันให้เกียรตินายและเรียกนายด้วยชื่อจริงเวลาที่คุยกับนายเลยนะหนุ่มน้อย
“แต่นายก็ยังหยิ่งผยองเพียงเพราะนายยังเด็กและกระฉับกระเฉง
“นายกำลังบีบให้ฉันไม่มีทางเลือก!
“ฉันจะสั่งสอนนาย!
“ฉันจะทำให้นายรู้ว่าการมีเรื่องกับคนที่อยู่เหนือตัวเองมันเป็นยังไง!”
ท่าทางใจดีและอ่อนโยนของจอนหายไปทันที
บรรยากาศเต็มไปด้วยความดุร้ายและหยิ่งยโสของชนชั้นสูงที่ถูกปฏิเสธ
ฮาร์วีย์หันกลับไปและหรี่ตามองจอนด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“แหม ๆ คุณจะสู้กับผมเหรอท่านเซอร์เรย์?”
“เปล่า ฉันแค่จะสั่งสอนนายนิดหน่อยเพื่อที่นายจะได้รู้จักขีดจำกัดของตัวเอง”
จอนโบกมือให้หญิงงามที่อยู่เคียงข้างเขาอย่างเงียบ ๆ มาตลอดเวลา “เนลล่า ให้ฮาร์วีย์อยู่ต่อเพื่อพิจารณาการกระทำของเขาด้วย
“เมื่อเขาเต็มใจที่จะทำงานให้ฉันและยอมเปิดเผยวิชาลับในการปราบปรามวิญญาณชั่วร้ายด้วยเลือดเพียงหยดเดียวแล้วค่อยปล่อยเขาไป”
จอนยิ้มให้ฮาร์วีย์จาง ๆ ด้วยความมั่นใจก่อนที่จะออกจากห้องทำงานอย่างสงบ
ขณะที่ฮาร์วีย์กำลังจะขยับขาเพื่อก้าวต่อไป เนลล่าก็กระโจนมาขวางทางเขา
“คุณยอร์ก กรุณาอยู่ต่อเถอะค่ะ
“ถ้าคุณต้องการที่จะออกไป คุณต้องยอมรับเงื่อนไขของท่านเซอร์เรย์ก่อน”
ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ ด้วยความขบขัน
“คุณคิดว่าคุณสองคนจะหยุดผมได้จริง ๆ เหรอ?”
คราวนี้เนลล่าหัวเราะเบา ๆ บ้าง เธอสะบัดมือซ้ายและเผยกระดาษยันต์สีเหลืองหลายแผ่นให้ฮาร์วีย์ดู
ในเวลาเดียวกันเธอก็ชักดาบไม้ท้อออกมาจากฝักที่อยู่บนหลังของเธอและหรี่ตาขู่ฮาร์วีย์
“ศาสตร์แห่งธรณีไม่เพียงสามารถช่วยชีวิตคนได้เท่านั้น แต่มันยังสามารถฆ่าคนได้ด้วย
“ฉันฝึกอย่างหลังมา ถ้าคุณต้องการก็ลองหนีจากฉันดูก็ได้!”
สาวกจากองค์กรเซอร์เรย์เดินเข้ามาขณะที่เธอพูด
พวกเขาทั้งหมดถือแผ่นฮวงจุ้ยและดาบไม้ท้อ พวกเขาเข้าหาฮาร์วีย์ด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์แต่เต็มไปด้วยความตั้งใจจะฆ่าเขา
ฮาร์วีย์เองก็ไร้ซึ่งอารมณ์เช่นกันและไม่ไหวหวั่นจากการคุกคามของพวกเขา เขาก้าวไปข้างหน้าอย่างเฉยเมยและไร้ความประทับใจ
เนลล่าเหวี่ยงดาบของเธอ เครื่องรางของขลังทั้งหมดที่อยู่ในมือของเธอลุกเป็นไฟและปกคลุมใบมีด ดาบเริ่มแผ่รังสีที่น่าสะพรึงกลัวออกมา
เธอเริ่มสวดมนต์บางอย่าง
“ริน เปียว โท ชา ไค จิน เร็ตสึ ไซ…”
เพี๊ยะ!
แต่ก่อนที่เธอจะได้เอ่ยคำสุดท้ายของบท ฮาร์วีย์ก็อยู่ตรงหน้าเธอแล้ว
เขาเหวี่ยงมือทันทีโดยไม่รีรอ
เนลล่าถูกขัดจังหวะกลางบทสวดและถูกการโจมตีของฮาร์วีย์ส่งตัวลอยไปทันที
สีหน้าของลูกศิษย์อีกสี่คนเปลี่ยนเป็นความหวาดกลัวแทบจะในทันที พวกเขารีบยกแผ่นฮวงจุ้ยและดาบขึ้น แล้วส่งลำแสงสว่างจ้าไปที่ฮาร์วีย์
ใบหน้าของฮาร์วีย์ยังคงว่างเปล่า เขาเคลื่อนตัวออกห่างจากแสงด้วยความเร็วดังสายฟ้า
สิ่งที่ตามมาคือเสียงตบที่ดังสนั่น
เหล่าที่เรียกกันว่าปรมาจารย์แห่งธรณีไม่มีโอกาสที่จะใช้เวทมนตร์ใด ๆ ในขณะที่พวกเขาล้มลงกับพื้นด้วยความเจ็บปวดและกุมใบหน้าที่ได้รับบาดเจ็บของตนเอง
เนลล่าจับใบหน้าของเธอขณะที่จ้องฮาร์วีย์อย่างไม่พอใจก่อนจะกระโดดกลับขึ้นมาและตะครุบเขาด้วยดาบในมือ
ระหว่างนั้นเธอก็เปล่งเสียงอีกบทหนึ่ง ดาบไม้ท้อเริ่มสั่นเมื่อออร่าอันทรงพลังห่อหุ้มมัน มันทรงพลังมาก การแกว่งเพียงครั้งเดียวก็น่ากลัวราวกับพายุหิมะ
