ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 249
“ว้าว! ผิวของคุณช่างขาวผ่อง ให้ฉันได้ลองสัมผัสดูสักหน่อยว่ามันนุ่มนิ่มแค่ไหน!”
“ใบหน้าเล็ก ๆ จิ้มลิ้มของคุณสวยมาก ฉันอยากจะลองจุ๊บแก้มคุณมาก ๆ เลย!”
“สาวสวยอย่างที่คุณไม่มีผู้ชายอยู่เคียงข้างช่างเป็นอะไรที่เสียดายจริง ๆ!”
พวกอันธพาลเดินเดินเข้าหาแมนดี้ แองเจิล และเซซิเลีย พวกมันมีท่าทีคุกคามและไล่คนอื่น ๆ ออกไป
หลายคนที่ชื่นชอบในตัวแมนดี้ เริ่มที่จะรู้สึกโกรธเป็นอย่างมากมาก
“พวกแกเป็นใคร? ทำไมถึงเข้าที่นี่ได้? พวกแกไม่รู้หรือไงว่าเราจองที่นี่ไว้”
“พวกแกทำตัวคุกคามสร้างความวุ่นวายที่นี่ได้ยังไง! พวกแกอยากให้เราเรียกตำรวจใช่ไหม?”
“ใช่ ออกไปซะ! ที่นี่ไม่ต้อนรับพวกแก!”
…
เพื่อนร่วมชั้นชายสองสามคนพูดขึ้น นี่ดูเหมือนจะเป็นโอกาสของพวกเขาที่จะทำตัวเหมือนฮีโร่และช่วยสาวงามทั้งสามเอาไว้ พวกเขาจะพลาดโอกาสนี้ได้ยังไง?
ปัง!
หัวหน้าพวกมันก้าวไปข้างหน้าและตบเพื่อนร่วมชั้นชายที่เพิ่งพูด จากนั้นมันก็พูดอย่างดุดันว่า “แกเป็นใคร? กล้ามากที่ทำตัวท้าทายแบบนี้? อยากเป็นฮีโร่งั้นเหรอ?”
เพื่อนร่วมชั้นชายที่ถูกตบลูบคลำใบหน้าของตัวเอง จากนั้นเขาก็พูดอย่างโมโหว่า “แกกล้าตบฉันได้ยังไง! แกรู้ไหมว่าใครพาเรามาที่นี่! เจมี่จากตระกูลบรู๊ค ฉันขอแนะนำ อย่าสร้างปัญหาที่นี่!”
เจมี่ทำเหมือนว่าเขาไม่ได้ยินและไม่เห็นอะไร เขามีความสุขกับอาหารตรงหน้า
พวกนักเลงนั้นเตะเพื่อนร่วมชั้นชายคนนั้นจนล้มลงกับพื้น พวมันถ่มน้ำลายอย่างเย็นชา “ไอ้บ้า ไอ้โง่! แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? ใคร ๆ ก็รู้ดีว่าควรทำตัวอย่างไรต่อหน้าพวกเรา นั่นเพราะเราคือ…”
“ผู้ยิ่งใหญ่…” นักเลงอีกคนพูดต่อประโยคนั่น
“ใช่ ถูกต้อง! คนอื่นไม่กล้าแม้แต่จะทำตัวยโสต่อหน้าพวกเรา แล้วนายกล้าพูดเรื่องไร้สาระอะไรตรงนี้! นายเป็นใคร?”
