ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก – บทที่ 2517

ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2517

โยอาน่าปิดปากตัวเองและหัวเราะเบา ๆ กับคำพูดของฮาร์วีย์

ถ้าพวกเขาแจ้งความกับตำรวจโดยไม่มีหลักฐาน พวกเขาก็จะก่อให้เกิดคำถามและการคาดเดาที่ไม่มีมูลความจริงในหมู่ประชาชน

เมื่อทุกอย่างถูกเปิดเผยแล้ว เรื่องนี้ก็จะถูกจัดการอย่างไม่ลำเอียงอย่างแน่นอน

กึก กึก กึก

ทันทีที่ทั้งสองพูดจบ ผู้ตรวจการในเครื่องแบบก็เดินเข้ามา

เธอเป็นผู้ตรวจการหญิงที่ผมสั้นสุดเท่ เป็นสาวลูกครึ่งที่มีจมูกโด่งและเบ้าตาลึก รูปลักษณ์ทั้งหมดของเธอตะโกนถึงความแปลกใหม่

‘เลสลี่ คลาร์ก’ เขียนอยู่บนป้ายชื่อที่ปักไว้ที่หน้าอกของเธอ

เลสลี่มองฮาร์วีย์อย่างมีเลศนัยก่อนที่จะเหลือบมองโยอาน่า เธอพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “คุณเมนโดซา คุณสามารถประกันตัวชายคนนี้ได้ถ้าคุณต้องการ

“อย่างไรก็ตาม เขาจะไม่สามารถออกจากฮ่องกงได้ประมาณสองสัปดาห์ เขาต้องอยู่ที่นี่ตลอดเวลาเผื่ออาจจะมีหมายเรียกจากสถานีตำรวจ”

โยอาน่ายิ้มให้เลสลี่เล็กน้อย “ไม่ต้องห่วงคุณคลาร์ก ฮาร์วีย์เป็นเหยื่อ

“ไม่ว่าคุณจะต้องการลงโทษใคร เขาจะให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่!

“เราจะให้หลักฐานทุกอย่างที่คุณต้องการ”

เลสลี่ส่งเสียงเยาะเย้ยกับคำพูดของโยอาน่า

ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ชอบฮาร์วีย์เล็กน้อย เธอเหลือบมองเขาอย่างไม่พอใจก่อนที่จะขว้างแฟ้มเอกสารใส่ฮาร์วีย์อย่างไร้มารยาทและตะคอกใส่เขาอย่างฉุนเฉียวว่า “เซ็นชื่อแล้วออกไปซะ”

ฮาร์วีย์หยิบปากกาขึ้นมาแต่ไม่ได้รีบเซ็น เขาชำเลืองมองเลสลี่ด้วยความสนใจและถามอย่างสุภาพว่า “คุณ นี่เป็นครั้งแรกที่เราเจอกันใช่ไหม?

“ผมทำอะไรให้คุณไม่พอใจงั้นเหรอ?”

เลสลี่ส่งเสียงเยาะเย้ยอย่างเย็นชาแต่ไม่ได้ตอบอะไร

โยอาน่าพูดเบา ๆ “นายน้อยยอร์ก คุณไม่ได้ทำให้เธอไม่พอใจหรอก แต่คุณสร้างปัญหาให้พ่อของเธอ ซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาลำดับแรกของฮ่องกง”

ฮาร์วีย์แสดงสีหน้าเข้าใจในทันที ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมเลสลี่ถึงไม่พอใจเขา

เหนือสิ่งอื่นใด ผู้บังคับบัญชาลำดับแรกของฮ่องกงที่เขาไม่เคยพบมาก่อนกำลังเดือดร้อนอย่างมากกับการเล่นตลกของเขาเมื่อคืนนี้

การที่เลสลี่ปฏิบัติต่อเขาอย่างเย็นชาอาจถูกมองว่าค่อนข้างสุภาพแล้วก็ได้

ฮาร์วีย์ไม่ได้เซ็นสัญญาในทันที เขาหมุนปากกาด้วยความสนใจอย่างมากและพูดต่อไปว่า “คุณคลาร์ก ในเมื่อการประกันตัวของผมได้รับการอนุมัติแล้ว คุณช่วยบอกผมได้ไหมว่าคุณจะจัดการกับคนอื่น ๆ อย่างไร?”

เลสลี่ส่งสายตาเย็นชาใส่ฮาร์วีย์ อย่างไรก็ตาม เธอยังคงตอบว่า “หลักฐานไม่ได้เพียงพอที่จะตั้งข้อหาวินซ์และคนของเขา ดังนั้นพวกเขาจึงจะถูกปล่อยตัว

“ส่วนชินคาเงะเวย์แห่งประเทศหมู่เกาะ พวกเขาจะถูกตัดสิน นาโอโตะ ทาเคอิไม่ต่างอะไรกับผักเปื่อยเนื่องจากหัวใจวาย ตอนนี้เขาจึงกำลังรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลเอ็ดเวิร์ด

“สถานทูตของประเทศหมู่เกาะได้สัญญาว่าจะไม่กักตัวเขาไว้ในขณะนี้ พวกเขาจะจับกุมเขาก็ต่อเมื่อหลักฐานชัดเจน

“ส่วนข้อหาของแครอลที่สนับสนุนยาเสพติด ฆาตกรรม และทำร้ายตำรวจ เธอถูกคุมขังอยู่ที่สถานีตำรวจฮ่องกง”

ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมย “แล้วผมล่ะ? ทำไมการประกันตัวของผมถึงได้รับการอนุมัติเหรอ?”

เลสลี่พูดอย่างเย็นชา “ในเอกสารไม่ได้ระบุไว้หรือไง? คุณตาบอดเหรอ? อ่านเองไม่ได้หรือไง?”

ฮาร์วีย์ชำเลืองดูเอกสารคร่าว ๆ ก่อนที่จะตอบอย่างเฉยเมย “ผมปฏิบัติตัวอย่างกล้าหาญและฆ่าคนเพื่อป้องกันตัว แต่เนื่องจากมีคนเสียชีวิต การกระทำของผมจึงถือเป็นการป้องกันตัวที่ไม่สมบูรณ์ ผมถูกประกันตัว แต่ผมไม่ได้พ้นผิด?

“นี่ไม่ถูกต้องนะคุณคลาร์ก

“ผมปฏิบัติตัวอย่างกล้าหาญ แทนที่จะให้รางวัลหรือใบรับรองการเป็นพลเมืองดี คุณจะเอาผิดผมงั้นเหรอ?

“คุณไม่กลัวว่าจะทำให้ชาวฮ่องกงผิดหวังเหรอ?

“คนอย่างผมไม่ควรได้รับคำชื่นชมเหรอ?”

เลสลี่มองฮาร์วีย์อย่างเย็นชา แววตาของเธอเยือกเย็นราวกับว่าจะสามารถแช่แข็งทั้งนรกได้ หลังจากที่ผ่านไปนาน ในที่สุดเธอก็เปล่งเสียงออกมา “หากได้รับการยืนยันว่าคุณไม่ได้จงใจให้เกิดความล้มเหลวนี้ ฉันจะให้ใบรับรองการเป็นพลเมืองดีแก่คุณ!

“ด้วยตัวฉันเอง!

“ทีนี้เซ็นเอกสารแล้วออกไปจากที่นี่ซะ!”