ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 2520
วูบ วูบ วูบ!
เสียงกิ่งไม้ที่ลู่ลมดังขึ้น
ดูเหมือนว่าเลสลี่จะคาดเดาสิ่งนี้ไว้และจึงสงบนิ่งและไม่แยแสกับทุกสิ่ง เธอหันไปมองฮาร์วีย์อย่างประชดประชันด้วยความที่อยากเห็นเขาตื่นตระหนกกับสถานการณ์ที่วุ่นวายขึ้นมาอย่างกะทันหัน
อย่างไรก็ตาม ฮาร์วีย์ทำให้เธอผิดหวัง
ฮาร์วีย์ยืนอยู่เฉย ๆ และเอามือไพล่หลังขณะที่ปล่อยให้กิ่งไม้บินผ่านเขาไปก่อนที่พวกมันจะตกลงข้างหลังเขา
ฮาร์วีย์หรี่ตาขณะที่มองโทบี้ซึ่งอยู่ไม่ไกล การทดสอบแบบสุ่มนี้แสดงให้เห็นถึงความกล้าหาญของโทบี้!
เขาเป็นคนอย่างไรกันแน่!
ขณะที่ฮาร์วีย์กำลังคิดเรื่องนี้ โทบี้ก็ได้ถอดแว่นกันแดดออกและส่งมันให้นายหญิงคลาร์ก ภรรยาของเขา
จากนั้นเขาก็หยิบผ้าขนหนูออกมาเช็ดฝ่ามือ คำพูดของเขามีสำเนียงฮ่องกงและไต้หวันเล็กน้อย “ไม่เลวเลย! ไม่เลวเลย!
“นายใจเย็นมาก!
“ด้วยจิตใจที่เข้มแข็งแม้จะยังอายุน้อยก็ไม่น่าแปลกใจเลยที่เมื่อคืนนี้นายทำให้ฉันสูญเสียครั้งใหญ่
“ตอนนี้ดูเหมือนว่าฉันจะสมควรได้รับมันจริง ๆ”
โทบี้พูดอย่างตรงไปตรงมา เผยให้เห็นความชื่นชมในตัวฮาร์วีย์
การเคลื่อนไหวของเขาในตอนนี้ไม่ใช่แค่เพื่อทดสอบฮาร์วีย์เท่านั้น แต่ยังเพื่อข่มขู่ฮาร์วีย์อีกด้วย โทบี้ต้องการดูว่ารุ่นน้องคนนี้ ที่แกล้งเขาเมื่อคืน จะตกใจกลัวหรือไม่
เขาไม่คาดคิดว่าฮาร์วีย์จะไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ แม้ว่าเขาจะถูกโจมตี ซึ่งทำให้เขาชื่นชมฮาร์วีย์อย่างมาก
มีคนรุ่นใหม่เพียงไม่กี่คนในฮ่องกงและลาสเวกัสที่จะสามารถทำแบบฮาร์วีย์ได้
ฮาร์วีย์ยิ้มให้กับคำพูดของโทบี้และตอบอย่างเฉยเมยว่า “ขอบคุณสำหรับคำชมผู้ว่าการคลาร์ก
“แต่ทำไมคุณถึงบอกว่าผมทำให้คุณสูญเสียครั้งใหญ่ล่ะ?
“ถ้าเป็นเรื่องที่ผมแจ้งความกับตำรวจเมื่อคืนนี้… ผมคิดว่าในฐานะพลเมืองผมควรรายงานเหตุการณ์แบบนั้นต่อเจ้าหน้าที่เพื่อขอความเป็นธรรมและความยุติธรรม ถูกไหม?”
โทบี้อึ้งไปครู่หนึ่ง หลังจากนั้นไม่นานเขาก็หัวเราะอย่างขบขัน “น่าสนใจ! น้องยอร์ก นายนี่น่าสนใจมากจริง ๆ
“นายพูดถูก ในฐานะพลเมือง นายมีสิทธิ์ที่จะแจ้งเหตุต่อตำรวจ
“ส่วนฉันควรจะตัดสินลงโทษคนกี่คนเพื่อให้ได้ความเป็นธรรมและความยุติธรรม นั่นมันเป็นเรื่องของฉัน
“ฉันจะต้องทำในสิ่งที่ควรทำ ตำแหน่งของผู้บังคับบัญชาคนแรกทำให้ฉันมีอำนาจมหาศาล ดังนั้นฉันจึงควรรับภาระหน้าที่ที่สอดคล้องกัน!”
โทบี้พูดอย่างตรงไปตรงมา และความคิดเห็นของฮาร์วีย์ที่มีต่อเขาก็เพิ่มขึ้น
โทบี้ก้าวไปข้างหน้าและเอื้อมมือไปจับมือฮาร์วีย์ “น้องยอร์ก ฉันขอแนะนำตัวนะ ฉันชื่อโทบี้ คลาร์ก ผู้บัญชาการสูงสุดของฮ่องกง บางคนเรียกฉันว่าผู้ว่าการคลาร์ก”
ฮาร์วีย์จับมือเขาแล้วยิ้ม “ในเมื่อคุณเริ่มก่อน ผมก็จะขอแนะนำตัวเองเหมือนกัน
“ผมฮาร์วีย์ เจ้าชายยอร์กแห่งเซาท์ ไลท์ และหัวหน้าสาขาของหลงเหมิน”
สีหน้าของโทบี้ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงเมื่อเขาได้ยินชื่อทั้งสองนี้
เขารู้ตัวตนของฮาร์วีย์แล้ว ไม่อย่างนั้นพวกเขาสองคนคงจะไม่ได้เจอหน้ากันในตอนนี้
ทั้งสองจับมือกัน
ฮาร์วีย์สังเกตเห็นพลังดุร้ายที่มาจากฝ่ามือของโทบี้เมื่อพวกเขาจับมือกันทันทีราวกับว่าฝ่ายหลังต้องการบดขยี้ฝ่ามือของเขา
เห็นได้ชัดว่าโทบี้พยายามทดสอบเขาอีกครั้ง
ฮาร์วีย์ยังคงสงบโดยที่สีหน้าไม่เปลี่ยนแม้แต่น้อย เขาระงับแรงจากฝ่ามือของโทบี้อย่างใจเย็นและรับการท้าทายของฝ่ายหลังอย่างง่ายดาย
ความสามารถในการดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการสูงสุดในสถานที่ที่ซับซ้อนเช่นฮ่องกงได้อย่างมั่นคงเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความแข็งแกร่งของโทบี้ ไม่ว่าจะเป็นเพราะความกล้าหาญของเขาเองหรือความแข็งแกร่งของผู้สนับสนุน
มีข่าวลือกันว่าโทบี้มีทักษะของเทพสงครามรุ่นแรก
ในขณะนั้นเขาใช้พละกำลังเพียงแค่ห้าสิบเปอร์เซ็นต์ในการทดสอบฮาร์วีย์ ทว่า เขากลับไม่ได้รับการตอบสนองใด ๆ
